Forget Rye |RANDY| ✔

|2|

|Rye|

Pianino rozbrzmiewało w moich uszach, a ja pomimo senności wiedziałam, że podczas podróży samochodom nie bedzie dane mi zasnąć.

Za przymkniętymi powiekami odtwarzałem sen, który po raz kolejny postanowił mnie pomęczyć.

°Pewnej nocy, kiedy zamknąłem oczy, zobaczyłem cień latający wysoko. Przyszedł do mnie z najsłodszym uśmiechem powiedział mi, że chce przez chwile porozmawiać ...

Obraz szeroko uśmiechniętego blondyna każdej nocy był mniej zamazany. Rozmawialiśmy o wszystkim, a uśmiechy nie schodziły nam z ust.

W tym śnie. Był moment, po którym cała jawa urywała się jakby zabrakło kliszy. Była to mianowicie chwilą, a raczej ułamek sekundy, w której nasz dłonie zetknęły się ze sobą.

Zazwyczaj zrywałem się z krzykiem i kroplami potu na czole. Tak było co noc.

I zdawało się nie mieć końca.

^^^

- Rye, obudź się chłopie - klepnął mnie w ramię ojciec uśmiechając się niczym dziecko. Skomentowałem jego zachowanie krótkim ziewnięciem. - Wyśpisz się w swoim nowym pokoju, jesteśmy na miejscu. - Dodał i odszedł ukazując widok na nasze nowe lokum. Nasz nowy dom.

Nie było czym się zachwycać. Dom jak dom, jest takich pełno. Po moim nastawieniu pewnie każdy jest w stanie stwierdzić, że nie przyjechałem tu bo chciałem.

- Co tak stoisz? - Zaćwierkała mama piszcząc jak nastolatka. Klasnęła w dłonie chwile później ciągnąc za sobą dwie walizki. Wywróciłem oczami nie mając innego wyjścia jak powlóc się za nimi do drzwi.

Każdy oprócz mnie usilnie próbował zapomnieć o przeszłości. Moim rodzicom przyszło to z łatwością, zostawili za sobą wszystko co kojarzyło się z moim bratem.

Od tego momentu znienawidziłem własną matkę i ojca. Oni zostwili za sobą wspomnienia o własnym synu zachowując się jakby nigdy go nie było.

c.d.n

° Ruth B - Lost Boy [ten fragment idealnie pasuje do wizjo snu]

Drugi, obiecany rozdział! Kolejne będą dłuższe, obiecuję. Kolejne dwa wpadną jutro późnym wieczorkiem. Tymczasem zmykam do spania!

Dobranoc!

Bye!