Kaçıncı sayfadan başlasam ki
Seni anlatmaya.
Ya da
Önce nasıl göründüğünden mi bahsetmeliydim.
Mesela;
Yaprakların,
Gündoğumu rengiydi.
Cildin,
Zarif işçilikle hazırlanmıştı.
Rüzgar estiğinde,
Tokat gibi çarpıyordu ayetlerin.
İncinmiş duygular serüveni gibiydi.
Bilirim...
Methiyelerin anlamsız kaldığı bir yaşamsın,
Kasideleşmekten hiç hoşlanmazsın.
Her daim Güncelliğin ile aşikarsın.
Affet,
Bir nesir olarak yaşayamadım seni.
Bu yüzdendi,
Seni bir cümleye sığdıramayışım.
Ve
Bu yüzdendi konuşurken yutkunmalarım.
Kıssaların;
Havada uçusurken parlayan,
Kum taneleri gibi görkemli.
Güller,
Birtek senin sayfalarında saklanmaya yeminli.
Satır başında bütünüyle seni yaşıyorum.
Muhtemelen sayfalarda müstevda sevdan.
Mesela;
Dudak ısırtan edeb var anlatımında.
Bu yüzdendi,
Sana her dokunduğumda,
Dilden düşmeyen besmele.
Abdest,
Sana ulaşımı kolaylaştıran tek vasıta.
Birtek sen ağlatırdın beni mutluluktan.
Aşk,
Senin adındı.
Buydu seni diğerlerinden müstesna kılan.
Birtek sende ihanet yoktu.
Bu yüzdendi misk-i amber kokun.
Sen...
Dosdoğru Allah'ın bildirdiği gibisin.
Berk-î HÂTIF
