Bir baba var...
Gözlerinde, somutlaşan bir hücum.
Alnı, sille ile dürülmüş bir zabıt.
"Yaşam" diyor illede.
Bu yüzden secde eder başı.
Adımlarına hamd sükuneti hakim.
Avuç içi nasır,
Parmakları sert.
Dudakları tevekküle dostluk eden,
Gecesi yorgun bir baba...
Gündüzü, batıl ile savaşmakla geçer.
Dili varda, konuşmaz o Adam!
Yarenlik şerbet,
Sebât ile tutunmak yeter.
Bir baba var...
Ne öksürür ne aksırır,
Gizli gizli içinde bastırır.
Tırnakları temiz ve kısa,
Kirli bulduğu ziynet;
Nefs, haramdır.
Ne hanımının elini bırakır,
Ne de çocuğunu sarmayı.
Kalbi yakinen Muhabbetullah'ta dır.
Berk-i HÂTIF
