Vakit gelir... Çatar kaşlarını karanlık;
Umutlar çöker dizlerin dibine,
Heybe düşer omuzdan.
Yorgunluktan değil elbet...
Uzanmak ister çimenlere,
Korkar insan! Umutları çiğnenir,
Korkar da usulca gider,
Gücenir de elbet...
Bir vatandan gitmez Adam!
Bırakır dizleri dibindeki umutları,
Kundaktaki evladının yazgısına.
Unutur...
Heybeyi de, azığı da.
Vakit gelir...Diker gözlerini Münker Nekir
Gök gizlenir siyahın ardına,
Akıl, düşer akıldan,
Cahillikten değil elbet...
Saklanmak ister siyahın ardına,
Korkar insan! Kendi düşer önüne,
Korkar da seyreder yine kendini,
Utanır da elbet...
Bir Hakk'ı görmez gözler!
Namaz gelir başucuna, döker ibadetini,
Kabirdeki ruhun mizanına.
Unutur...
Peygamberi de, Allah'ı da.
Berk-î HATÎF
