"Xing hyung ျပန္သြားၿပီလား hyung??"
KyungSoo ေက်ာင္းဆင္းလို႔ အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ဧည့္ခန္းတြင္ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနေသာ အကိုျဖစ္သူအားေမးလိုက္သည္။
"အင္းျပန္သြားၿပီ...သူ႔ေကာ္ဖီဆိုင္သြားရဦးမယ္ေလ Kyungie ရယ္"
ေလွကားေပၚတက္ခါနီးသူ႔ကို ၾကည့္လက္စ တီဗီမွ အၾကည့္လႊဲကာ သမင္လည္ျပန္ၾကည့္ရင္း ေျပာတဲ့သူ႔အကိုကို KyungSoo ရယ္ခ်င္ေနတဲ့မ်က္ႏွာျဖင့္
"ဒါဆိုလည္းၿပီးေရာ...ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ျပန္မလာခင္ျပန္သြားလို႔။ မဟုတ္ရင္....."
"ေတာ္စမ္း ေဟ့ေကာင္ေလး! သြားအက်ႌလဲစရာရွိလဲ။ၿပီးရင္ ဆင္းလာခဲ့။ ေျပာစရာရွိတယ္"
Suho ေျပာစကားအဆံုး KyungSoo ရယ္ခ်င္သည့္စိတ္ကိုထိန္းလိုက္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ကာ အခန္းဆီသို႔ အျမန္ဦးတည္လိုက္သည္။
အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ လြယ္ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ကို ထိုင္ခံုေပၚ ဗုန္းခနဲပစ္ခ်ကာ လူကေတာ့ ကုတင္ေပၚပစ္လွဲခ်လိုက္သည္။
အက်ႌအိတ္ထဲက ဖုန္းေလးကို ထုတ္ၾကည့္ၿပီး အကယ္၍....အကယ္၍ ကိုကိုမ်ား ဖုန္းေခၚထားဦးမလားဆိုၿပီး ၾကည့္လိုက္မိေသးသည္။
ဘာnoti မွ မရွိတဲ့ screen ကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ တစ္ခဏ KyungSoo ဟက္ခနဲ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိသည္။
'Do KyungSoo ရယ္ မင္းဘယ္ေတာ့မ်ားမွ မွတ္မွာလဲ...'
Missed call noti မေျပာႏွင့္ message တစ္ေၾကာင္းေတာင္ဝင္မလာတဲ့ ဖုန္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
မနက္ကပို႔သည့္ message ကလြဲၿပီး message အသစ္ပို႔မလာသည့္ ကိုကို...ၾကည့္ရတာ ထံုးစံအတိုင္း အလုပ္ေတြမ်ားေနျပန္ၿပီထင္ပါရဲ႕...သူမွနားမလည္ေပးရင္ ဘယ္သူက ကိုကို႔ ကိုနားလည္ေပးမွာလဲေလ...
'လြမ္းတယ္ ကိုကိုေရ....ေတြ႕ၿပီးရင္းေတြ႕ခ်င္ေနေလာက္တဲ့အထိကို လြမ္းတယ္...မ်က္ႏွာျမင္ရတာေတာင္ လြမ္းေနတုန္းပဲဆို!'
KyungSoo အလြမ္းေျပၾကည့္ဖို႔ ကိုကို႔ဓာတ္ပံုဆိုလို႔ သူ႔ဖုန္းwallpaper တစ္ခုသာရွိသည္။
YOU ARE READING
《《Sweet Lies》》
FanfictionKim Jongin It's your fault that you believe everything what I say. Do KyungSoo I know it's a lie...but let me believe those sweetest lies of yours... #angst # by K_B_Kai🍀
