C_36

2.9K 394 85
                                    

  ေမွာင္မိုက္ၿပီး အလင္းေရာင္ဆိုသည္မွာ ဝင္စရာေနရာပင္မရွိေလာက္ေအာင္ ကန္႔လန္႔ကာ အထပ္ထပ္ျဖင့္ ဖံုးကြယ္ထားေသာ အိပ္ခန္းတစ္ခန္း......

ထိုအေမွာင္ထု၏ အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ မို႔အစ္ေနေသာမ်က္ဝန္းအစံုျဖင့္ ရႈပ္ပြေနေသာဆံပင္ညိဳညိဳ....ႏႈတ္ခမ္းေမြးေရးေရးတို႔ႏွင့္အတူ မသပ္မရပ္ျဖစ္ကတတ္ဆန္းႏွင့္ ေၾကမြေနသည့္ အိမ္ေနရင္းဝတ္စံုကိုဝတ္ထားတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က နံရံကိုသာ  ေတြေတြႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ေဘးတြင္လည္းျပန္႔က်ဲေနသည့္ ဆိုဂ်ဴပုလင္းေပါင္းမ်ားစြာရယ္၊ မက္ဂ်ဴ ဘူးခြံေတြရယ္ႏွင့္ ၾကည့္ရရႈရတာ အေတာ္ ရႈပ္ပြေနသည္။

အိပ္ယာခင္းဆိုသည္မွာလည္း ကုတင္ေပၚတစ္ဝက္၊ၾကမ္းျပင္ေပၚတစ္ဝက္ တို႔လို႔တန္းလန္းက်ေနၿပီး အဝတ္ေတြကလည္း အခန္းတစ္ခုလံုးျပန္႔က်ဲေနသည္မွာ ေျခခ်စရာေနရာပင္မရွိေတာ့သည္အထိပင္။

တစ္ခုထူးဆန္းသည္က ထိုေကာင္ေလးက နံရံကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနေပမဲ့ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြကအသက္မပါ။ တစ္ေနရာရာသို႔ လြင့္ပ်ံေနသည့္ စိတ္အစဥ္ေၾကာင့္ေပမို႔လားမသိ...အသက္မဲ့ေသာမ်က္ဝန္းတို႔မွ တစ္ခါတစ္ရံ မ်က္ရည္တို႔ကလည္းစီးက်ေနတတ္ေသးသည္။

ပါးျပင္ေပၚမွ မေျခာက္ေသြ႕ေသးေသာ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းအေပၚထပ္မံက်ဆင္းလာ ေသာ မ်က္ရည္စတို႔က အသစ္တဖန္ေနရာယူလ်က္ မၿပီးဆံုးေတာ့ေသာ သံသရာကို လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။

လက္ထဲတြင္ ေၾကမြေနေသာ စာတစ္ေစာင္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး မည္မၽွပင္ အားထည့္ထားသည္မသိ စာရြက္ေလးခမ်ာ တြန္႔ေၾကေနၿပီး ရစရာပင္မရွိေတာ့။

သို႔ေပမဲ့လည္း မလႊတ္တမ္းကိုင္ထားၿပီး ပိုမိုသည္းထန္လာေသာ မ်က္ရည္မိုးတို႔ႏွင့္အတူ  ထိုစာရြက္ေလးကို ႏွလံုးသားတည္ရွိရာ ဝဲဖက္ရင္ဘတ္ထက္အပ္ႏွံၿပီး ပို၍ တိုးကာ ငိုေႂကြးေနသည္။

တစ္ခ်က္ရိႈက္လိုက္တိုင္း တုန္ယင္သြားေသာ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ရယ္၊ျမန္ဆန္ေနေသာ အသက္ရႈသံေတြက သူဘယ္ေလာက္ခံစားေနရေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနသေယာင္...

 《《Sweet Lies》》Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt