Λυδια
Κατεβαίνω και βλέπω πάλι έναν ξένο στην κουζινα.Και πάλι έτρωγε το φαγητο μας.
Τι νομίζουν;
Ότι γεναμε φαγητο;Με κοίταζε με γουρλωμένα μάτια.
«Εσυ είσαι ο καινούργιος μου μπαμπάς;»λέω.Και φυσικά φεύγει τρεχοντας.
Όχι που δεν θα έφευγε.Όταν πάω έξω βλέπω τον Κυριακο.
«Βρε βρε ποιος είναι...»λέω.
«Αν δεν θες να φυγω»λέει.
«Έλα ρεεεε πλακιζω»λέω και του τσιμπάω το μάγουλο.
«Πως και από εδώ;»λέω.
«Ξύπνησα νωρίς»λέει απογοητευμένος.Οχ.
Πάλι οι γονείς του μάλωναν.
Συμβαίνει συχνά.Ολο διαφωνούν για όλα και στο τέλος καταλήγουν να φωνάζουν ο ένας στον άλλον.«Πάλι;»
«Πάλι.Αλλα ας μην το συζητήσουμε.Δεν θέλω.Ξεκουραστηκες χθες;»λέει.
«Ναι.Αρκετα.Ημουν παρά πολύ κουρασμενη.Ευτυχως με έφερε ο Ιασωνας χθες σπιτι και δεν χρειάστηκε να περπατήσω.Ισως πρέπει να μην τρωω τίποτα για να μαζέψω λεφτά για αμάξι...»λέω γελώντας.
«Ο Ιασωνας είπες;»λέει.
«Ναι»λέω.
«Ο γνωστός Ιασωνας;»ξαναλεεει.
«Γιατί έχουμε και άγνωστο Ιάσωνα;Έναν ξέρω.Δεν είναι και πολύ συνηθισμένο όνομα»λέω.
«Σε έφερε σπιτι;»
«Ναι.Μετα το θεατρικό που είχαμε»λέω.
«Ήρθε αυτήν την φορά;»
«Ναι.Και βοήθησε.Λιγο»λέω.
«Και σε έφερε σπιτι;Βρε μήπως σου την έπεσε;»λέει.
«Όχι βέβαια.Νομιζω κατάλαβε ότι αν κάνει κάτι τέτοιο θα του κόψω τα.. ξέρεις»λέω.
«Ξέρω ξέρω.Και χωρίς αυτά....»
«...Τι θα κανει έτσι;»λέω.Πάντως χθες έδειξε ένα άλλο πρόσωπο.
Μαζί με το πρόσωπο του κοιμάμαι-με-όλες.Και γέλασε και δυο φορές.Που δεν το έχω ξαναδεί.Αλλα μπορεί και να το κάνει.Να γελάει εννοώ.Απλα να μην έτυχε να είναι με εμένα.«Έτοιμη για το πάρτι μου;»λέει.
«Πανέτοιμη!Πηρα και φόρεμα»λέω.
«Ε όχι!!Η Λυδια Σακελάριου πήγε για ψώνια;»λέει.Η αλήθεια είναι ότι δεν μαρεσει να πάω για ψώνια.Ειδικα στα μεγάλα καταστήματα,εμπορικά και τέτοια.Δεν μπορώ να περιμένω μια ώρα για να δοκιμάσω κάτι και άλλη μια ώρα για να πληρωσω.Αυτο είναι φριχτό.
«Ήταν σε ένα μαγαζάκι στην γειτονιάς»λέω
«Είπα και εγώ!»λέει.
«Ακόμα έχω να σου πάρω δώρο όμως...»
«Δεν χρειάζεται Λυδια»
«Χρειάζεται»
«Μην ξοδεύεται.Αληθεια δεν χρειζεται»
«Σσσς είπα!»λέω.
«Όπως θες»
«Θα είναι μικρό πάρτι φαντάζομαι έτσι;»
«Θα το κανονίσει ο Άγγελος»λέει.
«Κατάλαβα.Μεγαλο με περισσότερα κοριτσια παρά αγόρια.Τετοιο λιγούρη που είναι και αυτός»λέω.
«Πολύ πιθανον ναι»
«Θα περάσουμε Ωραια.Δεν πειραζει.Θα πιούμε,θα χορέψουμε και θα γίνει χαμός.Ξερεις ποσό καιρό το περιμένω;!»λέω.Η αλήθεια είναι ότι επειδή έχω τόσο καιρό να βγω βράδυ μου φενεται λες και το πάρτι του Κυριακου θα είναι με πυροτεχνήματα,άρματα,ντίσκο μπάλα στην μέση καο έτσι.
Εντάξει δεν θα είναι έτσι αλλά εγώ το περιμένω πως και πως που στο μυαλό μου είναι έτσι.Ισως πρέπει να βγαίνω πιο συχνά.Κανω σαν 15 χρόνο που θα βγει πρώτη φορά.«Ξέρω»λέει και φτάνουμε στο σχολειο.
«Πάω.Να αντιγράψω καμία άσκηση στα μαθηματικά»λέει.
«Αλιμονο»λέω.Ήμουν μέσα στην ταξη και κάποιοι μίλαγαν έξω.Δεν μπορούσα να μην ακούσω.
«Και εσυ την χωρισες;»
«Φυσικά και εγώ»ακούω την φωνη του Αντρέα.Τι;
«Τουλάχιστον κοιμήθηκες μαζί της;Ξέρεις τι λένε για την μαμά της έτσι;Ίδια θα είναι»λέει κάποιος.
«Φυσικά και κοιμήθηκα.Αλλα εντάξει μωρε.Δεν ήταν και ποκυ καλή...»λέει ο Αντρεας και αφήνω το βιβλίο που διάβαζα και βγαίνω γρήγορα έξω.«Λυδια;Που-Που ήσουν;»
«Είσαι μαλακας αγορι μου;;Τι λες;;;»λέω.
Βλέπω τον Ιάσωνα να μας κοιτάει.Μαλλον τον άκουσε.Τέλεια.
Όχι τέλεια.«Να σου εξηγήσω...»λέει.
Θα του ορμούσα.Αληθεια θα το εκανα.
Αν δεν είχε μπει ο Ιασωνας μπροστά.Με την πλάτη του δεν με άφηνε να περάσω.
Λίγο μόνο θέλω!
Απλά να τον σκοτώσω!
VOUS LISEZ
«Εσυ και Εγώ»
Roman d'amour*10ο βιβλιο* Ιάσωνας και Λυδία. Αυτος έχει χάσει την ευτυχία του καιρό τώρα.Και η μοναξιά είναι ο καλύτερος φίλος του. Αυτή γεμάτο ζωή αλλά θυμό μεγαλωμένη χωρίς πατέρα. Τι θα γίνει όταν θα έρθουν κοντά; Τι κριβει ο Ιάσωνας; Μυστικά,ζόρια,ερωτας και...