«Εσυ και Εγώ»

46. «Και όταν εχεις νεύρα πρέπει να κάνω ότι θες και να μην μιλάω έτσι;!»

Ιασωνας

Βλέπω την Λυδια στον διαδρομο κάπως.Και πριν προλάβω να της μιλήσω την πλησιαζει ο Κυριάκος και μπαίνουν σε μια ταξη.

«Τι κοιτάς;»λέει ο Παναγιώτης διπλα μου.
«Την Λυδια.Καπω την είδα»λέω.
«Κοιτά κοιτά πως κανει.Καποιος την έχει πατήσει γερά την λαμαρίνα!!!»λέει.
«Όχι και εσυ.Κοφτω!»λέω.
«Έλα έλα πλάκα κάνω.Οτι σε κάνει χαρούμενο και με κανεί και εμένα»λέει.
«Πάω να δω τι έχει.Ετσι δεν κάνουν;»
«Ναι έτσι κάνουν στις κοπέλες τους.Πηγαινε»λέει και πάω στην ταξη.

Μίλαγε με τον Κυριακο.

«Τι έγινε;»λέει αυτός.

Και ήμουν έτοιμος να μπω.Αν δεν είχε μιλήσει και είχε πει κάτι για μένα θα είχα μπει.

«Κάποια κοριτσια μίλαγαν για τον Ιάσωνα στο μπάνιο και δεν μου άρεσαν αυτά που έλεγαν ρε εσυ.Δεν ξέρω.Ξερω ότι έτσι είναι ή ελπίζω έτσι ήταν αλλά νιώθω λες και όλοι ξέρουν τον Ιάσωνα εκτός από μένα.Δεν ξέρω...»λέει η Λυδια.

Μίλαγαν για μένα;
Αυτό δεν είναι καλό.
Γιατί καλά πραγματα αποκλείεται να είπαν.
Και τα άκουσε η Λυδια.

Πρώτη μέρα μαζί και έρχεται το ένα μετά το άλλο να πούμε!!

«Κατάλαβα τι εννοείς...»λέει αυτός.
«Του είπα να μου πιάσει το χέρι και ούτε αυτό δεν έκανε;Τι είναι το πιάσιμο του χεριού;Τόσο μεγάλο θέμα είναι;»

Όντως μου το είπε.
Πριν πάμε στα αγόρια.

«Μεγάλο θέμα δεν είναι...»
«Μήπως κάνω λάθος;Μήπως όλα αυτό είναι ένα λάθος;Γιατί ήδη μου αρεσει.Πολυ Κυριακο.Και είναι Ωραια όταν είμαστε μαζί αλλά μήπως δεν κάνει όντως για όλα αυτά;Μήπως δεν είναι έτοιμος;Γιατί αν είναι έτσι το ξέρω ότι εγώ θα πληγωθώ στο τέλος.Και δεν το θέλω αυτό.»λέει εκείνη.

Ακούγεται...όχι στεναχωρημένη.
Απογοητευμένη πιο πολύ.
Απογοητευμένη μαζί μου.

Και ολας;

Φεύγω γρήγορα.

Το μετάνιωσε.
Μια μέρα και το μετάνιωσε.

«Γεια σου Ιάσωνα!»λέει μια κοπέλα.
«Παράτα μας και εσυ!»λέω και βγαίνω έξω.

Ηλίθιες κοπέλες.
Βασικά όχι.
Ηλιθιος εγώ.

Νομίζει ότι κάνει λάθος.Και ότι στο τέλος θα πληγωθεί.Και αυτό είναι το μόνο που δεν θέλω.

Αφού της είπα να κάνει υπομονή!!!!
Την τύχη μου!!!

Στο σχόλασμα μπαινω στην ταξη της.

«Σήκω!»της λέω.
«Περιμενε λίγο»λέει.Μαζευε τα πραγματα της.
«Σήκω είπα!»της ξαναλέω και σηκώνεται και την πιάνω από το χέρι και την τραβάω.

Αυτό δεν ήθελε;

«Ιάσωνα τι έπαθες πάλι;»λέει.
Την βάζω μέσα και ξεκιναω.

«Μπορείς να μου πεις τι επαθες;»ξαναλεει.
«Μην μιλάς λίγο οκ;»λέω.

Έχω νεύρα αυτήν την στιγμή.
Και όταν έχω νεύρα κάνω βλακείες.
Και δεν θέλω να κάνω βλακείες όταν οδηγάω.

Το ξέρω Καλυτερα από ολους αυτό.

Όταν φτάνω στο σπιτι μου μπαινω μέσα και με ακολουθεί και η Λυδια.Και δεν μιλάει.Και αυτό δεν είναι φυσιολογικό για αυτήν.

Μπαίνουμε στο δωμάτιο μου.
«Να σου φέρω κάτι να πιεις;»λέω.

Με κοίταζε.
«Δεν πας καλά το καταλαβαίνεις αυτό έτσι;»λέει και αφηνει τα πραγματα κάτω.

«Με τραβάς έτσι από το σχολειο και μου λες και να μην μιλάω και με φέρνεις εδώ και μου λες αν θέλω κάτι να πιω;Τρελός είσαι;»λέει.

Λίγο ναι.

«Είχα νεύρα οκ;»
«Και όταν εχεις νεύρα πρέπει να κάνω ότι θες και να μην μιλάω έτσι;!»λέει.
«Δεν είπα αυτό!»
«Αυτό είπες!Και δεν ξέρω τι σε εποιασε αλλά δεν μαρεσει όταν κάνεις έτσι!!»φωνάζει.

Ανοίγει η πόρτα και μπαινει η Ιωάννα.

Σήμερα βρήκε να έρθει νωρίς;!;!

«Ιάσωνα τι έπαθες;Έγινε κάτι;»λέει τρομαγμένη.

Πάντα έτσι κάνει όταν ακούει θόρυβο από εδώ μέσα.Νομιζω ότι πάλι...
Ότι κάνω κακό στον εαυτό μου.

«Και δεν είσαι μόνος από ότι βλέπω»λέει και κοιτάει την Λυδια.
«Λυδια είπαμε;»της λέει.
«Ναι.Γεια σας κύρια Ιωάννα»της λέει.
«Σκετο Ιωάννα»λέει αυτή.
«Ιωάννα μιλάμε.Δεν πας στο σουπερμάρκετ να μας παρεις κάτι να πιούμε;»της λέω.
«Μα έχει κάτω στο ψυγείο»λέει.
Δεν το κατάλαβε το υπονοούμενο.

«Θέλω κάτι που δεν το έχει κάτω όμως»λέω και της κάνω νόημα.
«Ααα κατάλαβα.Παω σουπερμάρκετ.Δεν θα αργήσω»λέει.

Την κοιταω.

«Ίσως αργήσω λίγο όμως τώρα που το σκέφτομαι.Εχει πολύ κόσμο τέτοια ώρα»λέει και φεύγει και κλεινει την πόρτα.

Όταν ακούω την πόρτα κάτω να κλεινει την πλησίασα.

«Σε άκουσα.Που μίλαγες με τον Κυριακο.Που φοβόσουν μήπως κανείς λάθος μαζί μου...»λέω.
«Τι;»
«Ναι Λυδια σε άκουσα.Και ξέρεις τι με εκνευριζει;Ότι σου είπα να κανείς υπομονή.Ενα πράγμα σου ζήτησα.Ενα!»λέω.
«Ίσως δεν μπορώ...»λέει.

Αυτήν την απάντηση δεν περιμενα να βγει από το στόμα της.
Όχι τόσο γρήγορα.
Όχι και ολας.

«Ίσως δεν μπορώ Ιάσωνα...»ξαναλεει.