Λυδια
Νομιζα δεν θα έρθει.
Νόμιζα το κατάλαβε ότι δεν θέλω να τον ξαναδώ.Οτι δεν θέλω να είμαι σε ένα δωμάτιο μόνη μαζί του.
Και όμως.
Τον βλέπω να μπαινει.
Μαζεύω τα πραγματα μου και πάω να φυγω όταν με ποιανει από το μπράτσο.
«Άσε με»λέω ήσυχα χωρίς να τον κοιτάξω.
Το να τον κοιτάξω αυτές τις μέρες μου είναι πολύ δύσκολο.
«Που πας;»λέει.
«Μακριά σου.Ασε με σε παρακαλώ...»λέω.
Και το κάνει.Με αφηνει.
«Μην κανείς την θιγμένη...»λέει.
Σηκωνω να τον δω.
«Τι είπες;»λεω.
«Μην κανείς την θιγμένη.Ή θα πας πάλι τρέχοντας στον Αντρέα;»λέει.
Πως τολμάει;
«Είσαι μεγάλος μαλακας.Τολμας και μιλάς;Εσυ;Μπορεί να έκανε αυτά που έκανε αλλά είναι περισοτερο άντρας από σένα!»λέω.
Δεν θα με τρομάζει εμένα έτσι και μετά θα βγει και από πάνω!Οχι!
«Τι είπες;»λέει.
«Αυτό που άκουσες!Το έχω καταλάβει πλέον,ότι το μόνο που σε νοιαζει είναι ο εαυτουλης σου αλλά αυτό που έκανες ήταν ασυγχώρητο.Με τρόμαξες Ιάσωνα.Πρωτη φορά στην ζωή μου με έκανες να τρομάξω.Να μην μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ.Αλλα δεν θα κρίνεις εσυ τον Αντρέα.Με αυτά που κανείς δεν μπορείς να κρίνεις κανέναν!»λέω χωρίς να πάρω ούτε μια ανάσα.
«Σου είπα,είμαι αυτός που είμαι!»λέει.
«Και νομίζεις τι;Αυτό σου δίνει το δικαίωμα να κανείς ότι θέλεις στους άλλους;»λέω.
Δεν μιλάει.
«Ξέρεις ποιο είναι το λάθος μου Ιάσωνα;Ότι νοιαστηκα για σένα.Για κάποιος που κοιτάει μόνο την πάρτι του και το πως θα νιωσει αυτός και δεν το νοιαζει κανείς και τίποτα.Ξερεις τι;Ευτυχώς που το έκανες αυτό.Εδειξες ποιος πραγματικά είσαι και τι πρέπει να αποφύγω στο μέλλον.Νομιζα ότι είδα κάτι καλό σε εσένα,ότι σε παρεξήγησα αλλά ξέρεις τι;Εκανα λάθος.Εισαι σαν ολους τους άλλους.Εισαι και εσυ σαν τον μπαμπά μου!»λέω.
«Δεν είμαι!»λέει.
«Είσαι.Και ξέρεις τι;Αν ήμουν οι γονείς σου θα ντρεπόμουν για σένα.Απορω πως σε μεγαλώνουν έτσι...»λέω και φεύγω γρήγορα από εκει μέσα.
Πάω στην πρώτη ταξη που βρίσκω και μπαινω μέσα κλείνοντας την πόρτα.
Καλυτερα έτσι.
Δεν χρειάζεται να φοβάμαι.
Δεν πρέπει να φοβάμαι κανέναν.
Να τον μισώ ναι.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Πρέπει να σκέφτομαι ότι είναι ότι νόμιζα πριν τον γνωρίσω.Απλα ο Ιασωνας Παπανικολάου.Και ξέρω ότι πρέπει να σταματήσω να τον σκέφτομαι συνέχεια,μετά από όλα αυτά που έκανε.
Ξέρω ότι εκει έξω είναι κάποιος για μένα.
Κάποιος καλός.
Και αυτός δεν είναι ο Ιάσωνας.
Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα γίνει.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
«Εσυ και Εγώ»
Romantizm*10ο βιβλιο* Ιάσωνας και Λυδία. Αυτος έχει χάσει την ευτυχία του καιρό τώρα.Και η μοναξιά είναι ο καλύτερος φίλος του. Αυτή γεμάτο ζωή αλλά θυμό μεγαλωμένη χωρίς πατέρα. Τι θα γίνει όταν θα έρθουν κοντά; Τι κριβει ο Ιάσωνας; Μυστικά,ζόρια,ερωτας και...
