«Εσυ και Εγώ»

52.«Μην φρικάρεις οκ;»

Ιασωνας

«Έλα...»λέει.
«Όχι Λυδια.Σοβαρολογω»λέω.
«Είσαι κακός μαζί μου...»
«Όχι δεν είμαι»
«Γιατί δεν μου λες;»λέει.
«Έχει σημασία;»
«Ναι.Για μένα έχει.Με πόσες εχεις πάει;30;40;»λέει.

Βαλεεεε....

«Δεν έχει σημασία»λέω.
«Θα σου πω και εγώ»λέει.
«Πες μου τότε»
«Και μετά θα μου πεις και εσυ.οκ;»
«Οκ»λέω.
«Ένας»λέει.
«Εννοείς...»
«Ο Αντρεας.Μονο ο Αντρεας»λέει.

Με νευριάζει λίγο αυτό.
Γιατί;

«Εσυ τώρα»λέει.
«Δεν θυμάμαι οκ!»λέω.
«Περίπου»λέει.
«Γιατί σε νοιαζει τόσο πολύ»
«Γιατί θέλω να τα ξέρω όλα για σένα και εσυ για μένα.Κακο είναι αυτό;»λέει με παράπονα.

Όλα όλα;
Όλα δεν γίνεται.

«Θα σου πω.Αλλα δεν σημαίνει κάτι οκ;»λέω.
«Οκ»λέει.

«62»λέω.

Μένει λίγο κόκκαλο.

«62 φορές φαντάζομαι»λέει.
«Όχι.62 κοριτσια»λέω.
«Τι εννοείς 62 κοριτσια;;;;;;;»λέει.

Δεν το πήρε και πολύ καλά...

«Μην φρικάρεις οκ;»λέω.
«Δεν το πειστευω...»λέει και βάζει το κεφάλι της στα γονατα.
«Δεν έπρεπε να στο πω»
«Ιάσωνα καταλαβαίνεις ποσό περίεργο είναι αυτό έτσι;Είσαι δεκαεφτα χρόνων και εχεις πάει με 62 γυναίκες;Σοβαρά τώρα;»λέει.
«Είναι λίγο περίεργο όντως...»
«Ιάσωνα...»λέει.
«Σου είπα μην φρικάρεις»λέω.
«62!!!»λέει και σηκώνεται και πηγαίνει πέρα δωθε στο δωμάτιο της.

Τέλεια.
Τι το ήθελα.

«Το καταλαβαίνεις ότι αυτό ακούγεται ψυχολογικα άρρωστο έτσι;»λέει.

Το καταλαβαίνω.
Πολύ καλά.

«Γιατί Ιάσωνα;»
«Γιατί πήγα με 62;»λέω.
«Ναι.Εισαι μικρός και εχεις κοιμηθει με 62.Δεν καταλαβαίνω γιατί.»
«Δεν έχει γιατί»λέω.
«Ιάσωνα είναι μεγάλος αριθμός.Δηλαδη σε πέντε χρόνια ποσό θα πάει;»λέει.
«Που να ξέρω σε πέντε χρόνια βρε Λυδια!Δεν ξέρω αύριο τι θα γίνει...»λέω.
«62..»λέει όλο στον εαυτό της.

Δεν θέλει που θέλει να κάνουμε τίποτα,με αυτό τώρα δεν πρόκειται ποτέ!

«Λυδια;»λέω αλλά δεν με κοιτάει.

Σηκώνομαι και την φέρνω κοντά μου.

«Μην κανείς έτσι.Σε παρακαλώ...»λέω.

Καθομαι στο κρεβάτι και κάθεται πάνω μου.

«62...»λέει.
«Δεν έχει σημασία οκ;»λέω.
«Γιατί;Μόνο αυτό πες μου...»λέει.
«Κοιτά Λυδια.Μαρεσει το σεξ.»λέω απλά.
«Ιάσωνα τι λες;62;»λέει πάλι.

Βάζει το χέρι γύρω μου.

«Γιατί Ιάσωνα;»λέει πάλι.
«Γιατί...»

Τι να της πω τώρα;

«Έχει να κάνει με τους γονείς σου έτσι;»λέει σιγά.
«Ναι...»
«Ένιωθες Καλυτερα;»
«Ξεχνούσα ναι»λέω.

Βάζει το χέρι στα μαλλιά μου και τα χαϊδεύει.

«Αχ βρε Ιάσωνα...»λέει.
«Δεν ήμουν και στα Καλυτερα αλλα τέλος τώρα οκ;Δεν χρειάζεται να φρικάρεις»λέω.
«Τελος;»λέει.
«Θα γίνει 63 και ελπίζω να σταματήσει εκει οκ;»λέω.

Αν θελει ποτέ δηλαδή..
Με όλα αυτά απομακρυνεται και άλλο...

«Το εννοείς;»λέει.
«Το εννοώ ναι»λέω.

Αναστενάζει.

«Δεν με νοιαζει καμία από αυτές.Εμενα εσυ με νοιαζεις.Και το ξέρω ότι είναι περίεργο και ότι είναι μεγάλος αριθμός αλλά θα σταματήσει αυτό οκ;»
«Τοσο πολύ σαρεσει το σεξ;»λέει.
«Ναι μαρεσει»λέω.

«Αλλά μαρεσεις εσυ πιο πολύ...»της λέω.
Γελάει.

Βάζει το κεφάλι της πάνω μου.
«Και εκανα μαρεσεις Ιάσωνα..»

Την σηκωνω και την γυρνάω και την ξαπλώνω στο κρεβάτι.

«Πως γίνεται όταν λες εσυ το όνομα μου να ακούγεται σεξι;»
«Δεν ακούγεται σεξι.Ειναι σεξι»λέει και την φιλάω.

Αυτή η κοπέλα θα είναι το τέλος μου...

Και απορώ πως δεν έχει φύγει ακόμα.

«Θέλω να σου βγάλω την μπλούζα...»λέω και την φιλάω στον λαιμό.
«Έκανες τις εξετάσεις;»λέει.
«Το εννοουσες;»ρωτάω.

Νόμιζα έκανε πλάκα.

«Το εννοώ ναι»
«Την τύχη μου!»λέω.

Μια εβδομάδα.
Πήγε μια εβδομάδα.

Σαν μεθύστακας κάνω μετά την αποτοξίνωση.

«Ο φιλαράκος σου κάτω...»λέει και κοιταω.
«Τι να κάνει και αυτός;Άντρας είμαι!»λέω και σηκώνομαι.

«Πάω στο μπάνιο»λέω.
«Καλή ιδεα»λέει και γυρνάει προς τον τοίχο.
«Εγώ θα ξαπλώσω λίγο»λέει.

Ναι!
Κανείς ότι κανείς και μετά ξαπλώνεις!

Θα μπορούσα να πάω με μια και να μην το μάθει ποτέ.
Έτσι;

Αλλά φαντάζομαι δεν πρέπει.

Τόσο δύσκολο είναι να εχεις κοπέλα;
Ή τόσο δύσκολο είναι να εχεις «Λυδια»;