Ιασωνας
«Ανέβα!»λεει.
Αυτό που τραβάω κάθε πρωί δεν υπάρχει.
Κάθε μα κάθε φορά που βγαίνω από το δωμάτιο μου κάτι θα πει.Κατι θα βρει να μου πει.«Δεν ανεβαίνω»λέω.
Άκου εκει...«Ανέβα είπα!»λέει
«Ιωάννα τι λες;»λέω.
«Ανέβα!»επιμένει.Ίσως άλλη φορά να κατεβαίνω από το παραθυρο για να πηγαίνω στο σχολειο.Θα με γλίτωνε από πολλά.
«Δεν ανεβαίνω.Τι είμαστε;»λέω.
«Ανέβα τώρα στη ζυγαριά να δω ποσά κιλα πηγές!»λέει.Ναι.Σοβαρολογει.
Μακάρι να μην σοβαρολογούσε αλλά σοβαρολογει.«Δεν θα με αφήσεις να φυγω αν δεν ανέβω έτσι;»λέω.
«Όχι!»λέει.Τι τραβάω...
Πλησιάζω την ζυγαριά και ανεβαίνω πάνω.
Δεν βλέπω ποσό λέει αλλά μάλλον η Ιωάννα το είδε.
«ΕΧΑΣΕΣ 8 ΚΙΛΑΑΑΑΑΑΑ;;;;;;;»φωνάζει.
«Ξεκινήσαμε...»
«Αστα αυτά!Τωρα θα φας όλο το ταξι με το σουφλέ!!!»λέει.
«Πρωινιάτικα;Είναι λίγο αηδιαστικό»λέω.
«Μέτα το σχολειο!»λέει.
«Μετά το σχολειο έχω αυτό στο θέατρο»λέω.
«Μετά από αυτό!»λέει.
«Μετά έχω την ψυχολόγο.Εκτος αν θες να μην πάω...»λέω.Καλυτερα για μένα...
«Όχι όχι θα πας!Το βράδυ Τελοσπαντων!»λέει.
«Πρέπει να πάω στο σχολειο»λέω.
«Σε πήρε ο πόνος.Και κοιτά να ανεβάσεις τους βαθμούς σου αλλιώς θα σου πάρω το αμάξι»λέει.Το έχει πει εκατό φορές αυτό.
«Γεια»λέω και ανοίγω την πόρτα και φεύγω.
Μπαινω στην ταξη και καθομαι σε μια θέση.Μπροστα μου κάθεται η Λυδια.Με κοιτάει θυμωμένα.
«Σερβιτόρα...»λέω.
«Βλακα...»λέει.Μπαινει και ο καθηγητής μέσα και ξεκίνησε να μιλάει ένας θεός ξέρει για τί.Δεν πρόσεχα.Ημουν με το κινητό αλλά τελείωσε η μπαταρία και έτσι έβαλα το κεφάλι στο θρανίο και αφού δεν με έπαιρνε ο ύπνος,άκουγα τι έλεγε.
«Όταν χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους τι επίθετα χρησιμοποιούμε πρώτα;»ρωτάει.
«Αυτό που βλέπουμε πρώτα.Την εμφάνιση»λέει ένα αγορι.
«Δηλαδή;»
«Κοντός,χοντρός,ψηλός...»λέει.
«Σωστά.Γιατι πριν πούμε και γνώρισουμε το πως είναι ένας άνθρωπος μέσα,βλέπουμε το έξω»λέει.Έρχεται πάνω από το κεφάλι μου και με κοιτάει.
«Τιμη μας Ιάσωνα που μας υποδεχτηκες...»μου λέει.
«Η χαρά είναι όλη δίκη μου»λέω και γελάνε όλοι.
«Στο θέμα μας λοιπόν.Ενα επίθετο.Μπορουμε να περιγράψουμε κάποιον με ένα μόνο επίθετο;»λέει.Κανείς δεν απαντάει.
«Ιάσωνα.Πες ένα επίθετο για την Λυδια.Το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό.Αυτο που νομίζεις την χαρακτηρίζει πιο πολύ»μου λέει.
Δεν το σκέφτομαι.
«Ξεροκεφαλη»λέω και γυρνάει το κεφάλι της να με δει.Δεν λέει κάτι.Απλα με κοιταει.«Ξεροκεφαλη Ωραια.Τωρα Λυδια εσυ πες ένα επίθετο για τον Ιάσωνα.Σκεψου ομως.Εχεις ένα επίθετο που θα τον χαρακτηρίζει πιο πολύ...»λέει ο καθηγητής .
Γυρνάει το κεφάλι της μπροστά τώρα.Δεν μπορώ να την δω.
«Μοναχικός»λέει καθαρά και όλοι ρίχνουν τα μάτια τους πάνω μου.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
«Εσυ και Εγώ»
Romantizm*10ο βιβλιο* Ιάσωνας και Λυδία. Αυτος έχει χάσει την ευτυχία του καιρό τώρα.Και η μοναξιά είναι ο καλύτερος φίλος του. Αυτή γεμάτο ζωή αλλά θυμό μεγαλωμένη χωρίς πατέρα. Τι θα γίνει όταν θα έρθουν κοντά; Τι κριβει ο Ιάσωνας; Μυστικά,ζόρια,ερωτας και...