«Εσυ και Εγώ»

20. Αυτό είναι πολύ πολύ κακό...

Λυδια

Τον βλέπω στο τραπέζι.Το γνωστό του τραπέζι.

«Σκετο καφέ;»λέω.
Γελάει.
«Τόσο προβλέψιμος είμαι;»λέει.
«Ναι.Τοσο.Θα φας κάτι;»λέω.
«Όχι.Μονο καφέ»
«Δεν θα σε ποιανει ο ύπνος με τόσο καφε»λέω.
«Έτσι και αλλιώς δεν κοιμάμαι»λέει.

Φυσικά.Μετα ποιος θα κοιμηθει με όλο το γυναικείο πληθυσμό.

Παιρνω το καφέ και του βαζω σε μια κούπα.
«Θα έρθω σε λίγο.Να στο γεμίσω»του λέω και βλέπω την μαμά να βγάζει την πόδια.

«Που πας;»λέω.
«Πάω να προλάβω το σουπερμάρκετ και μετά θα βγω.Μην με περιμένεις»λέει.
«Ποτέ το εκανα;!»λέω και με φιλάει στο μέτωπο.
«Πηγαινε κάτω στο ψυγείο και βγάλε τα κρέατα για αύριο οκ;Το μεγάλο κουτί γιατί είναι Σάββατο αύριο»λέει.
«Το μεγάλο πως ακριβώς θα το κουβάλισω μόνη μου βρε μαμά;»λέω.

Κοιτάει τον Ιάσωνα και τον πλησιαζει.

«Όχι όχι δεν....»λέω αλλά είναι αργά.
Έχει πάει ήδη.

«Ιάσωνα μπορείς να βοηθήσεις λίγο την Λυδια με κάτι βαριά πραγματα στο ψυγείο;»του λέει.
Με κοιτάει μπερδεμένος.
«Ναι μπορω...»λέει και σηκώνεται.
«Ευχαριστούμε πολύ.Φευγω»λέει.Σιγουρα θα βγει και σίγουρα θα έρθει πάλι με κάποιον ξένο στο σπιτι.

«Πάμε;»λέει.
«Δεν χρειάζεται Ιάσωνα.Θα το πάρω μόνη μου»λέω.
«Σιγά.Αφου είμαι εδώ.Παμε»λέει και πάμε κάτω στο υπόγειο.

Ανοίγω την πόρτα και μπαινω μέσα.Επειδη το μαγαζί χαλάει πολλά πραγματα και δεν μπορούμε συνέχεια να παραγγέλνουμε αλλα,το ψυγείο μας είναι μεγαλο.Σαν δωμάτιο.

«Κάτσε εδώ οκ;Μην αφήσεις την πόρτα.Γα βρω το κουτί και μετά θα έρθω εδώ και θα το παρεις εσυ.Οκ;Μην την αφήσεις!»το τονίζω πολλές φορές.
«Κατάλαβα.Δεν είμαι χαζός»λέει και μπαινω πιο μέσα και κοιταω τα κουτιά.Ολα είναι μικρά,που είναι το μεγάλο;

Και φυσικά είναι τελευταίο.
Κουνάω το πάνω κουτί για να έρθει ο Ιασωνας να πάρει το κάτω.Το σηκωνω και πάω να το αφήσω κάτω όταν βλέπω τα χέρια του να κρατάνε και αυτά το κουτί.

Η πόρτα!!!

Βλέπω πίσω την πόρτα να κλεινει και τρεχω γρήγορα να προλάβω.
Είχε κλείσει όμως.

Αυτό δεν είναι καλό.
«Σου είπα μην αφήσεις την πόρτα!»του λέω.
«Τι εννοείς;»λέει.
«Εννοώ ότι δεν ανοίγει από μέσα.Αυτο εννοώ!»λέω.

Δεν το πειστευω...
Αυτό είναι πολύ πολύ κακό...

Προσπαθεί να την ανοίξει.Αλλα τίποτα.
«Τώρα;»λέει.
«Το κινητό σου!Να πάρουμε στο μαγαζί!»λέω.

Φυσικά..

Βάζει τα χέρια στης τσέπες και μετά σταματάει.
«Μην.Μην μου πεις ότι το ξέχασες πάνω!»λέω.
«Το ξέχασα στο τραπέζι...»λέει.

Την τύχη μου!