Een dunne lijn

24

EEN DUNNE LIJN
HOOFDSTUK 24

Jade Hamilton

Nadat ik de deur achter me heb gesloten, loop ik weer terug naar de woonkamer. Luc en Louis kijken me met dezelfde blik aan. Ze vragen zich af wie er net aan de deur stond. Ik weet dat ik normaal gesproken nieuwsgierig ben, maar blijkbaar zij ook. Al zouden het kinderen zijn die belletje lellen. 

'Het was een jongen met zijn moeder, hij moest plassen en ze waren verdwaald.' Zeg ik schouderophalend. 

'En hoe mag die jongen wel niet heten? Was hij een beetje mooi?' Grijnst Louis. Luc grijnst zwak mee en ik denk even terug aan de jongen. Het voelt bijna slecht om hierover na te denken, vooral nu dat ik deels bezig ben met Caine. 

'Hij was zeker niet lelijk, nee.' Beantwoord ik zijn vraag. Louis grinnikt. 'En misschien heeft hij zelfs mijn nummer?'

'Dus jij geeft je nummer aan een jongen die alleen bij jou heeft geplast?' Ik knik.

'Er bestaat zo'n functie waarbij je iemand kunt blokkeren.' Hij zucht en staat op.

'Doe gewoon voorzichtig alsjeblieft.' Ik knik en omhels hem. We lopen terug naar de bank waar Louis de tv aanzet. 'Je voelt je in ieder geval weer wat beter en daar gaat het om.' Vertelt Luc. Ik knik en kijk terug naar het scherm.

*

Het is inmiddels een week later. Caine heeft me alleen maar boze blikken gegeven, als hij me überhaupt aankeek. Ik daarentegen heb niet echt veel gedaan. Ik loop naar mijn fiets en steek de sleutel in het slot.

'Jade, wij gaan praten.' Beveelt Caine me.

'Dus eerst geef je me boze blikken en vervolgens wil je praten?' Hij knikt en ik zucht. Ik pak mijn fiets uit het rek en loop het schoolplein af.

'Jade, het spijt me. Ik had die dingen niet mogen zeggen.'

'Toch deed je het, Caine. Je zal vast een reden hebben dat je zo over me denkt.'

'Het spijt me, Jade. Het spijt me echt. Ik had me niet zo moeten misdragen. Zou je me kunnen vergeven?' Ik knik zwakjes, ik heb geen zin in ruzie. Zolang hij zich gewoon normaal kan gedragen vind ik het prima. Er groeit een glimlach op zijn gezicht en hij drukt zijn lippen op die van mij tot mijn telefoon gaat. Het zal misschien een goede seconde zijn geweest. 

[Grayson] 16:07
Hey, wat dacht je van vanavond 18:00 bij een gezellig restaurant om elkaar wat beter te leren kennen. Ik betaal en haal je op.

[U] 16:07
Lijkt me leuk. Moet ik nog iets speciaals dragen?

[Grayson] 16:07
Trek iets aan waar je je fijn in voelt. Je hoeft je van mij echt niet op te tutten.

Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en Caine kijkt me verbaasd aan. Ik stap op mijn fiets en fiets weg. Wanneer ik thuis aankom, start ik mijn laptop op en ga ik verder aan mijn werkstuk.

De tijd vliegt voorbij en ik heb nog vijf minuten waarin ik moet bedenken wat ik aan ga doen. De bel gaat waardoor ik gefrustreerd zucht. Ik loop naar beneden en open de deur. Grayson staat er al.

'Ik ben nog niet klaar.' Mompel ik. Hij grinnikt.

'Mag ik binnenkomen?' Ik knik en laat hem binnen. Hij bekijkt het huis en ik ren weer naar boven. Nogmaals kijk ik in de kast, maar ik vind niets. Ik hoor geklop op mijn deur.

'Kom maar.' Grayson komt binnen en kijkt naar de berg kleren achter me. Hij draagt enkel een witte blouse met een spijkerbroek.

'En dit dan?' Hij houdt een wit jurkje voor zich.

'Pas het maar.' Grap ik. Hij schudt lachend zijn hoofd en geeft mij het jurkje. Hij loopt de kamer uit zodat ik me kan omkleden. Ik trek het jurkje aan en open mijn deur. Grayson draait zich om en bekijkt mijn lichaam. Ik voel mijn wangen branden. Hij steekt zijn hand naar me uit en ik pak het aan.

'Je ziet er prachtig uit.' Vertelt hij me.

'Jij ook.' Ik voel de schaamte door mijn lichaam lopen. 'Ik bedoel-'

'Ik snap wat je bedoeld.' Hij glimlacht.

'Ik moet alleen nog m'n sleutels pakken.' Hij knikt en laat mijn hand los. Ik pak mijn sleutels en stop ze in de tas waarin ook mijn portemonnee en telefoon zitten. We lopen naar buiten en lopen naar zijn auto. Ik wist niet eens dat hij een auto had. Ik ga in de auto zitten en kijk om me heen. Wanneer we op de snelweg komen, voel ik zijn hand op mijn been. Ik kijk er even naar en kijk vervolgens weer naar buiten.

We lopen een café binnen en gaan aan een tafel zitten. Grayson komt tegenover me zitten en kijkt me aan.

'Weet je, ik weet dat we elkaar wel veel hebben verteld via whatsapp, maar ik had ook andere vragen.' Ik kijk hem vragend aan.

'Wat is jouw verhaal?'

'Mijn verhaal?' Vraag ik hem. Hij knikt.

'Ik denk dat ik dat liever ergens anders bespreek en misschien vertel ik het je als ik je wat meer vertrouw. We kennen elkaar tenslotte pas een week.' Hij knikt en glimlacht. Ik zucht opgelucht. Zou hij boos worden als ik over Caine vertel?

We lopen het café uit en lopen door de, inmiddels donkere stad heen. Grayson pakt mijn hand vast. Op een andere manier als Caine, Caines manier is fijner.

'Jade, ik weet dat dit pas een eerste date is, maar ik wil het doen.' Zijn hoofd komt dichterbij het mijne en zacht raken zijn lippen die van mij. Mijn lippen bewegen tegen de zijne aan en mijn handen reiken uit naar zijn haar. Hij pakt mijn heupen en trekt me dichter naar hem toe. Zijn tong vraagt om toestemming, die hij krijgt. Wanneer hij na een tijdje zijn lippen van de mijne afhaalt, kijkt hij me aan.

'We kennen elkaar maar een week.' Lach ik, terwijl ik mijn hoofd in zijn shirt verberg. Hij lacht ook en slaat zijn armen om me heen.

'Maar het voelt als meer dan een week.' Ik knik instemmend en pak zijn hand wanneer we weer gaan lopen. Mijn telefoon gaat over, maar ik weiger de oproep. Hij glimlacht en we lopen door. Ik heb geen idee of we nog ergens naartoe gaan, maar het maakt me niet uit.

'Doe je ogen eens dicht.' Ik sluit mijn ogen, zoals hij vraagt. Hij legt zijn hand op mijn ogen en zijn andere hand gaat naar mijn schouder. Hij duwt me zachtjes waardoor ik aanneem dat ik moet gaan lopen. 'We zijn er bijna.' Vertelt hij me. Ik hoor veel muziek en veel stemmen, maar nog heb ik geen idee waar ik ben. Hij haalt zijn hand weg en ik moet even wennen aan het licht dat ik overal zie.

'Dus Grayson, jij neemt me mee naar een kermis?'

'Wat is een date zonder cliché?' Ik glimlach en sla mijn armen om hem heen. 'Vind je het leuk?'

'Het is perfect.'

(Drama is coming lol)