Een dunne lijn

30

EEN DUNNE LIJN
HOOFDSTUK 30

Jade Hamilton

Wanneer ik het klaslokaal binnenkom, loop ik meteen door naar Luc. Hij kijkt me dodelijk aan. Hij wilt momenteel ook echt niets met mij te maken hebben, maar als hij echt denk dat ik hen vergeet moet hij zelf ook niet zo achterlijk doen. Hij weet echt wel dat ik veel om hem geef. Ik geef toe dat ik de laatste tijd nogal jongensgek ben, maar niemand kan me dat kwalijk nemen. Iedereen experimenteert op een andere leeftijd. Ik heb dat moment nu. 

'Ga weg.' Sist hij.

'Doe niet zo idioot. Je bent m'n vriend, Luc.'

'En jij niet meer die van mij.' Achter me hoor ik mensen lachen. Ik draai me om om de bekende gezichten van Layla en Ashton te zien. Ze kijken me geamuseerd aan. Ze lopen naar Luc en gaan met z'n drieën samen zitten, waardoor ik alleen zit. Caine en Tess volgen namelijk geen geschiedenis. Het is bijna te ironisch hoe ik hun drieën nu bij elkaar zie. 

De bel maakt een hard, ringend geluid als teken dat we het lokaal verlaten mogen. Ik pak mijn spullen bij elkaar en zie dat iemand mijn tas omver gooit. Ik kijk op en zie Luc. Hij kijkt me aan en loopt vervolgens weg. Al mijn spullen liggen verspreidt over de grond. Met moeite, pak ik ze bij elkaar. Gisteren vertelde de moeder van Caine nog dat ik niet op mijn knieën mocht zitten en toch is dat hetgeen wat ik nu doe. Ik stop ze opnieuw in mijn tas en loop het lokaal uit. Met de krukken onder mijn armen, zoek ik een weg om naar het volgende lokaal te gaan. Zo snel mogelijk, ga ik naar het tekenlokaal. Als je daar te laat komt, mag je het lokaal niet meer binnen komen heb ik gehoord. Het is me nog nooit overkomen. Precies op dat moment gaat de bel. Bij het juiste lokaal aangekomen, open ik de deur.

'Zeg Jade, kon je niet doorlopen?' Vraagt Layla.

'Jade, waar kom jij zo laat vandaan?' Vraagt de docent.

'Laten we zeggen dat ik hier nog niet zo goed mee om kan gaan.' Mompel ik. Ik loop het klaslokaal binnen en neem plaats naast Teresa. Ze glimlacht.

'Luc en ik zijn blijkbaar geen vrienden meer.' Ze trekt haar wenkbrauw op.

'Wat is er gebeurd?' Fluistert ze.

'Ik vertel je straks alles.' Ze knikt en we richten beiden weer aandacht aan de les.

*

'Caine, mag ik nou een stukje?' Zeur ik voor de zoveelste keer. Het lijkt Caine te amuseren. Hij is al de hele tijd aan het praten over hoe lekker de cake is die hij heeft gekocht. Chocoladecake om precies te zijn. Hij schudt zijn hoofd.

'Ik haat je.' Zucht ik.

'Je houdt van me.' Hij grijnst. Ik rol met mijn ogen en hij duwt mijn gezicht weer zijn kant op. 'Rolde je nou je ogen naar mij?'

'Waarom vragen om bevestiging als je weet wat je zag?' Hij is stil en eet verder. Er komen twee jongens aan onze tafel zitten en Tess schuift ook aan.

'Dus, Jade, stel me eens voor.'

'Ik heb geen idee wie dit zijn.' Caine legt zijn arm om mijn middel en knijpt zachtjes in mijn heup.

'Dat zijn Shane en Reese, twee vrienden van me.' Vertelt Caine. 'En dit is Tess.' Stelt hij Tess voor.

'En wie is dat? Een nieuwe scharrel? De tijdelijke invaller voor Layla?'

'Pardon? Lijk ik soms op een hoer?' Ze beginnen te lachen.

'Je zou er het lichaam wel voor hebben.'

'Ze is mijn vriendin, dus ik wil geen woord over haar horen.' Mijn mond valt open. Hij heeft me geïntroduceerd als zijn vriendin.