Een dunne lijn

44

EEN DUNNE LIJN
HOOFDSTUK 44

Jade Hamilton

Secondes, minuten, uren, dagen, weken, maanden zijn voorbij gegaan. Alles zonder Caine. Hij heeft geen berichten meer gestuurd en ik ook niet naar hem. Het is beter zo, blijf ik mezelf herhalen. Ik blijf aan hem denken, wel minder dan eerst. Hij is en blijft de jongen waar ik alles mee gedeeld hebt, dat vergeet je niet en dat zal je nooit vergeten. Louis en Ashley lopen het huis binnen en er groeit een glimlach op mijn gezicht. Ashley heeft al een dikkere buik. Ze is dan ook al best ver met haar zwangerschap.

'Mag ik nu wel weten of het een jongen of meisje is?' Ze schudden beiden hun hoofd. Al sinds ze weten wat het is, willen ze mij niet vertellen welk geslacht het is. Ik hoop stiekem een meisje zodat ik later kan helpen met haar haar en make-up en die kleine dingetjes. Daar kijk ik als op uit, maar als het een jongen is maakt het me ook niet zo veel uit.

'Waar denk je aan?' Vraagt Louis me.

'Ik wil bij Caine langs..'

'Jade, hij gaat ook door met zijn leven. Misschien heeft hij wel een nieuwe vriendin of is hij iemand aan het daten. Jij moet ook doorgaan, oké?'

'Ik wil nog steeds bij hem langs.'

'Ik breng je wel even dan.' Er groeit een glimlach op mijn gezicht. We stappen in de auto en na een tijdje komen we bij zijn huis aan. Inmiddels is school ook begonnen, dus misschien heeft hij helemaal geen tijd. Ik druk een kus op Louis wang en loop de auto uit. Ik druk op de bel en niet veel later opent zijn moeder de deur. Ik zwaai naar Louis die wegrijdt.

'Jade? Wat doe jij nou hier?' Glimlacht ze opgewekt.

'Ik wilde gewoon even kijken hoe het met iedereen ging.'

'Kom binnen.' Ik glimlach en loop binnen. Ik snuif de verfijnde geur van vanille op. Zo heeft het hier altijd geroken, voor zo ver ik weet. 'Wil je wat te drinken?'

'Thee als het niet te veel moeite is.'

'Natuurlijk, lieverd.' Ik glimlach. Ze heeft me altijd al behandelt alsof ik bij de familie behoorde en dat doet ze nu nog steeds. Ze is de beste vrouw ooit. Nog geen minuut later komt ze aan met twee dampende koppen thee. 'En, welke opleiding doe je nu?'

'Ik doe een schrijversopleiding, ik vind het heel leuk om te doen en ik wil mijn oma trots maken.' Ze glimlacht. 'Tenminste, het is journalistiek, maar ik wil echt de kant van het schrijven op!' 

'Ik weet zeker dat ze dat al is.' Ik sla mijn ogen kort neer en kijk vervolgens weer naar de vrouw voor me. 'Caine is trouwens boven met iemand aan het studeren.' Ik knik en kijk naar buiten. Zou het een meisje zijn? Zou het zijn nieuwe vriendin zijn? Zou ze veel mooier zijn dan ik ben? 'Maar ik denk dat ze zo wel klaar zijn.' Ik knik opnieuw en neem een voorzichtige slok van mijn thee.

'Heeft hij een nieuwe vriendin? Of iemand ontmoet?' Besluit ik te vragen. Mijn nieuwsgierigheid neemt het over. Of is het jaloezie?

'Nee, hij heeft wel geprobeerd met anderen te daten, maar het werkte niet. Dat was al te zien vanaf het eerste moment.' Ik knik. 'Hij miste jou gewoon heel erg.' Ik voel mezelf van binnen wat opwarmen.

'Dus morgen bij jou? Top.' Caine en een andere jongen lopen naar beneden en ze draaien zich naar ons toe.

'Ik ga naar huis, bedankt dat ik hier mocht zijn.' Vertelt de onbekende jongen.

'Graag gedaan, jongen.' Ze glimlacht. Caine's ogen blijven in de mijne hangen. Ik sta op en zonder enige emotie onder controle te houden omhels ik hem.

'Wat doe jij nou weer?' Grinnikt hij.

'Ik wilde weten of alles goed ging en of je misschien iemand gevonden had.' Hij kijkt me aan en een grijns verschijnt op zijn gezicht. 'Gewoon uit nieuwsgierigheid hoor.'

'Wie is dat?' Vraagt de onbekende jongen. Caine schraapt zijn keel.

'Mijn ex, Jade.'

'Oh zij,' ik frons en laat Caine los. Hij kijkt een andere kant op. 'Ik heb alleen maar goede verhalen gehoord hoor, rustig maar. Caine is een klootzak.'

'Ik mag jou wel.' Grinnik ik. 'Hoe heet je?'

'Steven.' Hij steekt zijn hand uit en ik schud zijn hand. 'Maar ik ga huis, misschien zie ik je nog een keer.' Hij glimlacht. Caine loopt met hem mee en niet veel later komt hij terug.

'Ik heb je zo gemist, maar ik had het zo druk en ik-'

'Bewaar die excuses.' Hij kijkt me aan. Ik omhels hem opnieuw en snuif zijn vertrouwde geur op. 'Vind je het erg dat ik hier ben?' Hij schudt meteen zijn hoofd.

'Zullen we een film kijken? Alleen als je dat wilt, gewoon als vrienden.' Ik knik en we lopen naar boven. Hij start zijn tv op terwijl ik kijk naar alle spullen in zijn kamer. Ik kijk naar een fotolijst op zijn nachtkastje. Het fotolijstje dat ik hem gegeven heb, de foto van ons tweeën, het staat er. Er groeit een glimlach op mijn gezicht.

'Heb je dit hier laten staan?' Hij draait zich om en ik trekt zijn wenkbrauw op. 'De foto.' Hij knikt en zijn wangen verkleuren lichtjes. Ik loop naar hem toe en druk een kus op zijn wang.

'Kom, dan gaan we op bed liggen.' Ik glimlach en knik. Met de minuut mee schuif ik steeds meer zijn kant op. Wanneer ik tegen hem aanzit, slaat hij zijn arm om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Wanneer hij kucht kijk ik op. Voor ik me ook maar besef wat er gebeurd, voel ik zijn lippen op de mijne. Na die maanden, voel ik zijn lippen weer. Ik heb nooit gedacht dat ik dat zo erg nodig zou moeten hebben. Zijn tong vraagt om toestemming die ik hem geef. Voorzichtig kruip ik op zijn schoot en beweeg ik tegen hem aan. Hij draait ons om en geeft kusjes in mijn nek. Ik ga met mijn hand door zijn haar. Mijn ademhaling gaat sneller dan zou moeten. Dit is zo slecht. Ik kan dit niet, we hebben geen relatie. Ik duw Caine van me af.

'S-Sorry.' Mompel ik. Hij schudt zijn hoofd. 'Dit had niet mogen gebeuren.'

'Jade, ik hou nog steeds van je.'

'Het is niet goed.'

'Waarom niet? Er is geen enkele dag geweest waar ik niet aan je dacht. De manier hoe je lacht. De manier hoe je blonde haar valt als je het uit een knot haalt. De manier hoe jij naar me kijkt als ik iets doe. Ik krijg je niet uit m'n gedachte. Je hebt geen idee hoe veel spijt ik heb en hoe graag ik je terug wil.'

'Laat me zien hoe graag je me terug wilt.' Hij drukt zijn lippen op de mijne voor een korte tijd en kijkt me doordringend aan. 'Er is geen manier om jou te laten hoe graag ik je terug wil. Geen enkele manier is goed genoeg.'