Een dunne lijn

35

EEN DUNNE LIJN
HOOFDSTUK 35 

Caine West

Wanneer het zesde lesuur voorbij is, heb ik Jade nog steeds niet op school aangetroffen. Ik zie een stuk verderop Tess met Shane en Reese staan. Ik been meteen naar ze toe. Misschien weet Tess wel waar ze is. Het zijn tenslotte beste vriendinnen. 

'Heb jij Jade gezien?'

'Ze is ziek.' Zegt ze waarna ze weer verder gaat met haar gesprek. 'Tenminste, Louis zei dat ze ziek was. Hij zei dat ik het moest doorgeven.' Luc komt aanlopen en slaat zijn ogen neer wanneer hij mij ziet. Ik loop door naar het laatste lokaal en ga achteraan zitten. 

'Wat jammer dat je schoothondje er niet is.' Vertelt Layla.

'Volgens mij ben jij het enige schoothondje hier, nietwaar Luc?' Ik kijk Luc, die naast mij is komen zitten aan.

'Klopt.' Antwoord Luc. Layla rolt met haar ogen en gaat goed op haar stoel zitten. De docent komt het lokaal binnen en begint zijn les. Mijn gedachte blijft naar Jade gaan. Ze zou op z'n miste terug kunnen sturen dat ze ziek is. Het is niet heel moeilijk, maar het zou wel fijn zijn. Vooral nadat ze gisteren zo laat is thuis gekomen. Ik kan me nog steeds de paniek in haar moeders stem horen. Ze was ontzettend ongerust. Ik ook, daar niet van, maar als moeder zijnde is het toch anders. 

De les lijkt langer te duren, maar toch klinkt het eindsignaal er. Ik loop meteen de school uit, nadat ik Jade's tas heb gepakt en fiets richting haar huis. Daar aangekomen, druk ik op de bel en wacht ik ongeduldig. Louis doet de deur open en kijkt me aan.

'Oh, Caine. Wat doe jij hier?'

'Jade is gisteren haar tas vergeten en ik wil weten hoe het met haar gaat. Ze was ziek hoorde ik?' Hij laat me binnen.

'Ze is niet ziek.' Vertelt Louis.

'Ik ben niet stom. Er is iets mis. Als ze ziek was, had ze me wel iets terug gestuurd.'

'Er is gisteren iets met haar gebeurd en-'

'Waar is ze?'

'Op haar kamer.' Ik wil naar boven lopen, maar hij pakt mijn pols. 'Luister naar alles wat ze zegt.' Ik knik en loop de trap verder op. Voorzichtig klop ik op haar kamerdeur waarna ik naar binnenloop. Jade ligt op bed en kijkt naar de muur.

'Jade?' Ze schrikt op en kijkt me bang aan. 'Ik kwam je tas terugbrengen.' Ze draait haar hoofd en ik zie een blauwe plek op haar wang zitten. Ik zet de tas op haar bureaustoel neer en loop naar haar toe. Ik pak haar hand, die ze meteen wegtrekt.

'Raak me alsjeblieft niet aan.'

'Ik doe niets wat je niet wilt.' Ze knikt en gaat rechtop in bed zitten. 'Wat is er gebeurd gisteren?' Ze knijpt haar ogen dicht en een traan rolt uit haar oog. Mijn hart breekt met elk stuk in mijn lichaam.

'Jade, wil je vertellen wat er is gebeurd?' Ze schudt stellig haar hoofd. Ik breng mijn hand naar haar gezicht, maar ze pakt mijn pols. 'Ik wilde je traan wegvegen.' Ze veegt haar traan ruw weg.

'Mag ik je zoenen?' Ze schudt haar hoofd, slimme actie Caine. 'Je knuffelen?' Opnieuw schudt ze haar hoofd.

'Ik wil niet dat je me aanraakt. Niemand mag me aanraken.'

'Heb ik dit gedaan?' Vraag ik haar, een beetje geschrokken over haar plotselinge houding. Ze schudt haar hoofd waardoor ik opgelucht zucht. Dan schiet het me binnen. Degene die het altijd al op Jade gemunt had. Jade werd door hem aangeraakt en nu wilt ze dat niemand haar aanraakt.

'Heb je m'n boekje?' Vraagt ze me.

'Het was Alec.' Ze kijkt me aan. 'Alec heeft dit gedaan.'

'H-Hij keek me zo vies aan en ik wilde het niet. Hij was sterker dan ik, Caine.'

'Wat heeft hij gedaan?'

'Hij- Hij heeft me verkracht.'

'Hij heeft wat?! Hoe graag wilt die jongen dood?' Sis ik. Welke zieke geest verzint het om iemand te verkrachten? Louis komt de kamer binnen en knielt bij Jade neer.

'Ik hoorde wat je zei.' Fluistert hij. 'Ik dacht dat je het mij als eerste ging vertellen, je had het beloofd.' Jade grinnikt zachtjes, het is de toon in zijn stem dat haar laat lachen. Door zijn quasi beledigde houding zou ik ook wel lachen. 'Waarom ben je niet naar de politie gegaan?'

'Hij zei dat als ik naar de politie zou gaan hij het nog een keer zou doen.' Mompelt ze.

'Jade,' ik pak voorzichtig haar hand wat ze dit keer toe laat. 'Weet alsjeblieft dat ik dat nooit zal doen. Ik zal nooit iets tegen je wil in doen, oké?' Ze knikt en knijpt iets harder in mijn hand.

'Heb je bewijs dat hij je heeft.. Niet dat ik denk dat je liegt, maar ik wil weten wat hij gedaan heeft.' Vertelt Louis. Jade laat mijn hand los en verwijderd haar shirt van haar schouder. Er staan vingerafdrukken. Ze trekt haar shirt een stukje omhoog en ook op haar heup zijn vingerafdrukken te vinden.

'Mag ik je knuffelen?' Ze kijkt me aan en knikt dit keer. Ik ga op haar bed zitten en omhels haar voorzichtig. 'Ik houd van je, Jade.' Fluister ik zachtjes.

'Ik ook van jou, aardappel.' Ik grinnik. Ik laat haar los en druk een kus op haar voorhoofd. 'Willen jullie meegaan naar de politie?' Louis en ik knikken.

'Misschien is het wel verstandig om eerst wat rust te nemen.' Ze knikt. 'Roep me maar als je iets wilt.' Louis drukt een kus op haar voorhoofd en loopt de kamer uit. Ik sta ook op en wil de kamer uitlopen tot ik zacht mijn naam hoor. Ik loop terug naar Jade en kijk haar aan.

'Je moet dichtbij komen.' Fluistert ze. Ik kom dichterbij. Ze leunt een beetje voorover en laat haar lippen zacht die van mij raken. Haar lippen tegen de mijne is een onbeschrijfelijk gevoel. Het is het beste gevoel. Ze haalt haar lippen van de mijne af. 'Ik weet niet wanneer ik weer naar school ga.'

'Neem je tijd maar. Als je op school bent zal ik elke seconde met jou doorbrengen, dan weet ik zeker dat je veilig bent.'

'Dat zou ik fijn vinden.' Ik glimlach waardoor zij ook glimlacht.

'Je bent mooi, Jade.' Ze bijt op haar lip en draait haar hoofd weg. Haar wangen worden roder. 'Nog steeds hebben mijn woorden zoveel impact.'

'Stop, Caine.' Ze giechelt zachtjes. Het is een van de dingen die ik leuk aan haar vindt. Wanneer ze een compliment krijgt en het niet kan verwerken gaat ze blozen en vervolgens gaat ze giechelen. Mijn hand gaat door haar haar en dan gaat de kamerdeur open. Haar moeder staat in de deuropening met tranen in haar ogen.

'Is het echt waar?' Vraagt ze. Ik kijk naar Jade en meteen is haar humeur veranderd. 'Heeft Alec dit gedaan?' Jade knikt en kijkt weg. Ik pak haar hand vast. Haar moeder loopt de kamer verder in en duwt me van het bed af. Ze omhelzen elkaar terwijl ik toekijk, vanaf de grond.

'Bedankt.' Grom ik terwijl ik opsta. 'Ik ben bij Louis.' Jade knikt en ik loop richting Louis' kamer waar ik aanklop. Ik loop de kamer binnen en zie overal dozen staan. Louis zit op het bed en speelt een spel.

'Wil je meespelen?' Ik kijk naar het scherm en knik. Hij geeft me een controller en samen spelen we het spel. 'Laat me raden, je werd weggejaagd door m'n moeder.'

'Jup.'