Unwanted

Kabanata 40

Kabanata 40

Truth

Hindi ko alam kung bakit nagbihis agad ako nang tawagan ako ni Zayn dahil makikipag-kita daw si Perrie sa akin ngayon

Kahit na ayokong lumabas ay kailangan. Matagal ko ding hinihintay ‘to dahil sa wakas ay magkikita na kami ulit.

Hindi maganda ang umpisa namin, Pero sana magkaayos kami ngayong pagwawakas...

Denim skirt at Off shoulders ang sinuot ko, nothing special... I think?

Huminga ako ng malalim at inayos ang make-up ko. Ilang segundo pa akong natulala bago tuluyang tumayo at kinuha ang purse ko

"Oh may lakad ka teh?" panunuya ni Pams nang makita niya ako

Nasa sala siya at kumakain ng cake... sadly, di pa sila umuuwi! Yung mga iba nags-swimming kaya ang ingay-ingay ngayon sa bahay.

"Magkikita lang kami ni Zayn." dumiretso ako sa kusina para makainom ng soda

"What the?! Kanina niyayaya ka naming mag-outing ayaw mo, kaya dito nalang kami para makasama ka... then, ‘pag si Zayn na gora ka!?" galit na galit niyang utas pero kahit na ganoon ay mahinahon pa rin ang mukha niya

Huminga ako ng malalim at hinarap siya  "Look, this is urgent Pams. I’m sorry." malungkot kong utas

"Alright... sasama ako."

"What?!" nanlaki ang mga mata ko

"I’ll go with you." pinal niyang sagot

Wala na akong nagawa at hinayaan na siya.

"Ang tagal naman?" reklamo niya

Sa starbucks nila napiling makipag-kita malapit lang iyon sa bahay kaya napaaga kami

"Gusto mo ‘yan e." tawa ko

"Tsk!" natawa naman ako sa reaksiyon niya

Nagpaalam akong magc-cr lang habang wala pa sina Zayn nagtanong muna ako kung saan ang cr nila nalaman kong barado pala ang mismong nasa starbucks kaya tinuro ng waiter ang nasa likod

Umakyat pa ako hanggang makadating ako sa parang bodega...  Marami kasing mga box. May ilaw naman kaya nakita ko agad ang cr

"Uhmmm...."

Natigilan ako sa paglapit sa cr nang makarinig ako ng ungol!

"What the fuck...." bulong ko

At dahil sa katangahan ko lumapit pa ako hanggang sa mabuksan ko ang pintuan! Tumambad sa akin ang hubad na babae at si... Louis!

Nakapatong siya sa babae at hubad ang pang-itaas niya, Sa ibabaw pa talaga sila ng sink!

"Gross!" sigaw ko dahilan para matigil silang dalawa sa ginagawa nila!

"Zalestra!" gulat na gulat niyang tugon

"Get a room! You gross!" sinundan ko nang tingin ang babaeng nakalandian niya at nakita ang uniform niya!

Dito siya nagtatrabaho!

"I-Is she your girl?" may gana pa talaga siyang itanong iyon?!

Hindi pa nakakasagot si Louis o ako ay mabilis na siyang umalis... nagmamadali.

"Damn it! Look what you’ve done!" sigaw niya

Tumawa ako at bahagyang lumayo sakaniya, Nakakadiri siya!

"Well, kasalanan ko pa? Mabuti nalang pala at ‘di tayo nagkatuluyan... Baka sa cr pa tayo magha-honeymoon!" humagalpak ako ng tawa

His jaw clenched, I expected it anyway.

"How dare you cheat on my cousin?!" I slapped him so hard

"Huwag kang makialam sa buhay namin!"

Para akong nawalan ng dugo sa mukha nang higitin niya ang mga kamay ko

"Na-Nasasaktan ako...." I stutter

Ngumisi siya na siyang dahilan para matakot ako sa inaasta niya

Pero, bigla niya akong binitawan nang mamuo na ang mga luha sa mga mata ko... Marami siyang pwedeng kayang gawin, pero ang saktan ako ng pisikal ay ‘di ko inaasahan!

"Louis... Kung may plano kang saktan ako... Please...." I cried  "Huwag mo nang idamay si Graciel." hikbi ko

"What d-do you mean?" nag-iwas siya ng tingin at pinulot ang damit niya bago sinuot

"You planned it! You planned... to destroy me!"

"Kanino mo nanaman nalaman iyan?" His intense eyes met mine

"Hindi na iyon mahalaga! You just used my cousin for your own sake!" iyak ko

"At ano naman ang gagawin mo kung malaman mong pinlano ko nga iyon for-my-own-sake—" sinampal ko siya ng pagkalakas-lakas habang umiiyak

"Napaka-gago mo!" sigaw ko

"Oo! Gago ako napaka-gago ko!" sigaw din niya

"H-Hindi pa ba sapat ang sakit na naidudulot mo simula noon?"

Umiling siya  "Never enough..."

Kumalabog ang puso ko, Sa sobrang lakas ng pintig neto ay para akong aatakihin sa puso!

"Bakit?" wala sa sarili kong naitanong

"Bakit? Dahil hindi lang ikaw ang nasasaktan!" hinagpis niya "Masakit yung ganito lang ang label natin Zalestra! Un...wan...ted." 

"What do you mean!" I gasp

Natulala siya ng ilang segundo hanggang sa titigan niya ako na tagos hanggang buto!

"I l-love you..." he whispered sapat na para marinig ko

Nanginig ang mga tuhod ko hindi matukoy kung matutuwa, magagalit o malulungkot dahil sa sinabi niya...

I wiped my tears... Kailangan kong magpakatatag. Enough of the dramas.

"You love me? Then why are you hurting me this way?! If you want to win me back... do something!"

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil sa sakit na nararamdaman ko

"That’s the point... I could not win you back!"

Nagtagis ang bagang ko

"You never fight for me..." hagulgol ko laking pasasalamat ko na walang ibang tao

"Baby... Let me explain..." he begged

"Louis, please stop. I can’t endure the pain anymore." I said almost begging

"Then let me endure the pain for you." he also said

"I said stop it! Get lost! Delete my existence I’m just a waste of space!"  tinulak-tulak ko siya pero nakayuko lang siya

"No... Hindi ako makakapayag Zalestra, Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong sabihin sayo ang tunay na nararamdaman ko! Gagawin ko ang lahat... Maging akin ka lang ulit." 

Hindi ko na napigilan at umalis na akong umiiyak, I love him too, yes. Pero masyadong masakit ang mga nagawa niya!

Hindi ko alam kung ilang beses akong umiyak sa harapan niya, Hindi ko alam kung ilang beses kong ipinakita sa harap niya na mahina ako, Hindi ko alam kung ilang beses kong ipinakita sa harap niya ang sakit na nararamdaman ko!

I lost myself, Don’t know where to find it...

Napaso ako sa Pag-ibig, kung saan napagbawalan na pero sinubukan pa rin.

Akala ko ibang tao ang mananakit sa akin, Nagkamali ako dahil mismong sarili ko pala ang mananakit sa akin.

Sadly, It’s true.

————
Please, Vote and Comment! ♥