Unwanted

Kabanata 18

Kabanata 18

Memory

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko puting kisame agad ang bumungad sa aking mga mata It's seems like it's been awhile

"Call the doctor! Gising na siya!" isang baritonong boses ang bumalot sa tenga ko

"Zalestra are you feeling okay?" tanong ng lalaki na nakaupo sa tabi ko

Hindi ko siya maalala sino nga ba ulit siya?

"S-S-Sino ka?" napapaos kong tanong sakanya

Shock written all over his angelic face, Dumating ang mga doktor at sinuri ako

"Doc b-bakit wala siyang maalala?" tanong niya sa doktor na kasalukuyang chini-check-up ako

"Malakas kase ang impact ng pagkakabunggo sakanya kaya nagkaroon siya ng Amnesia, but don't worry maaari pang bumalik ang mga ala-ala niya just please don't force her to remember dahil makakasama sakaniya, anyway hija you need to rest dahil eight months kang coma." nagulat naman ako sa sinabi ng doktor

Aksidente? Amnesia? Coma? Sumakit bigla ang ulo ko and everything went black again.

Siguro may dahilan kung bakit nangyayari ang mga bagay na ito siguro masyado akong nasaktan nung may ala-ala pa ako kaya ganoon

Sa panaginip ko isang lalaki ang nagsasayaw sa akin pero napakalabo ng kaniyang mukha at tila masaya ako sakaniyang piling, Masaya nga ba talaga? Dahil madaling bulagan ang ala-ala na masaya ka pero ang totoo hindi naman pala

Nagulat nalang ako ng bigla niyang bitawan ang mga kamay ko at iwan akong mag-isa doon, Wala akong nagawa kundi ang umiyak dahil sa sakit na ipinadama niya sa akin

Pansamantalang saya ika nga ng nakakarami pero pangmatagalang sakit.

Nagising ako dahil sa pagbukas ng pinto isang babaeng nasa mid-fiftys ang sumakop sa mga mata ko

"Oh dear, gising ka na." aniya sa malumanay na tono

"W-Who are you-" bigla siyang tumawa kumunot naman ang noo ko dahil sa reaksiyon niya

"Oh! Don't fool me!" nanlisik bigla ang mga mata niya

Natakot naman ako bigla sa asta niya

"I-It's true hindi ko po kayo maalala!" I said

"Ha! Ang sabihin mo ayaw mo lang maikasal! I know you Zalestra, I know you!"

Zalestra? Zalestra ang pangalan ko!

"Auris!" biglang pumasok ang lalaking nasa mid-fiftys din kasama ang isa din lalaking nasa mid-twentys naman

"Ma! What are you doing? Lalo lang siyang mapapasaman ng dahil sa ginagawa mo!" sabi ng lalaki

"She's pretending hijo can't you see? Maayos naman siya!" sigaw ulit ng babae

"What the hell, Auris? Muntik ng mamatay ang anak natin tapos yan ang iisipin mo?!" ani ng lalaki

Tuluyan na akong naiyak dahil sa bangayan nilang tatlo. I can't contain this anymore!

"People shut the fuck up please!" I screamed

Natahimik sila dahil sa ginawa kong pagsigaw padabog na umalis yung tinawag nila sa pangalang 'Auris'

"I'm sorry Zal." sabi nung lalaki hinalikan niya ko sa noo bago siya tuluyang umalis

"Zalestra..." tawag ng lalaki sa tabi ko  "Do you remember me? I'm your brother." he said

Umiling ako bilang sagot napahinga naman siya ng malalim bago siya umupo sa tabi ko

"I miss you little sis..." sabi niya bigla at umupo sa gilid ng kama ko

Hindi ko alam pero parang may humawak sa puso ko dahil sa sinabi niya siguro nga kapatid ko talaga siya

Iniwan din agad niya ko para daw makapagpahinga pa ako ng maayos dahil magtatagal pa ako sa ospital na ito, Nakatulala lang ako sa kisame dahil maghapon na yata akong natutulog.

"Oh my gosh!" napabangon ako bigla dahil sa gulat

Tiningnan ko ng masama yung babaeng tumili at bigla-bigla nalang pumapasok sa kwarto

"Who the hell are you?" tumaas ang isang kilay ko

Humagalpak siya sa tawa masasabi kong nababaliw na isang ito

"Tatawag ako ng security kapag hindi ka pa umaalis dito!" sigaw ko

Nanlaki naman ang mga mata niya mukhang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko

"Shit! M-May Amnesia ka nga!" aniya  "So hindi mo rin maalala si Louis?" tanong niya

Kumunot ang noo ko "Hindi!" sagot ko May Amnesia nga diba? Tss...

Ilang beses ko ng narinig ang pangalang 'Louis' sakanila nakakapagtaka sino kaya siya? At saka yung lalaking nakita ko noon hindi na muling bumalik pa dito.

"Okay, Okay! Malamang hindi mo din ako maalala kaya magpapakilala ako, I am Pamscianna Conzego your beloved cousin!" she said

Nakatulala lang ako habang pinapakilala niya ang  sarili niya wala maman akong masabi dahil wala naman akong maalala tungkol sakanya.

"Kilala mo ba si Louis? May alam ka ba tungkol sakanya?" wala sa sarili kong naitanong sakanya

Bakas sa mukha niya ang pagkagulat ng harapin ko siya kaya nag-iwas siya ng tingin

Napayuko ako dahil alam kong hindi niya sasagutin ang katanungan ko.

"I'm sorry, couz. Hindi ko muna maisasagot sa ngayon iyan." aniya

Huminga siya ng malalim bago ako talikuran at iwan sa apat na sulok na kwartong ito. Tears dripped down on my cheeks. Nasasaktan ako sa walang dahilan, Oo hindi ko alam ang dahilan pero ang sakit.

Para akong pinagkaitan sa isang bagay na hindi talaga para sa akin

Ang daming tanong na pumapasok sa utak ko, tulad ng sino ba talaga ako bakit ako naaksidente sino si Auris at parang galit na galit siya sa akin Si Pamscianna na ang gaan ng pakiramdam ko para sakanya dahil ba pinsan ko siya? At ang higit sa lahat.... Si Louis.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa pag-isip lang sa pangalan niya may koneksyon ba siya sa mga napapaniginipan ko?

Biglang sumakit nanaman ang ulo ko kaya minabuti kong tumigil sa pag-iisip ng mga bagay na hindi ako pamilyar.

"Hoy! Bata anong ginagawa mo dito? Siguro magnanakaw ka ano?" sigaw ng bata na kasing-edad ko lang

"Hindi ah!" kumunot ang noo ko

Naliligaw kase ako sa laki ba naman ng mansyon na ito natural lang na maliligaw ka

"Isusumbong kita!" pagbabanta pa niya

Lalong kumunot ang noo ko sa sinabi niya  "Sige isumbong mo 'ko samahan pa kita!" umirap ako

"Aba! Ang tapang mo ah?" nanlaki ang mga mata niya

"Lalapitan na niya sana ako ng may biglang tumawag sakanya."

"Zayn!"

Napabangon ako sa kinahihigaan ko dahil sa kaba at gulat na pinaghalo pawis na pawis ako at hinihingal pa.

"Z-Zayn..." bulong ko

--------

Please, Vote and Comment. ♥