O.14

3.2K 271 398
                                    

(Harry'nin anlatımıyla)

Kapıdan içeri girdiğimde anında odama koşturdum.

Çünkü şu durumda, dünyanın geri kalanıyla yüzleşemezdim.

Annem evde değildi, bunun için minnettarım çünkü güzel bir çığlık atmaya ihtiyacım var.

Beceriksizce yatağımı buldum, yorganımın altına girdim ve yüzümü yastığıma gömdüm.

Sıcak yaşlarım yumuşak kumaşı lekeliyorken, cızırtılı bir çığlığı serbest bıraktım.

Bugün çok salak görünmüş olmalıydım.

En kötü kısmı ise buna bayılmış olmamdı.

Siktiğimin şeyine bayılmıştım.

Neden bu kadar hastayım?

Resmen, Louis'i orgazma teşvik ettim.

Ben. Tek başıma. Ettim.

Kendime dokunmaktan korktuğumu ve nefret ettiğimi söylediğimi hatırlayın...

...artık korkmuyorum/nefret etmiyorum.

Özellikle, Louis bana kendisinin de yaptığını söyledikten sonra.

O zamandan beri hiç durmadım, gerçekten.

Louis, arada bir bile olsa gevşememi söyleyip duruyor, bilirsiniz?

Ama intiharla ilgili düşüncelerim gittikçe kötüleşmeye devam ediyor.

Köprüden atlamak, bileklerimi yırtmak ve halatta asılı kalmak; artık sadece kabus olarak görülmüyor....

Daha çok, uyanmak istemediğim bir rüya gibiler.

Louis'e bu düşüncelerimi dillendirmeli miyim bilmiyorum.

İstiyorum. Çok istiyorum.

Ama merhamet duygusundan nefret ediyorum.

Bir klorak kokteyli içmek istediğimi öğrense, beni küçük görür değil mi?

Ölüm ilanımda ne yazardı çok merak ediyorum.

''Sikinden dolayı öldü''

Ha.

Küçük Bambi'sinin bu kadar hastalıklı olduğunu sadece Louis bilseydi..

Bambi, annesinin yerine Louis'in bilmesini diledi.

Kendimi çatlatıyorum.

Bu çok kötü.

Louis'e söylemeliyim.

Gelecek randevumuz en sevdiğim pastahanede olacak. Çünkü ona, oranın en yumuşak ve en güzel kurabiye hamurunu yaptığını söylemiştim.

O, çok tatlı.

Ve ben, onu hak etmiyorum.

''Tamam, neyse,'' diyerek başladı ve defterinin temiz bir sayfasını açtı. Tarihi attı ve ilk sorusunu sordu:

''Son günlerde hiç ruh halinde, yeme alışkanlığında bir değişim oldu mu? Ya da son haftalarda panik atak geçirdin mi?'' 

Zihinsel bir kontrol listesi yaptım.

Ruh hali değişimi? Bunlar zaten benim için doğal bir olay değil mi?

Yeme alışkanlığım? Hala abur cubur yiyorum. Değişim yok.

Panik atak? Seni titreten ve ağlayana kadar derin nefes almanı zorlaştıran şey değil mi bu? Evet birkaç kere.

Hepsini cevapladım ve o, sonuncu cevapta bekleyip, kaygıyla bana baktı.

You Put The O in DisOrder// larrystylinsonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin