That (not) good girl | stara&nowa wersja

39 • Występ

~ Lia ~

- ... I'll be needin' stitches - zakończyłam i nabrałam głęboko powietrza w płuca. To była ostatnia próba, próba generalna. Teraz musiałam jedynie wyjść z dziewczynami z pokoju, usiąść na widowni i czekać na swoją kolej. Zaraz zjedzą mnie nerwy! Ciekawe, jak wszyscy zareagują, słuchając mnie. To będzie istna komedia!

Alexis i Ellen zgodnie zaklaskały, uśmiechając się szeroko. Nawet gdybym śpiewała jak papuga, one nigdy nie powiedziałyby mi tego wprost. To miłe z ich strony. Mam jednak nadzieję, że nie kłamały, mówiąc o tym, iż powinnam wystąpić, bo mam talent. Jeśli był to tylko żart, to chyba je ukatrupię.

- Taylor Swift nowego pokolenia. - Root ześlizgnęła się ze swojego łóżka i wsunęła telefon do tylnej kieszeni spodni. - Powalisz ich wszystkich.

- Też chciałabym tak myśleć - mruknęłam. Alexis przekrzywiła głowę, patrząc na mnie krzywo. Miała na sobie czapkę z daszkiem z napisem: ,,Jestem jego", czerwoną koszulkę i czarne jeansy oraz szaro-czarną chustę zawieszoną na szyi. Ubrała się tak do występu razem z Chadem, bo będą tańczyli hip-hop.

- Zajmiesz pierwsze miejsce, i mi uwierz. Jestem narcyzem, dlatego tym bardziej powinnaś być dumna, że tak uważam.

Pokierowałam się do drzwi i przy nich stanęłam, czekając na dziewczyny. Ellen nie występowała, ale powiedziała, że jej to nie przeszkadza, bo woli stać w cieniu, a poza tym nie ma talentu, którym mogłaby się pochwalić. Osobiście uważałam, że robi przecudne zdjęcia, lecz na pokazie talentów nie mogłaby ich pokazać, więc jej do tego nie przymuszałam.

- Pośpieszcie się. - Oparłam się o drzwi i założyłam ręce na klatkę piersiową.

- Patrzcie, jaka niecierpliwa - zaśmiała się Alexis, podchodząc do mnie. - Już chce pokazać wszystkim swój talent.

- Wcale, że nie - burknęłam. Nie mogłam im przecież powiedzieć, iż chciałam jak najszybciej zobaczyć z powrotem Astiena, prawda? - Po prostu, jak przyjdziemy za późno, to może już nie być wolnych siedzeń.

- Wmawiaj tak sobie. - Puściła mi perskie oko, a ja odbiłam się od drewnianej powłoki i ją otworzyłam. Następnie wyszłyśmy na korytarz, a Mart zamknęła za nami drzwi i schowała klucz do swojej kieszeni. Pokierowałyśmy się na schody.

- Kolejność ma być losowa, tak? - zapytałam, a Ellen skinęła głową.

- Tak, dlatego musicie być gotowe o każdej porze.

Alexis sięgnęła do tylnej kieszeni spodni i wyciągnęła z niej swoją komórkę.

- W takim razie potrzymaj mi, proszę, bo jak telefon mi wypadnie podczas tańca i się rozbije, to chyba umrę.

Obie z rudowłosą się zaśmiałyśmy na jej słowa, ale Alexis nie wyglądała, jakby żartowała. Zmarszczyła brwi i oparła ręce na biodrach.

- Ja mówię poważnie. To moje dziecko.

Zaśmiałyśmy się jeszcze głośniej i w tym samym czasie wyszłyśmy na świeże powietrze. Od razu ruszyłyśmy na tyły ośrodka, gdzie porozstawiane były krzesła. Na podwórku znajdowało się sporo nastolatków. Nawet opiekunowie już przyszli i zajmowali swoje miejsca.

- A więc - Alexis pochyliła się do mnie i wystawiła mi dłoń. Nie rozumiałam, o co jej chodziło - życzę ci powodzenia, Lia.

Przez sekundę zastygłam w bezruchu, ale szybko podałam jej rękę i odwzajemniłam uścisk.

- Nawzajem.

Wiele krzeseł było już zajętych, dlatego nie mogłyśmy siedzieć obok siebie. Na szczęście Root, gdy tylko dostrzegła Chada, powiedziała, że do niego idzie. Bez pytania usiadła na jego kolanach i dała mu buziaka w policzek. Miała dużo szczęścia, że krzesła były przyniesione ze stołówki, bo gdyby były plastikowe, na pewno złamałyby się pod ciężarem jej i jej chłopaka. pomyślałam, że fajnie jest mieć swoją drugą połówkę. My za to znalazłyśmy dwa wolne miejsca, więc szybko je zajęłyśmy.

Zaczęłam się rozglądać za Waynem. Byłam ciekawa, czy występował. Nic mi o tym nie mówił, więc było to raczej mało prawdopodobne. Kiedy wreszcie go zobaczyłam, nie wiem czemu, uśmiechnęłam się pod nosem. Chwilę później na środek wyszła nasza opiekunka, która najwyraźniej już nie chciała obarczać swojego kolegi tym zadaniem. Zaczęła mówić, że życzy nam wszystkim powodzenia. Była w tym wszystkim szczera, a przynajmniej tak pomyślałam. Była odpowiedzialną i miłą kobietą, dlatego ją polubiłam.

- Pierwsi wystąpią Alexis Root i Chad Rain! - powiedziała do mikrofonu, a potem zeszła ze "sceny" i usiadła na swoim krześle.

Dziewczyna i chłopak szybko udali się na środek, a Chad położył na ziemi swój telefon i głośnik, a następnie rozbrzmiały pierwsze dźwięki melodii.

Tańczyli pięknie. Nastolatek miał prawdziwy talent, a Alexis nie była wcale gorsza. Nie wykonywała co prawda stania na głowie, salta w tył lub kręciołka, ale tańczyła równie dobrze. Miałam ochotę zapaść się ze wstydu. Ja sobie nie poradzę tak dobrze.

Po nich było jeszcze kilkanaście występów. Ku zdziwieniu całej naszej grupy, występowała również Britney, co było... można by powiedzieć, dobre. Śpiewała, i można byłoby pomyśleć, że jest nawet lepsza ode mnie, ale Ellen tylko prychnęła i zakryła uszy dłońmi. Czyli jednak się myliłam. Z każdym kolejnym występem traciłam nadzieję na to, że byłam w ogóle zapisana na liście konkursowiczów. Może opiekunowie zapomnieli o mnie i moje przygotowania poszły na marne? Liczyłam na to, ale w trochę mniejszym stopniu niż na to, iż wystąpię. Jednak się przeliczyłam. Byłam ostatnia.

Wyszłam na środek, a Abril, opiekunka, podała mi swój mikrofon. Zaczęłam się denerwować, ale ku mojemu zaskoczeniu, wydobyłam z siebie głos, gdy spojrzałam na Astiena, który również się we mnie wpatrywał.

- I thought that I've been hurt before

But no one's ever left me quite this sore
Your words cut deeper than a knife
Now I need someone to bring me back to life

Got a feeling that I'm going under
But I know that I'll make it out alive
If I quit calling you my lover
Move on

You watch me bleed until I can't breathe
Shaking', falling' onto my knees
And now that I'm without your kisses
I'll be needin' stitches
Trippin' over myself,
I'm aching, beggin' you to come help
And now that I'm without your kisses
I'll be needin' stitches

Just like a moth drawn to a flame
Oh, you lured me in, I couldn't sense the pain
Your bitter heart cold to the touch
Now I'm gonna reap what I saw
I'm left seein' red on my own

Gotta feeling that I'm going under
But I know that I'll make it out alive
If I quit calling you my lover
And move on

You watch me bleed until I can't breathe
Shaking', falling' onto my knees
And now that I'm without your kisses
I'll be needin' stitches
Trippin' over myself,
I'm aching, beggin' you to come help
And now that I'm without your kisses
I'll be needin' stitches

[3x]
Needle and the thread,
Gotta get you out of my head
Needle and the thread,
Gonna wind up dead

Needle and the thread,
Gotta get you outta my head, get you outta my head

You watch me bleed until I can't breathe
I'm shaking', falling' onto my knees (falling' on my knees)
And now that I'm without your kisses
I'll be needin' stitches (and I'll be needin' stitches)
Trippin' over myself,
I'm aching, beggin' you to come help (beggin', "Baby, please.")
And now that I'm without your kisses
I'll be needin' stitches

(And now that)
I'm without your kisses
I'll be needin' stitches
(And now that)
I'm without your kisses
I'll be needin' stitches.

Myślałam, że zemdleję. Byłam cała czerwona i zrobiło mi się gorąco. A może nie było to spowodowane śpiewem, lecz patrzeniem na uśmiechającego się w moim kierunku Astiena, który posłał mi buziaka w powietrzu? Jedno było pewne. Znacznej części widowni spodobał się mój występ. To była scena jak z bajki, a ja nie chciałam jej opuszczać.