CHAPTER 1: YNNAH's MISSION

1.6K 37 3
                                    

GAB's POV

"Mr. Billegas , you're late again" sabi ni Prof. nang pumasok ako sa klase niya.

"I'm sorry, Prof." Paghingi ko ng tawad kay Prof. Delos Santos

"Sorry ka nang sorry! I don't need your nonesense sorry" Prof.

Napasinghap naman 'yong mga kaklase ko dahil sa narinig nila.

Hayss. Upakan ko na kaya 'tong matandang 'to? Kaso hindi naman ako gano'n ka brutal pa gawin 'yon sa kanya.

I just close my eyes at huminga ng malalim. This is my only way to calm myself.

"GO TO THE DETENTION ROOM" sigaw ni Prof. Delos Santos sa pagmumukha ko.

Hindi ako nakagalaw dahil sa pagsigaw niya sa 'kin. Sasagutin ko na sana siya kaso naalala ko ang sinabi ni Mommy Amanda sa 'kin.

H'wag kang magpadala sa galit mo, anak

"I SAID GO TO THE DETENTION ROOM NOW" sigaw niya ulit sa pagmumukha ko.

Napayuko nalang ako at agad na lumabas ng room.

"Mr. Marquez" narinig kong tawag ni Prof kay Antony

"S-sir?" Antony.

"Samahan mo si Mr. Billegas sa detention room. Siguraduhin mong pupunta talaga siya doon" Prof.

Tumayo naman agad si Antony at sinamahan ako papunta sa Detention Room.

Habang nasa hallway papunta sa DR. Tinanong niya ako kung bakit ako na late, so 'yon. I tell him the whole story.

Flashback

Papunta na ako ngayon sa Holy Dame University, kung saan ako nag-aaral.

Nasa loob ako ng kotse na bagong bili ni Mom sa 'kin. This is her advance gift. Since, hindi pa ako pwedeng magmaneho. May personal driver ako ngayon which is si Kuya Rovic.

Nakasandal lang 'yong ulo ko sa salamin habang nakatingin sa labas ng bintana.

Shit!

Napamura ako bigla ng nakita kong na hit and run 'yong isang babae malapit sa may intersection. Tumilapon siya nang ilang metro ang layo. Wala pa naman masyadong tao sa lugar na ito.

"KUYA, STOP THE CAR" sigaw ko sa Driver.

"Pero Sir Gab. Mahuhuli na kayo sa klase ninyo. It's already 7:45 AM"

"I DON'T CARE. JUST STOP THIS CAR" sigaw ko ulit.

"Pero Sir Gab-" hindi ko na siya pinatapos dahil agad kong binuksan 'yong pinto ng kotse at tumalon. Mabuti nalang at walang nakasunod sa amin.

Agad akong tumakbo papunta sa babae na ngayon ay namimilipit na sa sakit ng katawan.

"Hey miss, are you okay?" I asked her since conscious naman siya.

"Oh my bad! Halata namang hindi. Tinanong pa kita. Here let me help you" sabi ko sa kanya.

I offer my hand at inalalayan siya hanggang sa makatayo. Pero natutumba ito sa tuwing tatayo. Maybe na injured 'yong ankle niya?

Mhrc Academy: The Lost HeirTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon