Mhrc Academy: The Lost Heir

CHAPTER 5: MHRC ACADEMY

GAB's POV

Ngayon na yung mismong araw na lilipat ako nang school

Di ko na makikita si Chris. Another school, another friends, another environment

Hayss.

"Ser Gabrel! Ma me-mes ka namen ni Koya Robec"

"Tol, tumawag ka naman minsan at bumisita ka rin kung pwede" Kuya.

Nag salute naman ako sa kanya. I will miss them too.

"Handa ka na ba,anak?" Dad said.

Yeah! Nag leave muna sila sa work para lang ihatid ako sa magiging new school ko. Supportive parents, right? Wala eh! Unico hijo nila ang isang 'to.
But never ako nang spoiled.

Tumango nalang ako as a sign of response kay Dad.

Sumakay na si Dad sa kotse nya. Kasama nya si Mom. Habang ako naman nasa kotse ko susunod lang ako sa kanila.

I start the engine at sinundan si Daddy. Bumusina pa ako bago umalis. Nakita ko pa nga sa rearview mirror na naglumpasay si Inday sa tapat nang gate habang kinakalma naman sya ni Kuya.

Isang boarding school daw ang papasukan ko kaya bihira lang yung pagkakataon na makalabas kami sa school premises kaya marami akong dalang damit.

Napansin kong paunti nang paunti yung nadadaanan naming bahay kaya I took my phone and connect it to the car's speaker and call my Dad.

Naka ilang ring pa ito bago nya sinagot.

"What's wrong,son?" Dad.

"Ahhm. Dad, are we lost? Bakit paunti nang paunti yung mga bahay na nadadaanan natin?"

"No, son. Ito talaga ang daan papunta doon sa bago mong school. Just follow my lead"Dad said at binaba na yung phone.

I have no choice but to follow them. Tutal sila naman yung nakakaalam sa lugar na 'to.

T-teka? Isang bundok na 'tong tinatahak namin ahh?

Huminto bigla yung kotse ni Dad kaya hininto ko din yung akin. Nasa harap ng mga kotse namin ay isang malaking punong kahoy. Hindi ko lang alam kung anong kahoy to. Basta sobrang laki nito.

"Dad? Akala ko ba may paaralan dito?"

"Just wait, son" Mom.

Nanlaki naman yung mata ko sa nakita ko.

I-it can't be!

Sabihin nyong hindi pa ako baliw! Sabihin nyo.

I saw what happened.

Bumukas yung malaking trunk ng puno creating a way para makadaan yung sasakyan namin.

Pumasok na ulit sila Dad sa kotse nila kaya pumasok na din ako sa kotse ko at agad na sinundan sila papasok sa malaking puno.

Para itong tunnel. Medyo madilim sa loob at tanging ilaw lang nang kotse yung tanging liwanag. I can see through the rearview mirror na unti-unti nang sumasara yung dinaanan namin kanina papasok.

Napapikit ako nang kunti ng makalabas kami sa parang tunnel na dinaanan namin dahil sa liwanag na sumalubong sa paningin ko.

One word that describe this place.

AMAZING!

May mga maple trees sa tabi nang daan sa ilalim nito may mga flowers in different kinds.

Maganda sya. May mini lake din na may mga swans na lumalangoy. I open the car window.