GAB's POV
Iminulat ko ang mata ko nang makaramdam ako ng nakakasilaw na liwanag na tumatama sa mata kahit nakapikit ako.
T-teka?
Asan ako?
Ugh! My head. Ang sakit!
Ano bang nangyari sa akin?
Napapikit nalang ako nang mariin ng maramdamdaman kong kumirot yung ulo ko.
"Thanks God, you're awake" boses ng isang babae na kakapasok lang.
"Y-ynnah? A-anong nangyari? Bakit ako nandito sa infirmary?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya habang pinipilit na umupo.
"Hey, easy lang. Okay?"
Tumango naman ako at huminga nang malalim bago nagsalita ulit.
"Anong nangyari kanina?" Tanong ko sa kanya.
Napakunot noo naman sya. Na s'yang maging dahilan para magtaka ako
What? May masama ba doon sa tanong ko? Parang wala naman ahh!
"Anong kanina? Di mo ba matandaan, Gab?" She ask me at umupo sa gilid nang kama ko.
"Matandaan ang alin?" Tanong ko pabalik sa kanya.
Magsasalita na nasa si Ynnah but Jiro cut her at nauna itong nagsalita na s'yang dahilan para mapanganga ako ng literal
"You've been sleeping for 3 days" Jiro said.
"Wag ka ngang magbiro ng ganyan, Ji" naka kunot noo kong sabi sa kanya
"Totoo naman eh" Ynnah.
"For that long? Ano ba talaga ang nangyari sa akin?"
Tiningnan ko silang dalawa na may nagtatanong na ekspresyon sa mukha.
"Di mo talaga maalala ang nangyari,Gab?" Jiro said at umupo sa paanan ko.
"All I remember is pinakita nyo lang yung kapangyarihan at ability tapos tinawag ako ni Prof. at di ko na maalala ang sunod na nangyari" sabi ko sa kanila.
Napabuntong hininga nalang yung dalawa.
Sakto namang may pumasok na nurse kaya tumabi sila
"Maaari ka nang makalabas, Mr. Gabriel" nakangiting anunsyo nang nurse sa akin kaya naman nginitian ko din ito pabalik.
Sa wakas naman at makakalabas na din dito sa infirmary.
Eventhough my parents are both doctor, ayaw na ayaw ko talaga ang ma hospitalize
~~~~~~~
Nang makalabas kaming tatlo sa infirmary, nagteleport nalang kami papunta sa cafeteria, mabuti nalang talaga at nandito si Ynnah kaya 'di kami nahirapan pang malakad papunta dito.
But wait.
Is there something wrong in here? Bakit parang ang lagkit ng tingin nila sa akin?
Shocks.
"ZACH" sigaw ko.
"Yes, master?" Tanong nya sa akin.
"Get my shoes in the infirmary, hurry up" utos ko sa kanya
Nag-salute pa ito bago lumipad palayo sa akin. Makalipas ang ilang minuto, dumating na si Zach dala-dala 'yong sapatos ko.
Hingal na hingal nya itong binaba.
"Salamat, pwede ka nang umalis" pagtabuyan ko sa assistant ko.
Wews, nakakahiya 'yon ha? Nakarating ako dito sa cafeteria nang naka medyas lang.
BINABASA MO ANG
Mhrc Academy: The Lost Heir
FantasyAng MHRC Academy ay isang private school sa mundo nang mga hindi pangkaraniwang tao. Paaralan kung saan ang mga mag-aaral ay may kanya-kanyang abilidad na hindi taglay nang isang ordinaryong tao Si Lucifer Deamon Villarubia ay ang natatanging taga p...
