Spring Day

Chapter 16

Yuna's POV

"Hindi." tipid niyang sagot.

"Pero bakit ka naman nagalit?" tanong ko.

Ilang segundo muna siya natahimik bago siya ulit mag-salita.

"K-kasi umal-lis sila nang w-walang p-paalam"sabi niya habang humihikbi.

"Tapos?"tanong ko sa kaniya

"Tap-pos pag-alis n-nila hindi na s-sila ulit n-nagparamdam s-samin"iyak niyang sabi

"Samin?sino?"taka kong tanong.

"Si Noona"tipid niyang sagot.

"N-noona?sino'ng noona?"tanong ko ulit sa kaniya.

"U-ung ate k-ko s-si ate T-thea. "

"S-so anong nangyari sa inyo nung iniwan nila kayo?"tanong ko

"S-syempre nasaktan--magula namin s-sila tapos iiwan lang n-nila kami a-anong klaseng m-magulang si-sila"iyak niyang sabi.

"B-baka naman may d-dahilan sila?diba?"

"Oo m-may dahilan sila!"hagulgol niyang sabi.

"Anong d-dahilan?"utal kong tanong

"May mga kaniya'ng kaniyang asawa at anak na sila sa Canada-nalaman lang namin ni Noona 'yun nung tumawag sila samin-syempre kami ni Noona nasaktan kasi...ba't nila kami iniwan?hindi pa ba sila kontento samin ni Noona at nag-hanap sila ng ibang ikakaliga nila? That bullshit!! hindi ako makapaniwala na ganon sila MGA WALANG KWENTANG MAGULANG!!SANA HINDI NALANG NILA KAMI BINUHAY NI NOONA KUNG GANON RIN PALA ANG IPAPADANAS NILA SAMIN!!"hagulgol niyang sabi habang nang-gigil sa galit.

"Yoongi--"

"Bakit ganon sila Yuna?bakit pinag-kait nila na makasama namin sila lumalaki kami?bakit?"tanong niya sakin

"Hindi ko masasagot ang mga tanong mo Yoongi,tangi'ng mga parents mo lang ang makakasagot lahaaaaat ng tanong jan sa isip mo"mahinahon kong sabi sa kaniya

"Pero pano mo sila makaka-usap pareho eh-kung ya'ng galit mo ang panapangunahan mo?"dagdag ko.

"Hindi ko alam Yuna-hindi ko maintindihan ung dahilan nila-hindi ko rin alam kung bakit-bakit kapag nakikita ko sila o nakakausap umiinit na agad ang ulo ko?"utal at iyak niyang tanong sakin.

"Hindi maintindahan?hindi mo alam ang dahilan?pero...ano ung sinabi mo kanina na dahilan nila?"takang tanong ko

"Basta hindi ko naiitindahan"mahinahong sabi niya.

"Kung hindi mo naintindihan-Then tanong mo sa kanila--"

"Hindi mo kasi maititindihan ang sitwasyon namin! at tsaka mahirap ang pinapagawa mo sakin!"medyo tumaas ang tona niya sa pananalita.

"Alam mo,mabuti nga na bumalik pa ang parents mo."  sabi ko.

Tumingin lamang siya sa akin na para bang nagtataka.

"What do you mean?" tanong niya.

"Kasi yung parents ko,nasa heaven na. Alam ko na mahirap na iwan ka ng magulang. Mabuti na nga lang sayo na bumabalik pa,eh yung sa akin,wala na." paliwanag ko.

Yoongi's POV

Nakaramdam ako ng awa kay Yuna. Hindi ako makapaniwala na malalagpasan niya ang problema na yun,samantalang ako hindi. Napaka-hina kong tao,nagpadala ako sa galit.

"G-grabe. Na-nalagpasan mo ang problema na yun?"

"Oo. Kailangan eh. Tsaka mas mahihirapan kami sa sitwasyon namin kung hindi namin tatanggapin na.... Wala na sila." paliwanag niya.

Tumungo lamang ako at hindi ko namalayan na naluluha ako.

Naramdaman ako na niyakap ako ni Yuna.

"Yoongi,wag ka talagang magpadala sa galit. Tsaka paano kung wala kami kapag nahingi ka ng tulong? Tsaka tandaan mo,pamilya mo parin sila at sila lamang ang tatakbuhan mo para sa tulong. Dapat mawala yang galit sa puso mo." sabi niya at hinigpit niya ang yakap niya.

Humahagulgol na ako sa iyak,dahil tama naman siya. Sila lang naman ang tatakbuhan ko. At pamilya ko pa rin sila.

"Shh.. Wag ka ng umiyak." sabi niya sa akin.

Hoseok's POV

Napapaisip ako na kung sucess ang pangdadamay ni Yuna. Sana nga nag-work eh,sana natauhan na si Yoongi. Masyado kasing ma-pride yun eh.

Kasalukuyan,nakaupo kami sa sofa nina Taehyung,hinihintay kasi namin sina Yuna at Yoongi.

"Kamusta na kaya silang dalawa sa taas?" sabi ni Namjoon.

"Sana nga na matauhan na si Yoongi." sabi ko.

"Wait lang mga 'tol,pupunta gang ako ng C.R. Magbibihis ako ng bago." sabi ni Jungkool sa amin at tumuloy na papunta sa kwarto para kumuha ng damit.

Ilang minuto at bumaba na ulit siya at pumasok sa C.R.

May  narinig kaming nababa sa hagdan pero hindi namin pinansin yun.

"AHHHHHH!!"

Nagulat kami na may sumigaw.

"TANGINA?! ANO YUUUUUN!?" sabi ko.

Nagmadali kami at pumunta kami sa C.R. at binuksan ang pinto. Nagulat kami sa nakita namin.

Yuna's POV

Nagpaalam muna ako kay Yoongi na magc-C.R. muna ako sa baba. Bumaba na ako at dumeretso na.

Pagkapasok ko,nagulat ako na may nakita akong tao dito sa C.R. Nanlaki ang mga mata ko. Si Jungkook! WALANG T-SHIRT!? Maski siya nagulat din.

"AHHHHH!" sigaw ko.

"A-ANONG GINAGAWA MO DITO??!!!" sabi niya sa akin.

Napatakpan na lamang ako ng mata ko.  Ikaw pa naman 'tong maskita ng lalaking walang t-shirt! Pero in fairness may 6 pack abs siya. TANGINA TEKA?! BAKIT KO  NAIISIP YUN?!

Nagulat na lang kami na may bumukas ng pinto.

"OHMYGHAD!" sigaw ni Jin.

"ANONG GINAGAWA NIYO HA! ANG BABATA NIYO PA AH!" sabi ni Jimin.

"ANAK NG TINAPA JUNGKOOK!" sabi ni Hoseok.

"MYGHAAAADDD! BINATA NA ANG BUNSO KOOOOO! T_T" dagdag ni Jin.

Nagulat ako na hinampas sila sa likod ni Yoongi.

"Mga gunggong! Ang dudumi ng mga utak niyo!" sabi niya.

"Magc-C.R. l-lang naman ako eh! Hindi naman n-naka-lock ang p-pinto!!" paluwanag ko.

"Eh ikaw naman pala may kasalanan ilong eh. Tsk. Nako naman." sabi ni Taehyung.

Nagtawanan na lang sila.

Kaya naman lumabas na ako at nagbihis na si Jungkook. Nagpasiya kami na umupo sa sofa.

"Ano na Yoongi? Yuna? Okay na ba?" tanong ni Namjoon.

"Oo. Natauhan na ako." sagot ni Yoongi.

"Aba! Good to hear that!" Sabi ni Jimin.

"Wow! English! Hahaha!" sabi ko.

"Syempre! Haha!" sagot ni Jimin.

"So,anong plano mo,Yoongi?" sabi ko.

"Papapuntahin ko si mama at papa dito." sabi niya.

"Good!" Sabi ko.

Napatingin na lamang ako sa orasan. 5:12 p.m. na pala. Napaisip ko na magpaalam na sa kanila. Nagpasalamat sila sa akin lalo na si Yoongi. At tumuloy na ako sa pag-alis.

Few days later,nakausap na ni Yoongi ang parents niya. Nagkaayos na sila. Napatawad na ni Yoongi ang parents niya.

—————————————

Hello, I'd like to hear your thoughts on this chapter. Could you please leave a comment? Thanks! ><