Knowledge is Power.
Met een zucht stap ik van mijn fiets en kijk naar het gigantische gebouw dat voor me staat.
Vandaag is mijn eerste schooldag. Ik heb er een uur over gedaan om een outfit bij elkaar te zoeken. Ik heb dan ook maar gekozen voor een simpele spijkerbroek van Only, Adidas-sneakers en een simpel rood T-shirtje met een lage V-hals, zonder enige opdruk, en natuurlijk mijn kogelketting.
Wanneer ik om me heen kijk zie ik dat iedereen in een uniform loopt. Tot zo ver dus het idee om niet op te vallen. Shit.
Met de boeken in mijn armen geklemd, loop ik richting de ingang van de school. Verschillende mensen kijken me aan. Ik stop mijn haar achter mijn oor, hef mijn hoofd een beetje en loop de deur door naar binnen. Ik kijk met grote ogen om me heen en krijg een spontane flashback van mijn "high school musical" obsessie van vroeger. Aan beide zijkanten staan kluisjes en er zijn verschillende kliekjes die er tegen aan hangen. Je zou bijna spontaan "Stick to the Status Quo" gaan zingen.
Als eerste staat een groepje met hun neus in de boeken. Even verderop heb je gothics en aan de andere kant van de gang zie je de meest voorspelbare groepjes; de tutjes en sportfanaten met te veel spieren. Ik schud mijn hoofd, kijk naar links en zie daar een soort van receptie staan, waar ik dan maar naar toe loop.
De vrouw die daar zit, lijkt heel erg diep in het computerscherm te kijken en mij niet op de merken. 'a-hum?' Ik kuch. De vrouw kijkt niet op. 'Hallo?' Weer geen reactie. Ik begin mijn geduld te verliezen. Dat is overigens nooit mijn sterkste punt geweest. 'Hallo mevrouw,' Weer geen reactie. Oké, ik ben er klaar mee en laat "per ongeluk" mijn hand voor haar op het plankje vallen waardoor ze ineens opschrikt. 'Een goedemorgen mevrouw, Mijn naam is Skylar, maar waarschijnlijk zal in uw computer staan dat ik Meira heet. Ik ben nieuw hier op school. U heeft vast een route, een lesrooster en een kluisjescode voor mij. Ik vind mijn weg daarna zelf wel en hoef geen begeleider.' Ik zet een grote glimlach op en steek mijn hand uit als gebaar dat ze daar mijn lesrooster op mag leggen. Mijn toon is spottend en geïrriteerd. Wanneer de receptionist na een paar seconden nog niks gezegd heeft kantel ik mijn hoofd. Is dit een staar wedstrijd of zo?
'Haar vast en waar is je uniform?' Ik trek een wenkbrauw op en laat mijn hand zakken. 'Geen elastiekje en in ieder geval niet aan mijn lichaam.' Geef ik haar als antwoord op haar vragen.
'Je uniform dient te allen tijde hier op school gedragen te worden, behalve wanneer er anders is aangegeven.' Ik knik. 'Dat zal best. Maar als ik geen uniform heb, lukt dat niet echt. Ik kan moeilijk hier naakt gaan rond lopen dacht ik zo.' Ik haal mijn schouders kort op en kijk haar recht in haar ogen aan. Ik zie dat ze zich ongemakkelijk begint te voelen wanneer ik mijn blik niet afwend. En Skylar wint de staarwedstrijd, Yay!
Ze pakt een paar papieren, schrijft er wat op en schuift ze naar me toe. Ik pak ze op en kijk haar aan. 'Morgen uniform aan en haar vast.' Ik knik. 'Jawel baas!' Mijn hand schiet vlug naar mijn hoofd als leger groet en loop weg. 'En pas op je attitude dame! Dat word niet getolereerd', schreeuwt ze me nog na. Ja dat zien we.
Ik zoek als eerst mijn kluisje op die in de buurt blijkt te zijn van de sporters en tutjes. Wanneer ik na 5 minuten prutsen eindelijk mijn slot los heb, gooi ik mijn boeken erin en bekijk mijn rooster. Na die uitgevogeld te hebben kom ik erachter dat ik muziek heb. Thank the Angels op mijn blote knieën dat mijn moeder me daar voor aangemeld heeft. Ik zoek naar mijn muziekboek, maar schrik op en begin te vloeken wanneer mijn kluisje dicht en gelijk weer open vliegt omdat mijn vingers er tussen zitten. Ik kijk op zij en zie een tutje gemeen grijnzend naast me staan. Het typische beeld: foundation als een pannenkoek om het hoofd -je zou er bijna "boter, kaas en eieren" in kunnen spelen-, Barbieroze lippen, donkere oogschaduw en perfect verzorgde, opgestoken bruine haren en als ik me niet vergis nepwimpers. En voor de kleren heeft ze een manier gevonden om de uniform zo te dragen dat ze er zogenaamd nog sexy in uit ziet. 'Kun je niet uit je doppen kijken?' Ik kijk haar boos aan terwijl ik mijn hand heen en weer schud.
JE LEEST
Where words fail, music speaks.
FanfictionWhere words fail, Music speaks. Hooi! Mijn naam is Meira. Ik heb een hekel aan die naam, dus noem me alsjeblieft Skylar. Ik ben 19 jaar en enigst kind. Mijn moeder is hopeloos verliefd en mijn stiefvader is... nou ja... mijn stiefvader. Omdat mijn m...