Where words fail, music speaks.

42.

Do not judge. You don't know what storm I've asked her to walk through. ~God.

Shawn POV

Ze is weg. Meira is echt weg gegaan. Waarom moest ik dat nou zeggen. Ik wist dat het niet lekker ging tussen ons. Het meest vervelende vond ik nog dat Meira niet met me wou praten over wat er in haar om ging. Ze sloot me compleet buiten en om eerlijk te zijn begon het me ontzettend te frustreren. Ik ben altijd zo open naar haar geweest en mij sluit ze buiten. Ik besluit Harry te bellen. Ik weet dat hij in de buurt is op dit moment. Ik heb iemand nodig waarmee ik kan praten. Nadat ik opgehangen heb neem ik plaats op de bank. Na een half uur komt Harry binnen wandelen alsof het zijn eigen huis is.

'Hey Dude, waar is Meira?' Mijn hart breekt een klein stukje wanneer hij haar naam noemt. 'weg.' Is het enige wat ik uit kan brengen. 'Hoe bedoel je, weg?' 'Ik heb gezegd dat ik afstand wilde nemen om te kijken wat we beide willen.' De mond van Harry valt open. 'Meen je dat?' Waarom moet hij nou het zelfde zeggen als dat Meira deed. Die twee lijken té veel op elkaar. 'Ja dat meen ik. Ik heb het idee dat ze in de knoop zit met mijn werk.' Ik wist niet dat het kon, maar Harry zijn mond viel nog verder open. 'in de knoop? en dan stel jij voor om een pauze in te lassen!?' 'Niet goed dan?' Harry schud verwoed zijn hoofd waardoor zijn haar heen en weer schud. 'Wat heeft ze gezegd waardoor je op dit idee kwam, Shawn.' Harry gaat onderuit hangen op de bank. 'Dat ze het niet meer kan. Dat ze niet kan wennen aan de drukte, het alleen zijn en gebrek aan privacy.' Nu ik er zelf over na denk heb ik inderdaad niet de beste beslissing gemaakt. 'Ik denk, mijn vriend, dat JIJ diegene bent die na moet denken over wat hij wilt en dat je daarom dit voor hebt gesteld.' Ik knik. 'Dat denk ik ook.' 'Maar waarom dan Shawn?' 'Het draaide vaak om haar. Ze accepteert mijn werk en wat ik doe niet en dat laat ze merken door me buiten te sluiten en dat voelt kut.' Harry schud zijn hoofd. 'Ik denk dat je daar fout zit. Zo zit zij niet in elkaar. Er moet een andere reden voor haar gedrag zijn.' 'Dat kan best. Maar voor nu neem ik even rust. Ik wil het er niet meer over hebben.' Harry staat op en loopt naar de keuken. 'Wij gaan even een mannen avond houden.'

Meira/Skylar POV

Ik heb Ella een kort berichtje gestuurd dat ik voor even terug vlieg naar Nederland. Ik heb meneer MacCoy een mail gestuurd over mijn situatie. Het is gelukkig weekend dus ik kan even genieten van de rust. Ik neem de eerste en beste vlucht terug naar Nederland. 12 uur later sta ik op het vliegveld in Amsterdam, houd een taxi aan en bereid me voor op een anderhalf uur durende rit terug naar mam. -en Jack. In de auto scrol ik door de foto's van mij en Shawn. Ik had nooit verwacht dat hij een pauze in wou lassen.Vrijwillig bij elkaar vandaan te zijn. Ik begrijp er niks meer van. Het is niet dat ik hem zijn werk niet gun. Ik vind het juist heel leuk voor hem. Het is zijn ding en hij is er heel erg goed in. Alleen de paparazzi die van alles bedenkt, de fans... Het is te veel voor mij op dit moment. Ik had gehoopt dat hij mij zou begrijpen. Dat ik bedoelde met bij me blijven, gewoon even een weekje voor ons twee. Niet dat hij zijn werk op moet geven voor mij...

Bij thuiskomst word ik hartelijk ontvangen door mijn moeder. Jack is naar zijn werk. 'Natuurlijk kun je hier een tijdje blijven. Wil je me vertellen wat er is gebeurt?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee mam. Liever even niet.' Mam laat het hier dan ook bij en loopt naar de keuken. Het huis is een klein beetje veranderd. De bruine stoel waar Jack altijd op zat is verruild voor een nieuwe lichtgrijze stoel. De bank is nieuw en her en der staan wat foto's van mam en Jack. Ze lijken oprecht gelukkig. Ik zal hem nooit, maar dan ook nooit meer vertrouwen.

Wanneer mijn telefoon gaat, zie ik dat Ella met mij wil facetimen. Ik loop naar mijn kamer, plof op het bed en accepteer het gesprek. Het eerste wat ik zie zijn de gezichten van Jason en Ella. 'Hoi.' Antwoord ik zwak terwijl ik mezelf dwing te glimlachen. 'Meid, wat is er gebeurt.' Ik leg in het kort uit wat er gebeurt is. Ella en Jason vinden het allemaal ook maar raar. We praten nog 10 minuten door, voor mam roept dat het eten klaar is. Ik neem afscheid van de twee en hang op.

De weken vliegen voor bij. Mam en zelfs Jack vragen op mijn verzoek niet naar Shawn. Na twee weken besef ik mij dat ik hier niet meer hoor. Mijn plek is in Canada bij Ella en Jason. Het is dan ook niet onverwacht dat ik weer in het vliegtuig terug zit. Ik heb met Jason afgesproken dat ik tijdelijk bij hem mag blijven wonen. Shawn is op dit moment begonnen aan zijn tour. Scheelt mij weer dat ik hem niet hoef te zien, hoeveel pijn het ook doet. Ik moet hem die ruimte die hij wil, gunnen. Dat is het minste wat ik kan doen voor hem.

'IK WEET WAT WE KUNNEN DOEN, WE KUNNEN MET ZIJN DRIEËN EEN HUISJE HUREN!' Ik kijk op naar Ella die mij met een gigantische grijns aan kijkt. 'Ja wat? Wij zijn zowat altijd bij elkaar. Waarom dan niet een huisje huren?' Ik haal mijn schouders op en kijk naar Jason. 'Ik zou het geen probleem vinden. Samen met mijn beste vrienden, waarom niet? Anders woon ik toch maar alleen in dat gigantische huis met te veel herinneringen aan Shawn.' Ook Jason gaat akkoord.

Diezelfde avond nog bel ik mijn moeder om het voor te stellen aan haar. Ze is het helemaal met mij eens. De spullen van Shawn doe ik in een doos en breng ik terug naar zijn huis, waar zijn moeder mij met een bezorgde blik aan kijkt. Zoals gewoonlijk zet ik een neppe glimlach op om niks te laten merken. Wanneer ik weg wil gaan, omhelst ze mij. 'Het komt wel goed tussen jou en Shawn.' Ik pers mijn lippen op elkaar om de verdriet weg te drukken. Ik knik kort en verlaat dan de oprit.

Wanneer ik thuis op de bank zit hangt mijn vinger boven het belicoontje. Ik twijfel of ik Shawn moet bellen. Wanneer ik hem uiteindelijk ingedrukt heb is er geen weg meer terug. De telefoon blijft over gaan, maar er word niet opgenomen.

Dan maar een appje.

Een week later is het dan zo ver. Ella, Jason en ik verhuizen naar ons nieuwe huis. Het voelt meteen als thuis. Het voelt meteen goed. We vieren het dan ook uitgebreid met een housewarming en drank. Heel. Veel. Drank.