Where words fail, music speaks.

23.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Let op! dit hoofdstuk bevat tekst wat als gevoelig of aanstootgevend beschouwd kan worden.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Soms moet je bladzijden niet omslaan, maar uitscheuren en verbranden.

'Ben je er klaar voor?' Van schrik klap ik mijn dagboek dicht. Eigenlijk is het mijn beul-boek, omdat ik er alleen in schrijf wanneer Jack me heeft toegetakeld. Ik knik en loop met Shawn mee naar de auto. Na een lange, stille rit komen we aan bij de praktijk. Zonder er verder nog bij na te denken loop ik naar binnen, waar Andrea al op ons staat te wachten.

'Wat goed, je hebt hem mee genomen.' Zegt ze vrolijk wanneer ze de deur achter Shawn en mij sluit. Ze is er aan gewend dat Shawn altijd mee is. Wanneer ze ziet dat ik niet teruglach merkt ze dat er wat is. Ik voel me dan ook ontzettend opgelaten. Puur om dat boek wat ik stevig vast houd. 'Wat is er aan de hand?' Ik schud mijn hoofd. 'Weet u zeker dat ik hieruit moet voorlezen?' 'Waarom zou ik dat niet willen?' Ik haat het wanneer ze mijn vraag met een wedervraag beantwoord.

Ik wend mijn blik af. 'Omdat ik hier niet echt trots op ben. U zult een heel ander beeld van mij krijgen en Shawn trouwens ook.' 'Sky. Ik ben hier voor je. Hoe goed en slecht het ook gaat. Ik ben en blijf bij je.' Shawn glimlacht. 'Dat weet ik niet zo zeker.' weet ik eruit te persen. 'Wil je dat Shawn weggaat?' Nee, dat wil ik niet. Maar wat als hij me straks verschrikkelijk vind. 'Sky. Niets kan veranderen hoe ik over je denk. Je bent mijn beste vriendin en ik zal er altijd voor je zijn.' hoppa! ook nog eens gefriendzoned. 'Hij mag blijven.' fluister ik zacht.

'Oke, kun je mij dan vertellen wat er in dat boek staat?', vervolgt Andrea het gesprek. Ik kuch kort en probeer in het kort te formuleren waar het boek over gaat. 'Kortom, moordgedachten, verdrietige gedachten en haat. Heel veel haat', sluit ik mijn uitleg af. 'Wil je een pagina voorlezen?' Ik knik en sla het boek open op de eerste bladzijde. De eerste dag dat alles begon.

'Lief dagboek. Vandaag zijn we Twee februari 2010. Mijn moeder heeft nu ongeveer drie maand een nieuwe vriend. Hij komt hier vaak over de vloer. Hij stinkt naar rook en alcohol. Mijn moeder is erg blij met hem en prijst hem de hemel in. Ik geloofde haar in het begin. Tot ze vandaag moest overwerken en ik alleen met hem was. Na een stuk of 8 biertjes was Jack niet de lieve man die ik altijd bij mijn moeder zag. Jack is trouwens zijn naam.

Hij heeft me geslagen, omdat ik geen bier voor hem wou halen bij de winkel vandaan. Althans, ik wou het wel, maar de winkel was dicht dus het kon niet. Mijn wang brandt nog steeds en mijn lip bloedt een beetje. Ik ben bang voor hem. Ik hoop dat mam mij morgen gelooft wanneer ik het haar vertel. Nu ga ik eerst slapen. liefs. Meira.'

Ik zie de kippenvel over de arm van Shawn heen gaan. 'Hoe voelt het voor je om dit voor te lezen?' Ik kijk nog steeds naar mijn boek. 'Dit is niet zo erg om te doen.' Andrea knikt. 'Wil je nog wat voorlezen?' Dan kan ik het beste gelijk naar twee jaar verder skippen. Dat is toch wat ze wil.

Ik blader verder in het boekje. Mijn oog valt de pagina waar ik de ergste mishandeling heb gehad. Deze bladzijde zal ook meer verklaren voor Shawn. Ik twijfel even of ik dit wel moet doen. 'Je mag het voorlezen als je wilt.' Andrea zit ontspannen in de stoel.

"hallo beul-boek. Daar was ik alweer. Het begint een vaste prik te worden dat ik in jou schrijf. Vandaag, ik weet de datum niet precies. Ik weet dat het kerst was. Vandaag of gister is alles drastisch misgegaan en voel zoveel pijn en ik voel me zo boos. Op dit moment ligt er een mes naast mij op bed en ben ik aan het twijfelen of ik nou mijn eigen leven zal nemen of die van Jack. Die gore klootzak moet van de drank afblijven. Hij moet van mij afblijven.