Where words fail, music speaks.

48.

If you can't be happy, at least you can be drunk.

Wederom sta ik in een kroeg in weet niet waar. Ik ben hier de laatste maand vaak te vinden. Shawn is nu 6 maand weg. Ik heb nog steeds niks van hem gehoord en ik ben het nu wel beu. Drank zorgt er gelukkig voor dat ik nog redelijk kan genieten van de dagen. Mijn telefoon heb ik uit gezet. Jason en Ella wouden weten waar ik was. Ik ben thuis compleet ingestort. Meerdere foto's die verschenen zijn van Shawn en zijn nieuwe vriendin, maken mij nog ongelukkiger. Het nieuws staat er vol van. De realisatie dat Shawn waarschijnlijk niet meer terug zou komen en ik te laat was, drong op dat moment door. En hard ook. Het bier heb ik verruild voor sterkere drank. Ik dans met verschillende mensen en het kan me niks schelen. Niks kan me meer schelen. Na dat ik een ander gek gemixt drankje naar binnen heb gegooid vraag ik de barman om een nieuwe, die lijkt te twijfelen of hij mij die wel moet geven. Uiteindelijk loop ik bij de bar vandaan met een drankje in mijn hand, vol op tegen een jongen aan. Een paar blauwe ogen kijken me aan. Shit. ik ben gevonden.

'Jezus Sky, dit is niet de manier!' Jason staat voor me. Ik kijk hem boos aan. Hij heeft mijn drankje af gepakt. 'Kan me niks schelen.  Ik voel me goed, mag het even?' Jason schud zijn hoofd. 'Wat moet ik doen om je te helpen?' Ik schiet sarcastisch in de lach. 'Je kunt niks. Ja, mijn drank terug even en weg gaan.' Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk hem arrogant aan. Natuurlijk weet ik dat dit allemaal de oplossing niet is, maar hierdoor geniet ik meer van het muziek en voel ik de pijn minder. Jason schud teleurgesteld zijn hoofd en loopt weg. Ik schreeuw hem nog na dat ik mijn drank terug wil en zie vervolgens hoe hij het leeg giet over de vloer en met een klap de beker terug op de bar zet. De lul.

Ik loop naar de bar en bestel een nieuw drankje. Een sterker drankje. Her en der word ik aangekeken door een paar meiden. Natuurlijk word ik ook herkend. Als of de vriendin, ik bedoel ex-vriendin van Shawn nooit uit mag gaan... Ik besluit ze negeren en dans de dansvloer weer op. Iemand pakt mijn arm vast en draait me om. Met verbazing kijk ik naar de persoon van wie de hand is. Harry... 'wat doe jij hier?' Ik schiet in de lach van zijn blik wanneer hij mijn stem hoort. 'Jou helpen' hij pakt kordaat mijn drankje uit mijn handen, zet hem op de bar en neemt me mee naar buiten. Ik ben nog steeds in een soort van shock wanneer hij me mee sleept.

'Harry, laat me los!' Harry schud zijn hoofd. 'Nee. Jij gaat nu met mij mee.' Ik stribbel tegen en probeer een scene te schoppen. Harry stopt meteen. 'Meira, jij luistert nu naar me. Jij gaat nu met mij mee, zonder te schreeuwen. Anders zorg ik er voor dat je op een andere manier thuis komt.' Hij knikt naar de politie die aan komt lopen. Fuck. 'Is er een probleem hier?' Ik kijk naar Harry die mij met een opgetrokken wenkbrauw aan kijkt. 'Nee meneer. Ik heb teveel gehad. Mijn vriend zorgt dat ik veilig thuis kom.' spreek ik zo normaal mogelijk. Ach wie houd je voor de gek. Je bent zo lam als wat.

'U zorgt er voor dat ze veilig thuis komt?' Harry knikt. 'oké, fijne avond.' De mannen lopen weg en ik loop mokkend achter Harry aan. Mijn zicht draait door de hoeveelheid alcohol in mijn bloed. In plaats van blij voel ik me kut. Harry duwt me in zijn auto. 'Waar gaan we naar toe?' 'Mijn hotel.' Antwoord Harry kort. Zo ver het leuke gesprek.

Na een korte rit, neemt Harry mij mee naar zijn hotel kamer. 'Oké, waarom deed je dat?' Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Zo dronken worden.' Ik haal mijn schouders op. 'Voelt goed?' Ik giechel wanneer ik zijn gezicht zie. 'Hoe vaak doe je dit?' Ik lach harder. 'Elke avond.' Harry knijpt in zijn neus brug. 'Je weet dat dit niet de oplossing is toch?' Weer knik ik. Ik weet dat Harry gelijk heeft. 'Dat weet ik. Maar dit is de enige manier waardoor de pijn stopt.' Harry slaat zijn arm om me heen. 'Het is zwaar nu, dat begrijp ik best. Maar je komt er wel door heen.' Ik schud mijn hoofd. 'Waarom voelt het dan niet zo?' Ik laat mijn tranen in de vrije loop. 'Omdat je hart gebroken is lieve Meira.' Harry wiegt me heen en weer. 'Kom, ga liggen. We praten morgen verder, oké?' Ik voel hoe Harry de deken over me heen legt en al snel val ik in een onrustige slaap.

'Meira, jeetje, Meira word wakker!' Ik schrik wakker en kijk recht in de groene ogen van Harry. 'Waar droomde jij in godsnaam over?' Ik was helemaal bezweet. 'Shawn die van me weg liep. Die mij niet genoeg vond.' 'Het leek wel alsof je in de hel beland was.' Ik grinnik. 'Ben ik ook.' Ik zucht. 'Wil je bij me blijven liggen?' Harry lijkt te twijfelen maar komt toch naast me liggen. 'Ik vind het sneu voor je, Meira. Maar als dit de manier is waarop Shawn jou behandeld, dan verdiend hij je zeker weten niet.' ik nestel me tegen Harry aan en val kort daarna in een droomloze, diepe slaap.

De volgende ochtend word ik wakker met een ontzettende kater. Ik weet alles nog. Ik weet dus ook dat ik straks een preek krijg van Harry. 'Good morning sunshine.' Hoor ik een diepe zware mannenstem zeggen. 'Hier heb ik twee aspirines en een verse jus 'd Orange voor je.' Harry geeft me een dienblad aan. Dankbaar neem ik de medicatie in. 'goed geslapen?' Ik knik. Ik ontwijk zijn blik. Diep van binnen schaam ik me voor mijn gedrag van gister. 'Wil je praten?' Ik schud mijn hoofd als antwoord. 'Het lucht wel op, als je dat zou doen.' waarom heeft die gast toch altijd gelijk.

'Ik voel me gewoon kut Harry. Ik blijf in herhaling vallen. Maar laatst besefte ik me, dat het echt over was tussen Shawn en mij en dat kon ik even niet hebben. Nou ja de rest weet je, aangezien ik hier ben. Hoe wist je trouwens waar ik was?' 'Ik was in de buurt. Jason belde mij of jij bij mij was omdat ze je nergens konden vinden en je niet te bereiken was. Ik heb hun helpen zoeken. Uiteindelijk stelde Ella voor de kroegen bij langs te gaan. Jason vond jou. Hij kwam gefrustreerd buiten en vertelde hoe hij je aantrof en dat je niet wou luisteren. Toen ben ik naar binnen gegaan. En de rest weet je, want je bent hier.' Sluit hij zijn zin luchtig af door mij na te zeggen.

'Drank is niet de oplossing Meira.' Voor het eerst sinds onze gesprek durf ik hem aan te kijken. 'Ik weet het. Het spijt me. Maar hoe moet ik die rot pijn laten stoppen. Ik word er gek van.' Harry grinnikt kort en legt zijn hand op mijn knie. 'Die pijn blijft. Hij zal langzaam vervagen. Je zult op een dag wakker worden en merken dat de pijn minder is geworden. Je zult verder gaan. Iedereen maakt een break up mee en tot nu toe zijn de meesten er boven op gekomen.' Ik toon een zwakke glimlach. 'Ook mee gemaakt?' Harry knikt. 'Een paar keer.' Ik neem plaats op Harry zijn schoot en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. 'Je bent een goede vriend Harry.' Hij slaat zijn armen om mij heen. 'Ik ben er voor je wanneer je me nodig hebt.' 'Hoor jij nog wel eens wat van hem?' 'van wie, Shawn?' Ik hum als antwoord. 'Vrij weinig eigenlijk. De laatste keer dat ik hem gesproken heb was de dag dat jij net was weg gegaan. Daar hebben we over gepraat. Daarna af en toe eens een appje waarin stond dat hij druk was. Ik weet niet wat er in hem om ging Meira, maar ik weet wel dat hij heel veel dingen aan zijn hoofd had.'

'Wil je een liedje voor me spelen?' Ik kijk Harry aan. 'Natuurlijk, welke wil je horen?' 'jou keus.' Ik kruip van Harry zijn schoot af en pak zijn gitaar. 'Ik weet er wel één.' Harry begint met spelen terwijl ik mij weer op zijn bed laat vallen.

"Just stop your crying It's a sign of the times. Welcome to the final show, Hope you're wearing your best clothes. You can't bribe the door on your way to the sky, You look pretty good down here But you ain't really good. If we never learn, we been here before Why are we always stuck and running from The bullets? The bullets

We never learn, we been here before Why are we always stuck and running from The bullets? The bullets. Just stop your crying It's a sign of the times We gotta get away from here, We gotta get away from here. Just stop your crying It'll be alright They told me that the end is near. We gotta get away from here."

Harry blijft door pingelen maar kijkt mij door dringend aan. 'Je komt er wel boven op Meira. Jij zult gelukkig worden, geloof me. Ella, Jason en ik gaan je daar bij helpen.' 'En Sifra.'... 'Een vriendin uit Nederland.' Vul ik mijn zin aan wanneer Harry me niet begrijpend aan kijkt. 'En Sifra.' Herhaalt Harry daarna. 'Maar stop alsjeblieft met de drank, oké?' Harry zijn ogen staan smekend. Ik knik. My road to recovery starts now.