Where words fail, music speaks.

32.

I'm very rarely speechless, but im speechless.

Blijkbaar moesten wij te shoppen voor een jurk voor mij. Shawn was uitgenodigd om op te treden bij een award uitreiking. Hij wou mij mee hebben. Na 3 uren zoeken vonden we dan eindelijk mijn perfecte jurk. Een rode jurk van kant waar een petticoat onder hoort. Het paste perfect bij de gelegenheid want het was eindelijk kerst. In de hotel kamer maakten Shawn en ik ons klaar voor de award show. Na dat we eerst de hele dag in London hebben doorgebracht was het toch wel tijd geworden om onze nette kleding aan te trekken.

Wanneer ik de badkamer uit stap sla ik mijn handen voor mijn mond. Ik schiet in de lach. Shawn staat naast een kerstboom die voor de helft is versierd. 'Jij had nog iets langer bezig moeten blijven. Zo snel kan ik niet.' Zegt hij lachend. 'Dat is een mooie foto!' ik schrik op van de stem en zie Ella en Jason staan. 'EL! JAS! o mijn god! Wat doen jullie hier!' Ik vlieg Ella in de armen en daarna ook Jason. 'Wij komen kerst met jullie vieren en vliegen samen met jou terug naar Canada.' Zegt Ella trots. 'Jullie gaan zo eerst naar die award show en daarna gaan we uit eten. Morgen gaan we gezellig kerstmarkten bij langs en gewoon genieten van de dag.' Somt Ella op. 'En Shawn dan?' 'Wat denk jij? Die heeft dit allemaal geregeld. Nog bedankt trouwens.' Zegt Jason terwijl hij naar Shawn loopt.

De jongens doen een poging om de kerstboom op te zetten terwijl Ella en ik mijn make-up en haar doen. Na een uurtje zijn we alle vier klaar. 'Je ziet er prachtig uit!' Roept Ella wanneer ze me een laatste keer bewonderd. Mijn haar is nu opgestoken en mijn make-up is subtiel. 'We moeten gaan Meira, anders komen we te laat.' Ik zie Ella kijken met een blik van HOE-noemde-hij- je. 'Ik leg het later uit. Tot vanavond!' Ik geef haar een kus op haar wang en Jason een korte knuffel voor ik naar de deur loop. 'Stuur die foto even door wil je!' schreeuw ik nog naar Ella voordat de deur achter me dicht valt.

'Ze heeft gelijk. Je ziet er echt prachtig uit.' Ik bloos om Shawn zijn opmerking. In de auto begint mijn telefoon te trillen. Ella heeft de foto verstuurd:

Ik laat hem Shawn zien. 'Het is inderdaad een leuke foto.' Zegt hij tevreden. Na een drie kwartier rijden komen we aan bij het evenement. We rijden naar de artiesten ingang waar we moeten wachten voor dat Shawn de rode loper op mag. Ondertussen valt mijn mond open wanneer ik één persoon zie. Éen persoon die ik heel erg bewonder. Iemand die vind dat je iedereen gelijk en met liefde moet behandelen.

Een man die een prachtige zangstem heeft en heel mooi spreekt als het om vrouwen of mensen gaat. 'Meira!' Ik voel een duw tegen mijn arm aan waardoor ik mijn ogen van die man af scheur en naar Shawn kijk. 'Moet ik jaloers worden?' vraagt hij lachend. Ik schud voorzichtig mijn hoofd. 'Nee...' Is wat ik fluisterend uit breng. 'Wat is er? Heb je een spook gezien ofzo?' Ik schud mijn hoofd. 'Je bent nooit sprakeloos. Ben je Star Struck?' ik knik. 'Wie?' Ik kijk weer naar de man en wijs. Hij staat met zijn armen over elkaar heen. Hij draagt een simpel grijs t-shirt en een zonnebril. Shawn begint te lachen. 'Harry Styles?' Ik knik langzaam. 'Hij is geweldig.' weet ik fluisterend eruit te brengen. Ik schrik dan ook gigantisch wanneer Shawn Harry begint te roepen die meteen om kijkt en begint te lachen. 'Oh man, Shawn doe dat nou niet!' Ik schaam me dood en wil weg lopen. Shawn houd me tegen. 'Hey Shawn! lang niet gezien.' Harry geeft Shawn een hand. Ik kijk naar de grond. Mijn kop is bijna even rood als mijn jurk. 'Harry, dit is mijn vriendin Meira. Meira, dit is Harry.' Ik heb het ontzettend warm. Jammer voor mij trillen mijn handen zo erg dat het duidelijk opvalt wanneer ik Harry zijn hand aan wil pakken. 'Volgens mij is ze nog al een fan van jou.' Ik schud abrupt mijn hoofd. 'Geen fan. Ik bewonder jou alleen ontzettend erg!' floep ik eruit waardoor ik meteen mijn handen voor mijn mond sla. Gaat lekker of niet Meira. Harry lacht zachtjes. 'Ik word geroepen. Ik ben zo terug oké?' Shawn legt zijn hand op mijn schouder. 'Let jij op mijn meisje?' vraagt Shawn aan Harry. Ik weet me totaal geen houding meer te geven. 'Natuurlijk gast. Tot zo.' Shawn loopt meteen weg.