Where words fail, music speaks.

43.

The will to conquer is the first condition of victory.

Het is nu twee maand geleden. Elke dag denk ik aan Shawn. Het word me dan ook niet makkelijk gemaakt wanneer ik mijn klasgenoten hoor praten over alweer een nieuw nummer van Shawn of wanneer ik weer een lied van hem hoor op de radio. De hele tijd loop ik na te denken. Had ik naar hem toe moeten gaan om te zeggen wat ik voor hem voel? Dat ik er voor ging zorgen dat ik zijn beroemde leven leerde accepteren?

Shawn en ik hebben elkaar in die twee maanden niet meer gezien. Zijn tour duurt lang. Samen gaan wonen met Jason en Ella is een goed besluit geweest. We zijn alleen maar dichter naar elkaar toe gegroeid en doen veel dingen samen.

Morgen zijn de laatste examens. Omdat ik gekozen heb voor de zorg kant van de opleiding zal ik afstuderen als verzorgende. Ik heb al toestemming van mijn teamleider om te blijven werken op de zelfde plek als waar ik mijn stage heb afgerond. Ik zal dan zorg dragen voor ouderen, wat in houd dat ik ze ga wassen, help met het eten, delen van medicatie en er voor hun zal zijn wanneer ze me nodig hebben. Het heeft altijd al in me gezeten om voor mensen te zorgen en dit is dan de perfecte manier.

Mijn examens verliepen soepel. Ik heb mezelf gedwongen om door te zetten en dit voor elkaar te krijgen. Met goed resultaat. Ik ben geslaagd.

Ik sta met mijn telefoon in mijn hand. De naam van Shawn staat op het scherm. Voor ik het zelf door heb, heb ik op het groene horentje gedrukt. Ik moet hem dit vertellen. Mijn hart slaat bijna uit mijn borst kast. Een stille hoop in mij zegt dat hij de telefoon op gaat nemen.

Wanneer ik na een paar seconde weer de voicemail krijg, druk ik het gesprek weer weg. Ik staar verloren naar mijn telefoon tot ik een arm om me heen voel. 'En? is mijn toppertje geslaagd?' Ik kijk recht in het vrolijke gezicht van Jason. 'Jep.' met een neppe glimlach kijk ik hem aan. 'Hij neemt weer niet op, of wel?' Die neppe glimlach verdwijnt meteen weer van mijn gezicht terwijl ik triest mijn hoofd schud.

'Maar ik moet door gaan. Hij zal uiteindelijk wel reageren wanneer hij mij ook gaat missen. Deze pauze van ons, dat gaat me lukken!' Mijn stem klinkt niet heel zeker van zijn zaak, maar dat ben ik wel. Ik kan mezelf redden en voor ik het weet is hij terug en dan zullen we weer samen zijn. Ik ga daar mijn best voor doen.