Deciding between if things are meant to be, they will be and if you want it, you have to go get it
Een jaar later.
'Hey Meir, ben je klaar voor vanavond?' Ik kijk naar Jason die een zwart blouse en een zwarte spijkerbroek aan heeft. 'Bijna, nog even oorbellen in doen.' Vanavond is het zover. We gaan kijken bij Ella haar grote dansoptreden. Ze danst met haar groep in het voorprogramma van Ed Sheeran. Jason en ik willen er op tijd zijn zodat we voor support voor aan kunnen staan.
Wanneer ik mijn oorbellen in heb gedaan, werp ik een laatste blik in de spiegel. Ik draag een oranje cirkelrok die van mijn middel tot de knieën wijd uit loopt en daarboven draag ik een zwart met wit gestreept shirtje. Mijn blonde haren vallen los over mijn schouders en mijn hoge stiletto's maken het af. Jason fluit goed keurend en begeleid mij naar de auto. 'Heb je er zin in?' Ik knik. 'Natuurlijk. Het is Ella for god sakes!' roep ik enthousiast.
Jason lacht naar me. 'Heb je het haar al verteld?' ik kijk hem serieus aan en schud van niet. 'Ik weet niet hoe ze zal reageren.' Jason haalt zijn schouders op. 'Het is Ella, onze beste vriendin. Ik denk dat ze blij zal zijn voor ons.' Ik laat een zwakke glimlach zien.
Wanneer we de auto geparkeerd hebben pakt Jason mijn hand vast. Ik moet er nog steeds aan wennen. Het lijkt wel alsof alles nieuw voor me is. Hand in hand lopen we naar binnen en worden we opgewacht om naar de groep gebracht te worden. Wanneer we voor de kamer staan laat ik Jason zijn hand los. 'Ik wil het haar zelf vertellen.' Hij knikt begrijpelijk. We stappen de kamer binnen, waar Ella gelijk om mijn nek vliegt. Kort daarna laat ze los en omhelst ze Jason. We staan er beide ongemakkelijk bij.
'Oke, vertel op wat is er aan de hand.' zegt ze wanneer ze voor ons gaat staan. 'We hebben een relatie.' Floep ik er dan snel uit. Jason kijkt me geschrokken aan. 'OMYGOD sinds wanneer!' Gilt ze blij uit. 'gister.' antwoord Jason. 'Ik ben zo blij dat je Shawn hebt kunnen vergeten en dat je verder gaat met je leven!' Roept Ella blij wanneer ze me omhelst.
Ze moest eens weten. Ik ben hem niet vergeten. Bij lange na niet. Maar ik kan niet op deze manier door gaan. Hij heeft zijn leven op gepakt en een keuze gemaakt. Na anderhalf jaar wachten op een bericht van hem heb ik besloten dat dat lang genoeg is geweest. Ik glimlach zwak naar haar. Ze omhelst Jason ook en feliciteert hem. Wanneer er word omgeroepen dat de groep klaar moet gaan staan, worden Jason en ik naar de zaal gebracht waar nog niemand is.
We staan met elkaar te praten wanneer er een soundcheck gedaan word. Ik sta met mijn rug naar het podium toe en ga op in het gesprek dat ik met Jason heb. Mijn hart staat een moment stil, wanneer ik een heel erg bekende stem hoor. En niet alleen dat. Ik hoor ook een heel bekend nummer.
Ik kijk naar Jason die zijn ogen wijd open gesperd heeft en bezorgd van mij naar het podium kijkt. Ik draai me langzaam om wanneer hij begint met het tweede couplet. Daar staat hij... Na bijna anderhalf jaar hem niet gesproken of gezien te hebben, staat hij daar op het podium. Zijn ogen gesloten, zijn handen die zijn gitaar vast houden.
"And I'm trying to ignore you, I try to go on with my day, hey. But I still pick up the phone, yeah, And get lost in what she say.
I can try to stop it, all I like. Hands down I've lost this fight. Thought I was strong, enough for you, But I just can't hide the truth"
Hij opent zijn ogen en meteen maken ze contact met die van mij. De nieuwsberichten flitsen in mijn gedachten voor bij. Het moment dat hij vertelde dat hij een "pauze" wou en een paar maand later, stond te zoenen met iemand anders. Ik voel mijn hart, die net wat aan het helen was, compleet in storten. Hij haalt zijn ogen niet van die van mij af. Ik voel dat Jason zijn hand op mijn arm legt. Ik kijk van zijn arm naar zijn gezicht. Op de achtergrond zingt Shawn nog steeds. Ik kijk weer even naar hem.
"So I guess I'm going down. I guess I'm going down, like this.
And I love it how she's honest You don't find that nowadays. She's not even drop dead gorgeous, But she kills me anyway, oh."
Het lijkt en voelt alsof hij het over mij zingt. 'Gaat het?' hoor ik naast me. Ik schud langzaam mijn hoofd en kijk naar Jason. 'Ik kan dit niet. sorry.' Ik pak zijn hand even vast, kijk een laatste keer naar Shawn, daarna weer naar Jason. 'Ik.... ik moet even weg. Ik kom zo weer.' ik laat Jason los, draai me om en loop snel richting de uitgang van de zaal. Ik hoor Shawn mijn naam roepen door de zaal maar ik blijf rennen.
Ik ren het gebouw uit. Het is nog een wonder dat ik niet voor over ben gevallen door mijn hakken. Voor het gebouw loop ik naar links en net om het hoekje ga ik stil staan. De tranen lopen over mijn wangen, mijn ademhaling versnelt. Ik leun met mijn rug tegen de muur. Dit is niet hoe deze avond zou moeten verlopen. Shawn hoort hier niet te zijn. Hij kán hier niet zijn.
ik hoor iemand mijn naam roepen. Het is Jason niet. Ella ook niet. Niet veel later hoor ik de stem van Jason wel. Ze komen in de buurt. Ik druk me plat tegen de muur. 'Shawn! laat haar met rust!' 'Nee! ik moet haar spreken!' Ze staan aan de andere kant van het gebouw. Ik hoor alles.
'Waarom deed je dat?' Hoor ik Jason zeggen. 'Deed ik wat?' 'Haar nummer zingen! Het nummer wat ze geschreven had voor jou!' Het is even stil. Hoe komt hij aan dat nummer... Ik heb het hem niet gemaild... 'Het is een prachtig nummer. Het is precies wat ik voel.' Ik hoor Jason lachen. 'Dat is wat ZIJ voelde, toen ze jou zag zoenen met een ander! Kon je haar serieus niet eerst vertellen dat je je keuze al had gemaakt? Meira heeft verdorie er van alles aan proberen te doen om je te laten weten, dat ze je zou steunen in je carrière omdat haar liefde voor jou zo sterk was! Ze was verdomme bereid om je te volgen. Om om te leren gaan met de pers, fans en alles wat er bij komt! Dat nummer heb ik naar je gestuurd zodat je misschien door zou hebben wat het met Meira deed. NIET om te gebruiken...' Jason schreeuwde de woorden uit. 'Meira?' Shawn klonk verslagen. 'Ja ik noem haar Meira.' 'Maar niemand mocht haar zo noemen behalve Harry, haar moeder en ik.' ik hoor Jason lachen.
'Er is veel veranderd in ander half jaar Shawn. Als je je telefoon had opgepakt, had je dat geweten.' 'maar...' 'Niks maar. Je hebt haar laten stikken Shawn.' Ik besluit om me maar te laten zien. Jason kijkt me verbaasd aan en Shawn draait zich om wanneer hij ziet dat Jason zijn gezicht veranderd. 'is het waar?' vraagt Shawn ineens aan mij als hij me ziet staan. Ik knik. Nu lopen de tranen over zijn wangen. ik heb hem geloof ik nog nooit zien huilen.
'Het spijt me zo...' Shawn zet een stap dichter bij me. Ik zet er automatisch één naar achter. 'niet doen.' zeg ik terwijl ik mijn ogen sluit. 'Ik wou de telefoon wel op nemen, maar ik kon het niet.' ik begin te glimlachen. 'jij kon het niet.' herhaal ik hem zacht. 'Je hebt een dik jaar de tijd gehad. Maar een telefoon opnemen KON JE NIET?' zeg ik wat luider. Hij schud zijn hoofd. 'Dat is het meest bizarre wat ik ooit gehoord heb.' Ik zucht en zet een stap dichter bij.
'Je hebt een "pauze" in gelast,' ik maak met mijn vingers een tussenhaakjes gebaar. 'Je treed op voor duizenden fans, geeft tig interviews en staat allemaal fans te woord. Maar het meisje dat thuis op je zit te wachten, waar je een speciale band mee had, kon je niet te woord staan? Laat me niet lachen.' 'je bent boos...' Zegt Shawn vervolgens. 'Nee. Ik ben niet boos. Ik ben teleurgesteld, gekwetst en verdrietig.' ik zie Shawn bij elk woord in een krimpen. Volgens mij heeft hij er geen rekening mee gehouden dat ik aan mezelf ben blijven werken en er best goed in ben geworden om mijn gevoelens te verwoorden.
'Ik hou van je...' Zegt Shawn ineens. Ik schud mijn hoofd en ga naast Jason staan. 'Dat had je je dan maar moeten realiseren toen je dat andere meisje zoende. En niet zeggen dat zij het deed. Want ik zag op het filmpje dat jij het initiatief nam.' Shawn pakt mijn schouders vast. 'Het spijt me zo Meira. Ik wil jou en jou alleen. Ik besef het me nu!' Ik schud zijn handen van me af.
'Zoals Jason al zei. Er kan veel veranderen in een jaar.' zeg ik met een gebroken stem. Jason slaat een arm om me heen. Shawn kijkt van hem naar mij en weer naar Jason. 'Jullie...' Jason knikt als antwoord op Shawn zijn gestotter. 'Je hebt anderhalf jaar lang niks van je laten horen maat. Jij ging door met je leven. En dat is wat Meira nu ook probeert.' Ik kijk Jason aan.
Ik ga kapot van binnen. Waarom moest dit nou juist nu gebeuren.
'Hoelang?' ik schud niet begrijpend mijn hoofd als antwoord op zijn vraag. 'Jullie?' Shawn wijst naar ons. 'sinds gister.' Antwoord Jason waarna hij zich op mij richt. 'We moeten naar binnen. Ella moet zo dansen.' Ik knik. Ik kijk Shawn nog even aan, draai me om en loop weg. Jason blijft nog even bij Shawn staan.
Wat ze tegen elkaar zeggen weet ik niet en het kan me niks schelen. Ik ben hier voor Ella en daar gaat het om.
JE LEEST
Where words fail, music speaks.
FanfictionWhere words fail, Music speaks. Hooi! Mijn naam is Meira. Ik heb een hekel aan die naam, dus noem me alsjeblieft Skylar. Ik ben 19 jaar en enigst kind. Mijn moeder is hopeloos verliefd en mijn stiefvader is... nou ja... mijn stiefvader. Omdat mijn m...