The Playboy Game Changer (REVISING)

Chapter 18

This chapter is dedicated to F. Kinnud...

'Just because you asked a question,
doesn't necessarily mean you don't trust him;
some things, just by being in the relationship,
you have the right to know. '

~Mr. Amari Soul~

🍎

Hindi maalis ang tingin ko sa kisame habang mainam na iniisip ang mga bagay bagay na hindi ko matukoy. Siguro, kung nandito si Thea, kanina pa ako pinagmumura no'n saka sasabihan akong 'mukakantanga'.

Napangiti ako saglit pero muling napabuntong hininga. Tama si Gavin. I was too fucking naive not to consider the reality that I have fallen in love with a playboy. And the worst part, he's my bestfriend.

Buwisit naman yung Gavin na yon e!

"Ugh!" Napairap ako at dinampot ang isa pang unan saka ipinatong ang kaliwa kong paa dito.

Kahapon lang nangyari lahat pero parang kasalukuyan pa  ang lahat sa akin. Ngumuso ako pagkakuha ko ng phone ko nung tumunog ang ringtone ko.

Yro calling...

My face contorted. Kung noon, ang tiyan ko lagi ang namimilipit. Ngayon, ang mukha ko na ang hindi maipinta ang reaksyon.

Tangina naman Brie e! Ikaw tong malakas ang loob sabihin sa kanyang makipag-date kay Thea pero ikaw naman pala 'tong gagang—SHIT lang talaga!

"Anak!"

"Po?"

"Nasa baba si Yro. Hinihintay ka"

Mabilis akong napabalikwas ng bangon at napatitig sa pintuan ng may hindi makapaniwalang tingin. "Po?!"

"Kanina pa yan naghihintay"

"Omygod. Why is he here?"

Malamang! Dahil hindi mo inaangat ang mga tawag niya.

"Anak! Lumabas ka na diyan!"

Ginulo ko ang buhok ko at sinamaan ng tingin ang pintuan. "Opo! Lalabas na" Yamot kong ani at tinali ang buhok ko tsaka ko binuksanang pintuan para lang makita si Mama na istrikto akong tinititigan. "Ang bagal mo ha"

"Sorry ho. Nagmana lang sa inyo"

"Aba 'tong batang 'to!"

Natawa ako at mabilis hinalikan sa pisngi si Mama tsaka ako kumaripas ng takbo. Tinungo ko agad ang sala upang madatnan lang si Yro na nakadekwatro sa sahig habang nanonood ng basketball.

I rolled my eyes. "O. Bakit ka nandito?"

Kumunot ang noo ko nang patayin niya ang tv pero hindi niya ako binalingan ng tingin. Inobserbahan ko naman ang ekspresyon ng mukha niya pero ang tanging nakuha ko ay wala. He was just looking straight.

Napabuntong hininga ako at dumekwatro rin paupo sa tabi niya. He's Yro. A freakin agent of a secret force so I know so damn well na kanina niya pa naramdaman ang presensya ko.

"I'm sorry"

Napatitig ako sa mukha niya.

Pilit naman akong tumawa. "Sorry for what?"

He remained staring at me. Tinititigan niya ako na para bang isa akong jigsaw puzzle. Like he wanted to know what I'm thinking. But for now, I ain't giving him the benefit of any.

"You weren't answering my calls. You're not replying on my texts either"

Ngumiti ako at ginulo ang buhok niya. "Sabi mo sakin noon. Big guy ka na with a big bird. So what kung di ako nagre-reply? So what kung di ko inaangat ang mga tawag m–"