15 kwietnia 2017 roku
Tlenu powoli mi brak, mam odejść w niepamięć?
Nie zostawię tak tego, to wszystko sprawia, że stąpam na krawędź.
Biorę oddech jeden i drugi, się nie poddaję,
Mimo to mogę być martwa, sprawę sobie z tego zdaję.
Muszę stanąć na pocie czoła, "bohaterką" zostać,
Tak, by ludzie mogli z podziwu o mnie konwersować.
Niepamięć jest straszna, ukazuje, że jesteśmy nic nie znaczącymi jednostkami,
Nie chcę odchodzić, mimo mej introwertycznej duszy wolę pozostać z wami.
CZYTASZ
Szlakiem poezji
PoetryBędą się tu znajdować moje wiersze, na co wskazuje sam tytuł. Swoją przygodę z poezją rozpoczęłam w 2015 roku, więc trochę czasu już minęło. Na początku chciałabym powstawiać tu starsze wiersze. Zresztą będą daty przy nich. Chcę pokazać mój progres...
