16 września 2018 roku
W dół ciągnie mnie morska mogiła,
Strzała okrutnie me serce przebiła.
Wiatr porywa me włosy w tył,
Nie daję już rady, opadam z sił.
Twej miłości mi brak.
Tak! pozostał ze mnie wrak...
Nie! nie chcę twych ust,
Nic mi nie zostało, pociągam za spust.
Upadam marzeniami złudnymi,
Wśród róż ze łzami, włosami mokrymi.
Patrząc za ciebie, zamarzam w szponach Erebu,
Nie chcę twych oczu, nie chcę problemu.
CZYTASZ
Szlakiem poezji
PoezjaBędą się tu znajdować moje wiersze, na co wskazuje sam tytuł. Swoją przygodę z poezją rozpoczęłam w 2015 roku, więc trochę czasu już minęło. Na początku chciałabym powstawiać tu starsze wiersze. Zresztą będą daty przy nich. Chcę pokazać mój progres...