Φυγάς ή Φυλακισμένος ?

Δεν έχω επιλογή είμαι καταδικασμένος δεν έχω επιλογή η ζωή μου έχει τελειώσει δεν έχω επιλογή πέθανα κι εγώ μαζί με την γυναίκα που αγαπάω.

Αυτά τα λόγια έλεγα από μέσα μου όταν βρισκόμουν στο κελί με τους φυλακισμένους ενώ άκουγα τα στόματα τους να ψιθυρίζουν << Αυτός ο άντρας σκότωσε την γυναίκα του αυτός ο άντρας είναι δολοφόνος >> και τα δάκρυα κυλούσαν σαν ποτάμι από τα μάτια μου γιατί μέσα μου ήξερα ότι είμαι αθώος.

Τότε φώναξα δυνατά << Δεν είμαι δολοφόνος δεν σκότωσα εγώ την γυναίκα μου πιστέψτε με είμαι αθώος>>

Όλοι γύρισαν και με κοίταξαν με ένα ύφος σαν να λένε << Δεν έχεις το δικαίωμα να προφέρεις εσύ αυτή την λέξη >> και η τιμωρία μου από τους φύλακες να περάσω μια εβδομάδα στο κελί της απομόνωσης χωρίς νερό και φαγητό για να μάθω πως κι εγώ είμαι ένας φυλακισμένος.

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή όχι εγώ δεν είμαι αυτός δεν είμαι δολοφόνος εγώ ήμουν ευτυχισμένος είχα την γυναίκα μου είχα το σπίτι μου περιμέναμε το παιδί μας αγαπούσα την οικογένεια μου δεν θα μπορούσα να τη σκοτώσω ποτέ. Ποιος την σκότωσε ? Ποιος ήθελε να με εκδικηθεί ? Όχι εγώ δεν είχα εχθρούς δεν έκανα κακό σε κανέναν. Γιατί εκείνοι μου έκαναν κακό ? Γιατί είμαι στη φυλακή ? Γιατί ? Γιατί ? Γιατί ?

Οκτώβριος Φθινόπωρο 2010

Αλέξης: Μελίνα σαγαπάω εσύ είσαι το λιμάνι μου μαζί σου θέλω μόνο να ζήσω.

Νίκος: Ρε φίλε σταμάτα να κάνεις πρόβες έτσι δεν θα το ρίξεις το γκομενάκι είναι ξεπερασμένα όλα αυτά κάνε απλά κίνηση μ ένα φιλί.

Αλέξης: Αυτά που λες τα κάνεις μόνο εσύ. Κι αν δεν με θέλει δεν θέλω να την φέρω σε δύσκολη θέση την αγαπάω.

Νίκος: Α ρε καψούρα που έχεις φάει μαζί της εγώ δεν πρόκειται ποτέ να ερωτευτώ. Ο έρωτας καταστρέφει το μυαλό και το μυαλό τις επιχειρήσεις και δίχως επιχείρηση δεν υπάρχει χρήμα.

Αλέξης: Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία. Δεν θα είμαι πραγματικά ευτυχισμένος αν δεν αποκτήσω την Μελίνα και μαζί της μια οικογένεια.

Μελίνα: Ε τι γίνεται εδώ αγόρια? Χωρίς εμένα συζητάτε ?

Νίκος: Εγώ τώρα μόλις έφευγα πείτε τα εσείς έχετε και πολλά να πείτε έτσι δεν είναι Αλέξη ?

Μελίνα: Αλέξη τι έχεις να μου πεις ?

Νίκος: Αδερφέ σε χαιρετάω τα λέμε μετά. Ε μίλα της μην κωλώνεις.