Upon My Fall

CHAPTER 3

CHAPTER 3

HOMER

"PWEDE na ba tayo rito?" I asked her nang igiya ko na siya palabas ng sasakyan.

She took a glance at the resto, then, nakangisi siyang nagbalik ng tingin sa akin. "Seriously? You're asking me that? We're on a fine dining resto already!" aniya.

I shrugged while grinning. "Well, tulad nga ng sabi mo, this will be the first time na mag-ge-get along tayong dalawa. So, I thought that I should bring you to a fine resto like this. Lalo pa at ikaw ang kasama ko." I explained. Saka ako pasimpleng napakamot sa batok. Damn! Why do I feel so shy now? "So...?"

Natawa naman siya bigla. "Why are you so good in flattering me?" Then, she teasingly asked.

I shrugged. "I'm not just flattering you, I'm just stating a fact," I told her. "Tara na sa loob?" At anyaya ko na sa kaniya. Tinanguan naman niya ko bilang sagot. Pinauna ko naman siya sa paglalakad, at nahuli ko naman ang pagngiti niya sa ginawa kong 'yon.

Sinalubong naman kaagad kami ng isang crew na lalaki. Itinuro nito ang mga bakanteng pwesto. And in the end, doon kami pumwesto sa gilid, kung saan maganda ang ambiance at malaya rin naming napagmamasdan ang paligid sa labas. Para sa akin, perfect spot ito dahil medyo malayo rin kami sa ibang customer na narito. At nang makaupo kami, he handed us the menu. Then, I let her choose what she wants to eat.

"Good day, Ma'am and Sir! May I take your orders now?" Wika ng panibagong waiter na lumapit sa amin. Ibinigay nga namin agad ang orders namin dito. At pagkatapos ay iniwan na nga kami ulit nito to get our orders.

Napatitig ako sa kaniya ng mapansin ko na naman siyang napangiti sa akin, naiiling-iling pa siya. "We just planned to have a simple lunch together before we go to the location, yet you brought me to this kind of resto. Pwede namang sa simple lang, hindi naman ako mapili," aniya.

"Why? Simple lang din naman dito, ah? Wala naman siyang pinagkaiba sa ibang resto. And hindi rin naman ganoon kamahal dito. Kilala ko na 'tong resto na 'to, masarap ang foods nila," I said. "At dahil minsan lang ito na may makasama akong tulad mo to eat lunch, mas better na 'yong sa ganito kita dalhin. At saka umpisa pa lang 'to, masanay ka na," Dagdag ko pa sabay kindat sa kaniya.

"So, may kasunod pa 'to?" She asked.

Napaayos naman ako ng upo at napatitig sa kaniyang mukha. "Maybe? Well, of course, it depends on you if you'll let me,"

She shrugged her shoulders. "Let's see," she just replied at itinuon na niya ang pansin sa kabuuan ng resto.

Habang ako, I didn't take my eyes off of her beautiful smiling face. That's what I like about her, para bang lagi siyang nakangiti. Mas lalo tuloy siyang gumaganda sa paningin ko.

Few minutes later, sin-erved na rin sa amin ang order namin.

"Let's eat," Anyaya ko na sa kaniya, at tinanguan na lang niya ko bilang tugon. And just that, we started to eat lunch together.

While she's focused eating her meal, panay naman ang sulyap ko sa kaniya. Natuwa ako nang makita ko na wala siyang kaarte-arte sa pagkain, halatang hindi siya napipilitan. Ayoko mang ikumpara siya sa iba, pero iba kasi talaga siya. Hindi siya tulad ng ibang mga babae na dati ay isin-et sa akin ni Yvann para maka-date na pilit binabago ang sarili, lalo na the way they eat just to not lose their poise infront of me.

"So, hulaan ko. Marami ka na ring nadalang mga babae sa ganitong resto 'no?" Bigla ay tanong niya nang mag-angat siya ng tingin sa akin. Nagulat nga ako ng biglang magtama ang mga mata namin. Nahuli niya tuloy ako na nakatingin sa kaniya.