ARSEN K. (+18)

Bölüm 4 - Çürüyen Duygular

DÜZENLENMEMİŞ HALİDİR:(

İçeri göz attığımda onu gördüm. Acıdan buruşturduğu yüzünü ve çarşafı sıkan ellerini... Ayağına giren cam parçalarını çıkarıp pansuman yapıyorlardı. Canı ne kadar tatlıydı bu kızın! Oysa biraz önce ayağının acımadığını ispatlamak için benden destek almayı reddetmişti.

Önüme tekrar geri dönüp duvara yaslı durduğum birkaç dakikadan sonra pansuman bitmiş olacak ki çıktı odadan. "Tamam mı gidebilir miyiz artık?" diye sorduğumda öyle kötü bir bakış attı ki gören de ayağına camı ben soktum sanır.

Bana cevap vermeye tenezzül dahi etmeden yürümeye başlayınca bileğinden tutup durdurdum. Fakat başını çevirip gözlerime baktığında gözlerinin içindeki bakışı görünce bıraktım bileğini. O bakışlarda hayal kırıklığı vardı.

Ardından bende yürümeye başladığımda ellerimi cebime soktum. Şirkete gidene kadar hiç konuşmadı, hatta şirkete gelmiş olmamıza rağmen bile ağzını açmadı. Canıma minnetti! Fakat bu sessizlik can sıkıcı bir hâl almaya başlayınca elindeki kalemi geldiğinden beri çevirip duran kıza dönüp baktım. Öyle bir dalmıştı ki. "Hey, orada mısın?" diyerek elimi gözünün önünde sallayınca bakışlarını umursamazca bana çevirdi. "Ne var?"

"Böyle boş boş durmaya devam mı edeceksin yoksa şu intikam oyunun için bir şeyler yapmayı düşünüyor musun?" diye sorduğumda kalemi elinden sertçe masaya bırakıp ayağa kalktı. "Eve gidelim, orada konuşuruz." dedikten sonra kapıya yöneldi. Tam kapının kulpunu çevireceği sırada aniden içeri bir kızın dalmasıyla geriye doğru bir kaç adım atıp durdu. "Arsen! Ne arıyorsun burada?"

Kız önce şaşırdı sonra da Arsen'e sıkıca sarılıp geri çekildi. "Derya! Sen ne arıyorsun burada?"

"Ben aslında Burak Bey'e gelmiştim. Bir dosya imzalatacaktım."

"Burak'a mı? Ne işi var ki burada?"

"E çünkü burayı haftalardır kendisi için hazırlatıyordu. Ben izinliydim bir haftadır. Bugün buraya geçecekti. Ama seni görünce şaşırdım."

"Buraya mı gelecekti? Nasıl yani, Burak burayı kendisi için mi yaptırdı?"

"E-evet öyleydi. Nasıl oldu da sana verdi gerçekten şaşırdım."

"Şuan bende şaşırdım ve bunu öğrenmeni istiyorum." Arsen'in merakla kıvrılan dudağına gözüm kaydı, bu sadece bir kaç saniye sürdükten sonra Derya denen kızın beni işaret edişiyle bakışlarım onu buldu. "Bu beyefendi kim?"

Arsen önce bana bakıp ardından Derya'ya döndüğünde "Şoförüm." dedi kısaca. Bende başımla onu onaylayıp kıza doğru yaklaştım. "Sahiden mi? Ben bir an sevgilin sanmıştım." diyerek meraklı bakışlarını bende gezdiren kıza Arsen "Hıh, bu mu? Hayır hayır, kesinlikle değil." diyerek gülümsedi. Ardından küçümseyerek bana bakışı komiğime gitti. Elimi Derya denen kıza uzatıp kendimi tanıttım. "Merhaba, ben Serhan. Daha önce sizi bir yerde görmüş olma ihtimalim var mı acaba?" dediğimde kız da elini uzatıp "Merhaba, ben de Derya. Daha önce beni görme ihtimalin var mı bilmem ama eğer Young Clup'a gitmişsen mutlaka görmüş olmalısın." dedi gülümseyerek. Bu kızlar ne çabuk tuzağa düşüyordu böyle!

Rahatça gülümseyip "Evet, geçen hafta oradaydım." diye cevapladığımda Arsen'in koca koca açılmış gözleri beni buldu. "Demek geçen hafta oradaydın? Allah Allah!"

"Evet Arsen Hanım, bunun neyine bu kadar şaşırdınız?" diye sorunca "Madem oraya gidecek paran var, niye benim şoförlüğümü yapıyorsun merak ettim doğrusu." dedi.

"Hiç, can sıkıntısı. Araba sürmeyi seviyorum diyelim."

"Öyle demek?"

"Evet öyle..."