ARSEN K. (+18)

Bölüm 36 - Sen Benim Özgürlüğümsün

Arsen'den...

Saatler, günler ve hatta mevsimler geçecekti fakat sen hep kalacaktın benimle. Çünkü ayrılık dediğin kuru bir Hoşçakal' a sığmazdı. Hele senin gibi Kendine iyi bak denildiği an hiçbir şeyin iyi olma ihtimali yoktu. Sen iyi olabilecek misin peki? Çünkü sen gideli tam altı saat geçti! Fakat ben biliyorum ki altı asırda geçse ben bir sana, bir de o son bakışına yenileceğim ve hiçbir zaman iyi olamayacağım. Öyle ki iyilik dediğin zaten sendin. Sen içimdeki iyiliktin...

Saatlerdir o cam kenarında öylece durup hiç kıpırdamamıştım. Belki de içimdeki acının geçmesini bekliyordum, bilmiyorum... Fakat artık ayaklarım uyuşmaya başlamıştı. Bu yüzden camın önünde duran koltuğa oturdum usulca. Ellerimi iki yana dayadım sonra. O an gözüme bir şey ilişti. Mahir'in yarım kalan çayına baktım ve güldüm kendi kendime. Çünkü çayını asla yarım bırakmazdı. Sahi bugün tek yarım bıraktığı çay değildi değil mi?

Sehpanın üzerinde duran bardağa hızla uzanıp duvara fırlattım. Bardak parçalara ayrılmıştı. Bu sefer burukça bir gülümseme ile bardağa bakıp fısıldadım. "Meğer kalbimle ne çok ortak yönünüz varmış. O da sen gibi. Önce yarım kaldı. Sonra böyle oldu işte. Paramparça!.."

Artık gücümün kalmadığını hissediyordum. Başımı aşağı doğru eğip derin bir nefes aldım. İşte tam bu sırada gördüm. Koltuğun arasına iliştirilmiş bir kağıt parçası vardı. Sadece küçük bir kenarı dışarıda kalan kağıt parçasını çekip çıkardım oradan. Buraya düşmüş olma ihtimali çok düşüktü. Bariz bir şekilde buraya saklanmıştı ancak biri onu bulsun da istiyordu.

Kağıdı elime aldığımda bunun aslında bir zarf olduğunu gördüm. Hızla arkasını çevirdiğimde ise tahminim hiçte yanlış değildi. Adımın yazılı olduğu zarf benim bulmam için oraya koyulmuştu. Hiç vakit kaybetmeden açtım zarfı ve okumaya başladım. Alt tarafı birkaç satırdı! Nasıl bu kadar can yakabilirdi ki?

Hayatım boyunca eli pek kalem tutan bir adam olmadım, onun için de böyle şeylere nasıl başlanır pek bilmem ama bu seferde ben senin karşına bir zarfla çıkayım dedim. Gerçi seninkilerin yerini tutmaz. Neyse...

Bu zarfı birgün bulur musun bilmiyorum ama eğer bulduysan yanında ben yokum demektir. Yani o başıma kaktığın " Sen yoluna, ben yoluma." mevzusu gerçek olmuş, bizim yollarımız sahiden ayrılmıştır. Aslında sana söylemek istediğim çok şey vardı. Fakat biliyorsun, benim ağzım pek lafta yapmaz. Aslına bakarsan bunlarda benim sana son sözlerim olacak.

Artık geceleri rahat uyuyabilirsin. Çünkü babanın kanı yerde kalmayacak. Sadece birkaç gün sonra intikamımızı alacağım Arsen. Bana ne kadar kızdığını biliyorum. Bu gece seni bırakıp gitmemin nedeni de buydu. Ben bu gece sana veda ettim. Fakat onu bile beceremedim biliyorum.