Start Again

Blokada

W życiu podejmujemy wiele decyzji lepsze czy gorsze, a nawet te całkiem fatalne.
Każda z nich jest niestety nieunikniona.
Pamiętam dokładnie jej ostatnie zdanie

- nie mogę

Po czym straciłem jakąkolwiek odwagę by ruszyć dłonią.
Większość nocy wpatrywałem się w jej dymek czatu z nadzieją że zrobi to pokazując że naprawdę jestem ważny. Jak widać nie byłem.

Budząc się czytam słowa

- widocznie nie potrzebowałeś...

Co oznacza, że spojrzała na całość z tylko jednej perspektywy.
Może to właśnie było problemem? Nie mam pojęcia dlaczego jest mi zimno, moje ciało drży.
A oczy łzawią.

Wciąż patrzę w tą jebaną miniaturkę i wiem, że nie napiszesz bo nie masz już jak.
Wszystkie drogi odcięte, zastanawia mnie tylko czy pamiętasz moje ostatnie słowa z dnia w którym wszystko wydawało się naprawiać.

,, jeśli będziesz mnie potrzebować a nawet jak nie będziesz i poczujesz się źle dzwoń! "

Wątpię byś to zrobiła gdyż coś ci nigdy na to nie pozwoli.
Mimo wszystko wciąż czekam na ten dzień a wtedy dowiesz się całej prawdy.

Siedzę gdzieś w Niemczech z nożem na dłoni.
Ciepły wiatr mimo zapowiadanych deszczy kołysze moje włosy.
Słońce odbija się dziś od ostrza.

Mam dość wszystkiego czy po raz drugi powstrzyma mnie przed końcem?
Tym razem całkiem nie świadoma. Następny wieczór zwiastuje kłopoty. Po dość przyjemnym dniu z kolegami z Rumunii nadszedł czas ją o to zapytać.

Kochasz mnie jeszcze?

I tak wszystko zaczęło się od nowa. Brzuch boli mnie coraz bardziej, może to ze stresu.
W końcu nie codziennie zadaje się jej takie pytania.

Łóżko staje się coraz mniej wygodne. Otwarte okno tuż nad moją głową. Oślepiające lampy i ten chłód z zewnątrz ahh.

Sobota jak zwykle ciepło, oddaliłem się od grupy i siedzę na jakiejś ławce w środku budynku.
Ruch stosunkowo spory lecz nikt nie przechodzi koło mnie.

Dzwoni telefon 512......

Prawie zabrakło mi słów.
Kilkanaście dni później siedzę we własnym pokoju, dokładnie tu gdzie czekałem ponad rok na jego brzmienie i teraz jakże już znajomą końcówkę numeru...