Love comes with pain and a lot more. For Rosette, loving someone would mean giving everything that she's got. She loves too much that she sometimes drags herself onto a mess, absentmindedly losing herself in the process just to have the man that her...
"I should have gotten hold of my fulfilled desires. I should have known it might not last long in my bare fingers."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
- P I G H A T I -
MARIRINIG ANG KALANSING ng kutsara at tinidor sa kusina ng apartment na kasalukuyang inuupahan ng pamilya nila ni Rose. Maliit lang ang apartment kung tutuosin pero sakto lang para magkasya silang apat ng Mama niya, kapatid at Kuya na hindi naman palaging naglalagi sa bahay dahil sa trabaho nitong pagiging sales agent na palaging nasa byahe.
Mataas na ang sikat ng araw sa labas at sumisilip na ito mula sa mga bintana at kurtina ng apartment. Dapat ay nasa labas na ngayon si Rose at nakasakay na ng jeep papunta sa kompanyang pinagtatrabahuan dahil ganoon ang nangyayari sa mga nakalipas na araw, pero ngayon ay nasa loob pa rin siya ng bahay.
Walang ibang magawa.
At napagtanto niya na mabilis maglaho ang mga bagay. Minsan, hahayaan kang maramdaman kung gaano kasarap sa pakiramdam ang makuha ang isang bagay na gusto-gusto mo, pero hindi mo alam kung hanggang kailan lang iyon magtatagal bago iyon tuluyang maglaho.
Today, she's supposed to feel how frustrating it is to lose something she truly values.
Hindi siya pupunta sa trabaho dahil wala na siyang trabahong pupuntahan.
Wala na siyang trabaho simula sa araw na ito. Real quick.
Napabuntong-hininga siya dahil sa napagtanto. Gusto niyang ibaling ang atensyon sa ibang bagay para naman medyo gumaan ang pakiramdaman niya, kaya tinitigan niya ang unang bagay na dinapuan ng kanyang paningin.
Isang lumang kabinet ang naghihiwalay sa sala at kusina sa apartment nila. Kaya kitang-kita niya ang nakababatang kapatid na si Chela na nasa hapag habang siya naman ay kaharap ngayon ang Kuya Baron niya, na sa unang tingin pa lang ay halatang mainit na ang ulo.
"Rose, ano na namang ginawa mo? Bakit ka nagresign sa trabaho?" seryosong tanong nito sa kanya.
Naipikit na lang ni Rose ang mga mata at humugot ulit nang malalim na hininga.
Tatlong buwan matapos niyang sabihin sa pamilya niya na natanggap siya sa kompanyang inaasam niyang makapagtrabaho, ay heto, ipinapaalam niya sa mga ito na maghahanap na lang ulit ng panibagong trabaho matapos niyang magresign.
"Ba't ayaw mo'ng sumagot?"
"It was nothing, Kuya. Nagresign ako dahil masyadong 'di komportable ang environment. Maraming tsimosa at maraming mga bastos," sagot niya, umaasa na huhupa man lang kahit kaunti ang init ng ulo nito.
Pero hindi niya maintindihan kung bakit mas lalo lang na tumindi ang galit sa mga mata ng kuya niya. Right. Bakit niya pa ba sinasabi rito ang dahilan kung bakit siya nagresign? Alam din naman niya na hindi nito pakikinggan ang sagot niya.
