Love comes with pain and a lot more. For Rosette, loving someone would mean giving everything that she's got. She loves too much that she sometimes drags herself onto a mess, absentmindedly losing herself in the process just to have the man that her...
"Some associate the rain with our problems and pains. That when it pours, it really pours hard. I couldn't agree more on that."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
- POSIBILIDAD -
"TANGINA! ANO'NG kalokohan na naman ba ang ginagawa mo sa buhay mo? You are not a fucking teenager who hadn't been to countless failed relationships before, Rosette. Mulat ka na dapat sa realidad! You are now a fucking adult! Paanong hindi mo nagagawang ayusin ang mga desisyon na panaggagagawa mo sa buhay?!"
Nakatitig si Rose sa kawalan habang naririnig ang walang habas na mura at mga salita mula sa kapatid. Mabilis na bumuo ang luha sa gilid ng kanyang mga mata sa kabila nang mariin na pagkakakagat sa pang-ibabang labi. Ramdam niya ang galit ng Kuya niya habang kaharap nila ang isa't-isa sa sala ng sariling unit sa inuupahang apartment.
Sa bawat pukol ng matalim nitong tingin, alam niya na ang mariin nitong pagtitimpi na huwag magbasag ng kung ano'ng gamit na ngayon ay nakikita nito. Ganoon din siya, nagtitimpi na huwag pantayan ang galit na ngayon ay ipinapakita nito. Sinisikap na huwag din itong sigawan para lang maipagtanggol niya ang sarili.
Dahil hindi niya magawang mahalungkat ang dahilan ng galit nito ngayon. Hindi niya alam kung bakit ganoon na lang ang naging reaksyon nito nang makita silang dalawa ni Mico sa labas. At kilala pa pala nito si Mico.
Kanina lang ay nagtanong ito kung ano ang ugnayan niya kay Mico.
Nang sumagot siya ay mabilis itong pumasok sa loob ng unit, tumigil sa sala at doon siya pinaulanan ng kung anu-ano'ng sermon. Namimilipit ang kanyang dibdib sa bawat masasama at masasakit na salita nito sa kanya na tila ba mga patalim na unti-unti siyang sinasaksak. Padiin nang padiin sa bawat segundong lumipas.
Kung umasta ito parang may pakialam talaga ito sa kanya, pero ang totoo ay wala. Hindi niya ramdam.Ang ginagawa nito ngayon ay panghihimasok sa buhay niya.
Nanginginig siya dahil sa sakit at galit. Hindi niya ito maintindihan!
"Mga anak..." Marahan ang naging pag-awat ng Mama nila sa kanilang dalawa ngunit wala pa rin itong nagawa.
"Bakit ba ayaw magtanda nitong si Rose, Ma?!" bulyaw ng Kuya niya.
Napapikit naman siya at mabilis na nagsalita. "Ano'ng ayaw magtanda? Wala akong ginagawang masama!"
Sinikap ni Rose na depensahan ang sarili sa bawat paratang ng Kuya niya. Hindi niya alam kung ano ang pinanggagalingan ng galit at inis nito.
"Sinungaling! Hindi ka pa rin nagtanda at patuloy mo pa ring ginagawa ang kalokohan mo! Ilang beses ka na bang naloko ha?! Ilang beses ka na bang nakipagrelasyon sa kung sinu-sino lang? Hindi ka pa talaga nadala!"
Natigilan siya sa narinig. Napakurap-kurap. Hindi siya nakapagsalita. Hindi niya makuha ang ibig nitong sabihin. Perong parang bala ang mga salita nito na tumatama sa kanyang pagkatao. Hindi pa ito nakuntento, nagpatuloy pa ito sa pagbitiw ng mga salita na mas gugustuhin niyang hindi na lang marinig. Dahil mas masakit ang mga iyon. Mas mapanghusga.
