Hoofdstuk 4: Feestje

28 3 3
                                    

Nadat Seb en ik allebei iets hebben gevonden op aan te trekken naar het feestje, is het al bijna etenstijd thuis. Seb kan daardoor mij, maar ook zichzelf, wegleiden bij de wafelkraam op het plein. We vinden beide Karina's eten lekkerder dan deze wafel, en geloof mij als ik zeg dat hij er écht goed uit zag.
'Jij belt' zegt Seb waardoor het beeld van de wafel verdwijnt en ik meteen weer in de stoffige bus beland.
'Nee, jij,' zeg ik. Seb en ik vinden het beide niet heel prettig om op het belletje te duwen. Al die bacteriën. Vroeger deden we een wedstrijdje om als eerst op het belletje te duwen, en nu doen we om ervoor te zorgen dat de ander op het belletje duwt. Meestal wint Seb omdat ik niet van de volgende halte tot thuis moet wandelen.
'Ik zei het eerst,' zegt hij.
'Maar ik heb het de vorige keren al gedaan.'
'So?' vraagt hij. Ik zucht en duw dan met een hoekje van mijn gsm op het blauwe knopje.
'Dat is valsspelen,' zegt Seb met zijn ogen tot spleetjes. Ik glimlach lief naar hem.

Het eten van Karina is overheerlijk en vlak daarna, nadat we ons hebben omgekleed, gaan Seb en ik naar mijn kamer.
'We gaan Cederik wel ophalen,' zegt Seb en hij ploft neer op mijn bed.
'Gaat Britt ook mee in de auto?' vraag ik.
'Nee, of daar had hij toch niks over gezegd,' zegt hij en ik ga op mijn bureau zitten.
'Gelukkig,' zucht ik. 'Seb?'
'Ja?'
'Wat als ik zo een elektrische stroom geef tijdens het feestje?' vraag ik dan. Die vraag ligt al de hele tijd op mijn maag. Ik had gehoopt dat het ondertussen wel weg zou zijn, maar toen dat in de winkel gebeurde, is de vraag weer boven komen drijven.
'Dat kleedje staat je wel mooi,' zegt Seb dan en ik leun op mijn handen naar achteren. Ik draag een rood kleedje met van boven een beetje kant en beneden, aan de boord, ook een beetje. Het heeft korte mauwen want als je danst en er zo veel mensen om je heen staan, is het behoorlijk warm.
'Dankjewel, ik vind je polo wel tof,' zeg ik.
'Wel tof?'
'Wat heb je liever? Je ziet er sexy uit en ik hoop dat je snel een droomjongen vind?' zeg ik.
'Mm ... beter,' zegt hij en hij trekt zijn polo fatsoenlijk. Ik rol lachend met mijn ogen.
Seb draagt een zwarte polo met een jeansbroek. Ik heb hem al gewaarschuwd op okselvijvers tijdens het dansen.
"Zolang ik niet stink, is alles goed," zei hij toen we in de winkel stonden. Daarna zijn we naar de Kruitvat gegaan en hebben een bus deo gekocht voor hem. En lippengloss voor mij, die wat thuis lagen waren op.
'Zullen we anders vertrekken? Je weet dat Ced altijd aan de late kant is en anders zijn wij ook te laat op dat feest en is alle goede drank al op,' zegt hij en ik wip van mijn bureau af.
'Goed plan,' zeg ik en we wandelen naar Sebs auto. Hij heeft een zwarte Mercedes Benz A klasse 200. Hij heeft hem gekregen voor zijn achttiende verjaardag, maar heeft zelf ook moeten bijleggen. Seb spaarde al jaren voor een auto en deze is perfect voor hem.
We stappen in en Seb steekt de sleutel in het contact en start het voertuig. Meteen schalt er harde muziek door de boxen en draai ik het wat zachter. Seb heeft altijd één of andere oude band in de cd-speler steken. Deze keer is het ACDC. Die heeft hij wel vaker opstaan.
Dan rijdt hij achteruit en rijden we naar Cederiks huis. Daar stoppen we en na twee keer toeteren, komt hij nog niet naar buiten.
'Ga jij even aanbellen?' vraagt Seb aan mij en ik kijk hem met grote ogen aan. Ik heb hem bijna gesmeekt om ons nooit alleen met z'n tweeën te laten omdat het erg ongemakkelijk is, vooral voor mij.
'Ik moet de verwarming aanhouden,' zegt Seb en ik knik snel en stap daarna uit. Ik bel aan en dan hoor ik binnen wat gestommel. Cederik doet de deur open. Zijn haar is nat en zijn donkerblauwe hemd met vogeltjes staat een beetje open. Hij heeft een jeansbroek aan en enkel zijn rechtervoet zit gehuld in een sok. Ik kijk hem vragend aan.
'Sorry, ik zat in de douche en was de tijd uit het oog verloren,' zegt hij ter begroeting. God, Cederik in de douche? De gedachte alleen al doet mijn hart een slag overslaan.
Ik moet dringend leren stoppen met zo over mijn beste vriend te denken, maar voor de liefde is er geen tegenmiddel.
'We wisten wel dat je laat ging zijn,' kan ik er dan toch uitkrijgen, samen met alle andere gedachtes, maar dan uit mijn hoofd en niet uit mijn mond.
'Zit Seb in de auto?' vraagt Cederik en ik knik als hij zijn huis verder inloopt.
'Ja,' zeg ik.
'Eigenlijk had ik verwacht dat je niet meeging,' zegt Cederik dan en hij komt terug met zijn schoenen in zijn handen. Het is beter dat ik hier blijf staan want ik weet niet wat er gebeurt als iemand ons alleen laat.
'O, ja, Seb had me over weten te halen,' zeg ik.
'Gelukkig, dan kan ik nog eens met jou dansen in plaats van met met Britt. De vorige keer had ik zelfs even gedanst met Seb, dat was lachen,' zegt hij.
De vorige keer ben ik niet meegegaan omdat ik zogezegd ziek was, maar Seb wist wel beter. Die avond is hij er ook achtergekomen wat ik werkelijk voor Cederik voel. Dat was een langere avond voor mij dan voor hun. Ik weet het nog als de dag van gisteren dat Seb het oké vond, maar het is dan ook nog maar twee weken geleden.
'Je vind haar toch leuk?' vraag ik, voor een deel omdat ik echt geïnteresseerd ben, maar ook omdat ik een beetje jaloers ben op de aandacht die Britt van hem krijgt.
'Ik weet het tot nu toe niet,' zegt hij en zijn groene ogen boren door mijn ziel wat mijn hart doet haperen. Ik herpak me.
'Ze is toch mooi?' vraag ik. Ik weet niet waarom ik mezelf wil kwetsen door deze vraag te stellen.
'Ja, maar ik heb iemand nodig die ook aardig is en wiens karakter me aanstaat,' zegt hij.
'Zij is aardig,' zeg ik.
'Wil je soms van me af?' vraagt Cederik lachend, maar ik hoor de serieusheid wel. Daar ken ik hem te goed voor om dat niet te horen.
'Nee, ik zeg alleen dat je je kans moet wagen,' zeg ik. Zie mij hier, liefdesadvies geven aan mijn crush terwijl ik zelf niet eens de waarheid durf te vertellen.
'Denk je?'
Ik haal mijn schouders op. Natuurlijk wil ik niet dat hij met haar gaat, maar ik moet voor hem nog steeds zijn beste vriendin zijn, en die rol wil ik koste wat het kost behouden.
'Wat zou jij doen? Als je een jongen was, bedoel ik,' vraagt hij.
Ik zou die slet dumpen en met mijn beste vriendin daten. Natuurlijk zeg ik dat niet want dan zou onze vriendschap wel naar de vaantjes zijn.
Op dat moment toetert Seb en ik ben hem nog nooit zo dankbaar geweest.
'We moeten gaan,' zeg ik en draai me me om voordat hij me naar mijn antwoord gaat vragen.

Elektrische LiefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu