Elektrische Liefde

Hoofdstuk 38: Verjaardag

Al snel wordt het de volgende dag, vrijdag, Seppe's verjaardag.
Seppe belt aan aan de deur en ik doe open. Hij staat in de deuropening met een jeansbroek, een donkerblauwe polo en een zomerjack.
'Gelukkige verjaardag!' roep ik en ik trek hem in een dikke knuffel. Hij legt aarzelend zijn armen om me heen om me geen pijn te doen.
'Dankjewel, Ella,' zegt hij.
'Je krijgt je cadeau nog,' zeg ik en ik laat Seppe los en neem hem mee naar binnen.
'O, maar dat hoeft toch niet,' zegt Seppe.
'Je wordt maar één keer in je hele leven achttien jaar,' zeg ik. Seppe tuurt de woonkamer rond en ik grijns. Zijn wangen worden rood als hij terug naar mij kijkt.
'Je geliefde is zich aan het optutten,' zeg ik. Seppe knikt en staart naar zijn schoenen. Dan komt Seb de kamer binnen. Hij brengt een lekkere geur met zich mee waardoor Seppe opkijkt. Seb draagt een jeansbroek met een wit hemd. Zijn haar valt over zijn oren en hij glimlacht als hij Seppe ziet kijken. Seppe heeft zijn mond een beetje open en knippert een paar keer met zijn ogen.
'Je vangt vliegen, sweetie,' zegt Seb en hij klapt Seppe's mond dicht. Ze kijken elkaar blozend aan.
'O my god, jullie zijn zo erg. Zoen elkaar,' zeg ik. Ze worden nog roder en ik draai me zuchtend om. 'Zoen!'
Als ik denk dat ze klaar zijn, draai me terug naar hen om. Ze plakken nog aan elkaar en ik schraap mijn keel. Meteen laten de jongens elkaar los en worden rood.
'Vertrek nu maar voor je te laat komt bij ... waar jullie ook naar toe gaan,' zeg ik. Seb glimlacht naar me en geeft me een kus op mijn voorhoofd.
'Tot straks,' zegt hij.
'Hoe laat zijn jullie terug?' vraag ik. Seb kijkt naar Seppe, die zijn schouders ophaald.
'Hoe moet ik dan mijn pyjama aandoen?' vraag ik.
Hij moet me namelijk nog steeds helpen.
'Ik regel wel iets,' zegt Seb en dan verlaat hij definitief de woonkamer om te gaan stappen met zijn achtienjarige vriendje. Ik hoor de deur dichtklappen en dan weet ik dat ik alleen ben.
We hadden de filmavond van deze week afgezegd omdat ik de helft waarschijnlijk niet zou halen. Plus daarbij was ik dan met Cederik alleen en daar ben ik nog niet klaar voor. Niet dat ik dat tegen iemand heb gezegd. En normaal gezien zouden Karina en Dimitrie hier ook zitten, maar zij zijn naar een soort gala voor hun werk. Ik zei dat ik het niet erg vond om een avondje alleen te zitten. Ze waren ten slotte gisteren en vandaag thuisgebleven om op me te kunnen letten. Karina zei dat als ik iets nodig zou hebben, ik gewoon mocht bellen.
Over bellen gesproken, Cederik belt me. Ik ben ondertussen al naar mijn kamer gestrompeld en heb me op mijn bed laten vallen. Mijn spieren ontspanden zich bijna meteen onder de aanraking van mijn dekens.
'Hallo,' zeg ik en ik ga wat beter liggen.
'Hey, Seb belde me net. Hij zei dat je hulp nodig had met iets. Kan ik langskomen?'
Seb heeft wat?! Ik had moeten weten dat hij Cederik zou vragen! Seb gaat toch zeker niet op tijd naar huis komen om me te helpen met omkleden?
'O,' zeg ik en mijn stem sterft een beetje weg.
'Wat is er?' vraagt Cederik.
'Niks, je kan langskomen als je wilt. Het moet niet, misschien lukt het wel in mijn eentje ...'
'Nee, ik kom wel even langs. Ben er binnen vijf minuten,' zegt hij.
'Kom je met de fiets?'
'Nee, mijn moeder en ik waren pizza gaan halen. Ik heb peperoni, als je wilt kan ik het meenemen en dan kunnen we hem delen,' zegt Cederik en mijn hart klopt in mijn keel.
'Euhm ... eet je moeder dan niet alleen?' vraag ik. Ik hoor wat gemompel en dan komt Cederik terug aan de lijn.
'Nee, mijn vader komt binnen een kwartier thuis, dus dan kan hij mee-eten,' zegt hij.
'O, wil je er niet zijn als je vader thuiskomt,' zeg ik. Cederiks vader gaat altijd heel lang weg voor zijn werk. Deze keer is hij naar IJsland om een verslag te schrijven over één of ander hotel. Dat doet hij vaker.
'Nee, het is goed. Ik zie hem morgen wel,' haalt Cederik me uit mijn gedachte.
'Oké, euhm, we rijden nu je straat in dus ik zie je zo,' zegt hij en dan legt hij af.
'Tot zo,' mompel ik en ik staar even naar mijn gsm. Dan open ik berichten en ga naar die met Seb.

Ik: Ik begraaf je levend.
Seb: Het is met Seppe. Seb rijdt.
Ik: Zeg dan maar tegen Seb dat hij nog van deze avond moet genieten voordat ik hem levend begraaf!
Seb: Hij zegt dat hij liever Cederik in ons huis heeft dan iemand anders.
Ik: Iemand anders?
Ik: Wie dan?
Seb: Jonas.