Elektrische Liefde

Hoofdstuk 40: Ochtend

Ik kan de grond bijna voelen. De zwaartekracht is te sterk voor me en ik hoor de lucht langs me heen suizen. De aarde komt dichter en dichter en dan ...
de grond.

Met een klap kom ik op de grond terecht. Mijn rug doet zeer en ik denk dat ik met mijn hoofd tegen het nachtkastje ben gebotst. Als ik probeer recht te staan, protesteren mijn spieren zo hard dat ik terug moet gaan liggen. Ik kan het bloed in mijn oren horen stromen en mijn hart gaat te snel. Het koude zweet loopt over mijn nek naar beneden.
Dan hoor ik iets in de kamer naast me. Seb komt strompelend mijn kamer binnen en ik probeer een tweede keer recht te komen.
'Ella? Gaat het?' vraagt Seb en hij komt langs me zitten.
'Ja,' zeg ik en Seb helpt me om tegen het bed te zitten. Ik probeer mijn ademhaling terug onder controle, maar het lukt niet echt. Ik weet niet hoe, maar opeens heeft Seb een glas water vast.
'Ella, hier, drink dit op,' zegt hij en hij reikt me het glas aan. Ik pak het met trillende handen van hem over en neem een slokje.
'Bedankt,' zeg ik. Voor even sluit ik mijn ogen en als ik ze open, is alles terug normaal.
'Gaat het?' vraagt Seb opnieuw.
'Ja,' zeg ik, deze keer gemeend. Ik adem nog een paar keer diep in en uit voordat ik op het bed ga zitten. Seb helpt me een beetje.
'Wat is er gebeurd?' vraagt hij.
'Nachtmerrie. Sorry, dat ik je wakker heb gemaakt,' zeg ik.
'Waarover en maakt niet uit,' zegt hij.
'Nergens,' zeg ik. Ik heb Seb ook niet verteld over de andere dromen. Enkel over die in het ziekenhuis, maar ik besef nu pas hoe maf dat klinkt. Door een droom wist ik weer wat er gebeurd was. Vreemd.
'Ella, je kan me alles vertellen,' zegt Seb en hij legt zijn hand op mijn been. Ik kijk even op, maar sla meteen mijn ogen weer neer.
'Over het vallen,' zeg ik zacht.
'Van de elektriciteitspaal?' vraagt hij.
'Ja, ik droom iedere keer dat niemand me opvangt,' zeg ik.
'Iedere keer?'
'Het is nog maar de vierde keer,' mompel ik.
'Wanneer waren de andere drie keren?'
'Eentje in het ziekenhuis, donderdag en gisteren, maar toen viel ik niet uit bed,' zeg ik.
Ik reageerde er ook niet zo heftig op, maar misschien komt dat omdat ik gisteren niet echt viel. De grond kwam niet dichterbij.
'Vertel het me de volgende keer, oké?'
'Oké,' zeg ik. Seb wilt terug opstaan, maar ik hou hem tegen.
Gisteren zijn we wel gaan winkelen en hebben twee jurkjes voor me gevonden, twee riemen en zes shirts, maar ik heb hem nog niet kunnen vertellen dat ik een date heb met Cederik woensdag. Ik heb er zelfs wat zenuwen voor ook al is hij al jaren mijn beste vriend.
'Wat is er?' vraagt Seb op zijn hoede. Ik glimlach zwak en er komt een blos op mijn wangen.
'Ik heb woensdag een date,' zeg ik. Meteen klaren Sebs ogen op. Er komt een glimlach op zijn gezicht.
'Met wie?' vraagt hij. Ik lach zacht.
'Met wie denk je?'
'Ced,' komt er meteen uit zijn mond. Ik glimlach en kijk Seb aan.
'Hoe weet je dat?'
'Seppe en ik vermoedde het al en jullie waren gisteren een beetje vreemd, alsof er een nieuwe sfeer tussen jullie inhing. Nu weet ik waarom. Kan ik het Seppe vertellen?' vraagt hij na een korte pauze.
'Euhm, ik denk het, maar je weet het niet van mij,' glimlach ik. Hij glimlacht samenzweerderig terug.
'Mag ik meer weten over jouw date?' vraag ik en meteen worden Sebs wangen vuurrood.
'Tuurlijk,' zegt hij en probeert te glimlachen. 'Eerst gingen we in de sauna en Seppe had daar allemaal bloemblaadjes gelegd. Het was er gezellig vooral toen Seppe een flesje champagne bovenhaalde,' lacht Seb.
'Heeft Seppe gedronken? Waren jullie dronken?' vraag ik.
'Ja, hij is achttien dus het is sowieso legaal en nee, we waren misschien lichtjes aangeschoten. De fles was niet eens op,' zegt Seb. Ik grijns.
'Vandaar die zuigzoenen. Jullie wisten niet wat jullie deden,' lach ik. Seb schraapt zijn keel.
'Nou nee, dat was ervoor, maar euhm, dat was er eentje. In het zwembad hebben we er meerdere gezet,' zegt Seb.
'Ocharme de mensen die er waren,' zeg ik.
'Euhm ... er was niemand,' zegt hij. Mijn lippen vormen zich eerst naar een "O" en dan naar een glimlach.
'Hebben jullie naakt gezwommen?' vraag ik.
'Wat? Nee,' zegt hij meteen. Zijn wangen staan nu officieel in brand. Ik moet erom lachen.
'Heb je er wel aan gedacht?' vraag ik. Zijn wangen hebben hun toppunt bereikt en hij slaat zijn ogen neer.
'Heb jij al eens aan Ced gedacht, zonder kleren aan?' Nu kijk ik betrapt naar beneden.
'Is dat een andere formulering van ja?' vraag ik dan met een kleine glimlach.
'Mm ... ja, ik denk het wel,' zegt hij. We lachen even.
Allebei hopeloos verliefd.
'Trouwens, ik heb nog een vraag,' zeg ik, terugdenkend aan het gesprek van gisteren met Cederik.
'Ja?'
'Mag ik woensdag naar school? Ik beloof dat ik naar huis zal gaan als het niet gaat,' zeg ik. Seb kijkt me lang aan en zucht zacht.
'Beloofd?' vraagt hij. Mijn gezicht klaart vrijwel meteen op en ik sla mijn armen om Seb heen.
'Beloofd, echt waar,' zeg ik. Ik kan Seb voelen glimlachen en hij slaat voorzichtig zijn armen om me heen. 'Mag ik dan morgen ook mee, in de auto? Ik moet echt dringend langs Jonas gaan.'
'Voor één keertje, maar dinsdag blijf je gewoon thuis, oké?'
'Deal, dankjewel,' murmel ik in zijn trui.
'Graag gedaan. Ik kan je niet altijd thuis houden. Sorry dat ik zo overbezorgd was, maar ik wil je niet opnieuw bijna kwijt zijn,' zegt Seb zacht en ik laat hem een beetje los zodat ik recht in zijn ogen kan kijken.
'Het is goed,' zeg ik en Seb geeft me een kort kusje op mijn voorhoofd.
'Ik heb je echt gemist,' fluistert hij.
'Ik jou ook.'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nog een hoofdstukje omdat ik moet ontsnappen van alle stress die door mijn lichaam raast. Hopelijk hebben jullie daar geen last van. ;)
Veel plezier lieve lezertjes.