Elektrische Liefde

Hoofdstuk 48: Opladen

P.O.V. LAVELLA

Al snel wordt het vrijdag en hebben we met zijn alle bij Seppe's thuis afgesproken. Seb en ik komen als eerste aan.
'O, jullie zijn het,' zegt Flinn als hij de deur open doet met een grote glimlach, die iets kleiner wordt als hij ons ziet. 'Kom verder. Seppe is een beetje gestresst, dus ik ben blij dat je er bent, Seb. En Ella natuurlijk ook.'
Hij knipoogt naar me en ik glimlach klein. Flinn laat ons binnen en begeleidt ons naar de woonkamer waar Seppe druk in de weer is. Hij wandelt een beetje op en neer van een andere kamer naar deze en mompelt wat.
'Seppe! Er is bezoek voor je,' zegt Flinn en hij gaat in de grote zetel zitten. Seppe stopt met wat hij bezig is en kijkt naar ons om. Hij zet de twee kommetjes die hij vastheeft, neer en wandelt naar ons toe. Hij geeft mij als eerst een knuffel.
'Gaat het een beetje?' vraagt hij. Ik knik.
'Ja, we hebben gisteren een psycholoog gevonden waar ik iedere zaterdag naar toe moet gaan. Ik moet haar waarschijnlijk het echte verhaal vertellen, maar daar zijn we nog niet uit,' zeg ik. Seppe glimlacht en gaat dan door naar zijn vriendje. Ze geven elkaar een snelle kus.
'Wil je anders even helpen?' vraagt Seppe aan Seb en zijn wangen krijgen een tintje.
'Tuurlijk,' zegt hij.
'Kan ik ook iets doen?' vraag ik.
'Mijn broer vermaken zodat hij de komende tien minuten niet in de keuken komt,' zegt Seppe met een kleine glimlach. Ik begrijp wel waarom ze even tijd voor hunzelf willen.
'Tien minuten, niet langer,' knipoog ik. De twee jongens glimlachen dankbaar en lopen naar de keuken.
'Dus, Flinn, is het toch, of heb je liever een bijnaam?' vraag ik en ik ga langs hem zitten in de grote zetel.
'Sommige noemen me Fli, maar dat vind ik niks,' zegt hij. Ik knik en kijk de ruimte rond. Overal hangen foto's van het gezin. Soms ook kinderfoto's van Seppe en Flinn of apart. Het is een gezellige woonkamer als je het mij vraagt. De zwarte, leren zetels, de kachel onder de tv.
'Heb jij bijnamen?' vraagt hij.
'Ella is mijn bijnaam, soms El,' zeg ik.
'Wat is je echte naam?'
'Lavella,' zeg ik.
'Mooie naam.'
'Dankjewel. Ga je meekijken met de film?' vraag ik dan.
'O,' zegt hij, zijn wangen een beetje rood. 'Er komt een vriend van me.'
'Een vriend?' vraag ik waardoor zijn wangen nog roder worden. 'Een speciale vriend dus.'
'Nee,' mompelt hij.
'Ik weet dat je ook op jongens valt,' fluister ik, ook al kan niemand ons horen.
'Wat?' vraagt hij.
'Seppe had het erover toen ik een paniekaanval kreeg,' zeg ik.
'Een paniekaanval?' vraagt hij. 'Heb je dat vaker?'
'Nee, het was de eerste keer. En hopelijk de laatste,' voeg ik eraan toe. 'Maar die jongen dus ...'
'Je mag niks tegen Seppe zeggen,' zegt hij snel. 'Ik heb het onlangs tegen die vriend verteld, dat ik bi ben. Hij vindt het niet erg en vreemd genoeg gaat hij nu nog meer met me om dan we al deden. En door hem wist ik het, zeg maar.'
'Je moet het aan Seppe vertellen. Ik weet zeker dat hij het super leuk voor je vindt,' zeg ik en ik glimlach.
'Nee, ik weet zeker dat hij het niet wil weten. Van hem mag ik niet eens vertellen dat ik bi ben,' zegt hij. Dat heeft Seppe inderdaad gezegd.
'Hij wil je alleen beschermen,' zeg ik. 'Hij wil niet dat je opnieuw gepest wordt.'
'Dat begrijp ik wel, maar ik kan prima voor mezelf zorgen,' zegt hij. Ik glimlach, dat dacht ik dus ook. En daarom ga ik nu niet de betweter uithangen. Dan ga ik me schuldig voelen.
'Laat die knappe jongen van je eens zien,' zeg ik en ik leun meer naar hem toe.
'Oké,' mompelt hij en hij opent Facebook waar hij snel een naam intypt. We komen uit bij een profiel van ene Daniël.
Hij ziet er best nog oké uit. Ik pak de gsm van Flinn over en meteen voel ik dat mijn energie uit me gezogen wordt. De gsm glipt uit mijn handen als er zwarte puntjes voor mijn ogen komen. Ik val naar links en kom op Flinns schouders terecht. Voor heel even wordt mijn zicht helemaal zwart en kan ik alleen mijn bloed in mijn oren horen suizen.
Als ik ze terug open, zitten mijn twee beste vrienden voor me gehurkt. Ik lig nog steeds op Flinns schouder en ga vermoeid terug rechtzitten.
'Sorry,' zeg ik hees.
'Geen sorry zeggen,' zegt Seb zacht. Zijn ogen zijn nog nooit zo bezorgd geweest.
Ik heb hem nog niet verteld dat ik mijn gave terugheb. Ik wil hem niet ongerust maken, maar misschien is nu wel het moment om het te zeggen. Wel zonder Flinn, ik heb al genoeg mensen in mijn geheim meegesleurd.
Ik kijk even naar Flinn en dan naar Seppe Ook hun ogen stromen over van bezorgdheid.
'Wat is er gebeurd?' vraagt Seppe aan Flinn. Seb pakt mijn hand vast.
'Euhm, we hadden het over iemand en Ella wou graag zien hoe hij eruit zag, dus ik opende Facebook om zijn profiel foto te laten zien. Ik gaf haar mijn gsm en toen liet ze die vallen en viel zelf op mijn schouder. Toen heb ik jullie geroepen,' zegt Flinn en hij kijkt me nog steeds bezorgd aan.
'Gsm?' mompelt Seb en hij pakt het ding van de grond op. Het eerste wat ik zie, zijn de miljarden barsten in het scherm. Het schuldgevoel komt langzaam opborrelen.
Seb zet het ding aan en meteen schieten zijn ogen naar de mijne.
'Flinn, hoeveel procent had je nog?' vraagt hij. Ik sla mijn ogen neer.
'40 procent ofzo,' zegt hij schouderophalend.
'Ella, mag ik -
Hij wordt onderbroken door de bel.
'Flinn, wil jij even de deur open doen?' vraagt Seppe glimlachend.
'Ik ben al onderweg!' zegt hij en hij staat zo snel mogelijk op.
'Je hebt je gave terug?' vraagt Seb meteen en hij komt langs me zitten.
'Wacht, wat? Ik dacht dat die weg was,' zegt Seppe en hij gaat aan de andere kant zitten, waar Flinn zat.
'Sinds woensdag al,' mompel ik, maar ik weet zeker dat ze het horen.
'Wat? Waarom had je dat niet verteld?' vraagt Seb.
'Sorry, ik wou het echt wel doen, maar ik dacht dat je dan misschien nog ongeruster werd, maar dat hoeft niet. Echt niet. Want ik ben erachter gekomen dat ik de gave helemaal niet zo erg vind. Ik haatte hem omdat hij is weggegaan, maar blijkbaar moest hij ook opladen,' zeg ik. 'Over opladen gesproken, ik heb zeker Flinns gsm naar de 100 gebracht?'
Seb glimlacht en grijnst dan. Hij is trots dat ik mijn gave accepteer. Hij slaat zijn armen kort op me heen. Ik zucht opgelucht, blij dat hij het niet erg vindt.
'Wat?' vraagt Seppe en hij pakt de gsm van Seb over. Zijn ogen worden groot. 'Dat is -
'Zeg, Seppe,' onderbreekt Flinn ons en hij komt de kamer terug binnen mer Cederik in zijn kielzog. 'Hoe kom jij aan zo knappe vrienden. Ik bedoel, eerst Seb, dan Ella en nu nog eens deze kerel.' Hij wendt zich tot Cederik. 'Ben je bezet?'
'Ja,' zegt hij en hij grijnst naar me. Ik glimlach verlegen en sla mijn ogen neer.
'Wat? Door wie?' vraagt hij. 'Een jongen, of een meisje?'
'Een meisje en ze zit daar,' zegt hij en hij knikt naar me met een scheve glimlach. Flinn draait zich naar me om, fronst even en zegt: 'Dat had ik moeten weten.'
Dan gaat opnieuw de bel en Flinn wandelt sneller dan normaal de woonkamer weer uit.
'Cederik weet het al,' zeg ik zodra Flinn echt weg is. Seb glimlacht geamuseerd. Dat wist hij natuurlijk al.
'Wat weet ik?' vraagt hij.
'Dat mijn gave terug is,' verduidelijk ik.
'O, ja, dat was leuke verrassing aan het einde van onze eerste kus als koppel,' zegt hij en hij gaat achter de zetel staan. Ik draai me om en hij kust me heel eventjes. Seppe zucht dromerig.
'Wat zijn jullie schattig,' zegt hij met een brede glimlach.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zo zo, een nieuw hoofdstuk om het goed te maken dat ik iets te laat geüpload had, sorry.
Veel leesplezier lieve lezertjes ;)