Elektrische Liefde

Hoofdstuk 21: Sporten

'Dus je kan nog niet rijden?' vraag ik als we een ander cafeetje binnenwandelen.
Jonas zei dat hij dit café gezellig vond en ik stemde in toen hij voorstelde om naar hier te gaan. Ik begreep wel dat hij niet in het café waar hij werkte, iets wou gaan drinken. En als daar het lief van je ex je komt bedienen, snap ik het al helemaal.
'Nee, maar ik heb wel onlangs mijn theorie gehaald, maar mijn moeder is te overbezorgd,' zegt hij. Ik knik en we gaan aan een vrij tafeltje aan het raam zitten. Er komt vrijwel meteen een serveerster naar ons toe. Volgens mij is ze rond de veertig. Ze draagt een zwarte outfit met het witte logo van het café: een anker. Het café zelf heet dan ook 't Scheepje.
'Wat mag het zijn?' vraagt ze.
'Een citroen thee,' zegt Jonas. Ik trek lachend mijn wenkbrauwen aan. Hij ziet er niet het type uit om thee te drinken.
'Een latté, alsjeblieft,' zeg ik. De vrouw noteert het snel en beent weg.
'Heb jij je theorie al gehaald?' vraagt Jonas.
'Ja, vorig jaar in augustus. Ik moet nog vier maanden wachten voor mijn rijbewijs,' zeg ik.
'Ben je al achttien?'
'Nee dat word ik in mei. Dan ga ik dus ook mijn rijbewijs halen,' zeg ik.
'Welke dag verjaar je?'
'De tweede,' zeg ik en ik steek twee vingers op. 'Jij?'
'Twaalf november.'
'Vlak na wapenstilstand,' merk ik op. Dan komt de serveerster onze drankjes brengen en betaalt Jonas. Ik stel nog voor om mee te betalen, maar dat hoeft volgens hem niet.
'Wie waren die twee jongens voor wie je een ijsje gekocht had?' vraagt hij dan.
'O, dat waren Seb en Seppe,' zeg ik.
'Verwarrende namen,' zegt Jonas.
'Zeg dat wel, maar nog verwarrendere jongens. Seb is mijn beste vriend en hij wilt Seppe tot zijn vriendje vragen, maar hij weet niet hoe,' zeg ik. 'En Seppe is duidelijk nog niet gewend om verliefd te zijn. Dat zie je aan alles wat hij doet.'
'Dat is moeilijk,' zegt Jonas en hij neemt een slok van zijn thee nadat hij het zakje er heeft uitgehaald en er suiker heeft bij gedaan.
Gelukkig reageert hij niet raar over het feit dat Seppe en Seb allebei op jongens vallen. Dan zou ik meteen weg zijn gelopen.
'En wie was die jongen van deze middag? Met wie je iets goed moest maken?' vraagt Jonas dan.
'O, dat was Cederik,' zeg ik.
'Is hij degene op wie je verliefd bent?'
Mijn wangen worden rood en ik sla mijn ogen naar beneden, naar mijn latté.
'Ja,' zeg ik zacht. 'Hij had wat problemen met zijn vriendin en daardoor was er iets gebeurt tussen ons. Hij wou het goed maken.'
'Stom,' zegt Jonas en hij glimlacht meelevend naar me.
'Vertel eens iets over jou. Wie waren die mensen van zaterdag. Was je lang samen met je vriendin. Hoe ben je aan het baantje in het ijssalon gekomen?' vraag ik omdat ik echt op een ander onderwerp over wil gaan.
'Mijn vrienden van zaterdag waren vooral jongens met wie ik op school had gezeten. Eentje was vorige week negentien geworden en dat was een soort feestje.
Mijn ex en ik waren bijna drie jaar samen en toen kreeg ik dat baantje bij het ijssalon met behulp van mijn moeder, een jaar geleden ongeveer. Toen kwam mijn ex vaak langs en heeft op een avond met Sam gepraat. Ze heeft me drie maanden voorgelogen. Ze had me met hem bedrogen,' sluit hij zijn verhaal.
'Sorry,' zeg ik.
'Ach ja, die dingen gebeuren.'
Ik moet terug denken aan de kus met Cederik. Heeft hij Britt nu ook bedrogen? Met mij?
'Er zijn genoeg vissen in de zee, zeker?' zeg ik, hopend dat ik hem terug op beur.
'Dat zeiden mijn vrienden ook al, maar ze hebben wel gelijk. Er zijn zo veel mensen die leuk zijn, alleen moet je de juiste vinden,' zegt hij en hij glimlacht. Jonas heeft gelijk, maar ik kan mezelf er niet toe zetten om Cederik zomaar te vergeten. Ik weet dat ik dat wel tegen Seb heb gezet, maar ik kan het niet. Hoe hard ik het ook probeer. De liefde blijft zijn eigen afslagen nemen en ik kan niet aan het stuur omdat mijn gordel te strak zit.
'Ja,' zucht ik en ik neem een slok van mijn latté. Jonas doet hetzelfde en er valt een stilte waardoor ik mijn gedachtes op orde kan zetten. Ik kijk naar buiten en er komt een loper langs. Dat doet me denken aan wat Seb zei; dat ik mijn energie kwijt moet kunnen.
'Je woont hier toch in de buurt, eh?'
'Ja,' zegt Jonas en hij fronst een beetje.
'Ben je sportief?'
'Ik ga in het weekend soms joggen,' zegt hij.
'Dat is perfect. Mag ik mee?' vraag ik enthousiast, maar ik moet me terug kalmeren omdat ik de elektrische deeltjes bijna van me af zie komen.
'Euhm ... Tuurlijk. Wanneer wil je beginnen?'
'Morgen,' zeg ik.
'Dat is niet in het weekend,' merkt hij op.
'Is dat erg?' vraag ik.
'Nee. Zullen we dan vaste dagen afspreken? Bijvoorbeeld dinsdag, donderdag en zaterdag. Als je drie dagen gaat lopen, kan je het beste je conditie op pijl houden,' zegt hij.
'Oké, top, om hoe laat? Als het donker is of na school? Tot wanneer moet je werken?'
'Ik moet dinsdag en donderdag enkel voormiddag werken en zaterdag ben ik de hele dag vrij,' zegt Jonas. 'Wat dacht je van vijf uur?'
'Ja, is goed,' zeg ik. Dan kan ik daarvoor nog even een jogging en een vest halen met Seb. Of met Cederik.
Zonder Britt als ik geluk heb.