My Liar Hero || z.m

5."The bad boy in me."

★Heey ben geldim! Diğer bölümde yaptığınız şahane yorumlardan dolayı teşekkür ederim. Aslında ithaf verirken biraz zorlandım çünkü hepiniz uzun yorum yapmışsınız ama en uzun yorumu @selenademitaylor adlı okuyucum yaptığı için bu bölüm ithafını ona verdim. Uzun yorumun için teşekkürler bebeğim. Keyfli okumalar!★

●Bölüm şarkısı,Selena Gomez- Love you like a love song.● (İsteğe bağlı.)

5."İçimdeki kötü çocuk."

"Zayn yeter yarım saattir mızmızlanıyorsun ve ben uyuyamıyorum!" Yaklaşık yarım saattir Zayn'in mızmızlanmasından dolayı uyuyamıyorum. Ve ben artık uyumak istiyorum! Zayn biraz daha devam ederse 'Kahramanım' diye taktığım ismi 'Prensesim' diye değiştireceğim. Benden daha konfor düşkünü bu çocuk.

"Ne mızmızlanması ya,sadece konuşuyorum." Ah bir de yaptığını kabul etse.

"Zayn hemen yatağa geliyorsun." Yüzüne muzipçe bir gülümseme takındı.

"Bunu daha önce söyleseydin keşke." Birlikte yatacağımızı falan mı sanıyordu bu gerzek?

"Hey dur ne yapıyorsun?" Elindeki bileğimi çektim.

"Zayn sen yatakta yatıyorsun. Ben de kanepede. Bu yüzden yatağa çağırdım seni." Hafifçe gülümsedim ve kanepeye doğru yürüdüm. Yüzümdeki gülümseme,içimdeki zaferin gülümsemesiydi.

"Saçmalama sen yatakta yatmalısın. Ben kanepede yatıyorum ve sende yatakta o kadar."

"Bana emir veremezsin Zayn,dediğimi yapacağım." Yataktan kalktı ve bana doğru ilerledi.

"Yatmayacaksın!"

"Daha demin yatak için can atıyordun yat işte!"

"Yatmıyorum,şimdi canım burada yatmak istiyor." Dedi ve kanepeye uzandı. Bir süre O'na bakıp sessiz kaldım. Boş bir anını yakalayıp yere düşürdüm. Tam kanepeye yüz üstü uzanacakken altımdan geçip kanepeye yattı. Bu hareketi dengemi bozmuştu. Bu yüzden üstüne düştüm. Neden bu kadar hızlıydı ki! Ah,hadi ama böyle yakın olunca donup kalmak istemiyorum.

"Diana kalkmayı düşünüyor musun?" Yüzündeki sırıtıştan fesatça şeyler düşündüğünden emindim. Ama hareket edemiyordum. Anlamış olacak ki beni yanına yatırdı. Bu küçücük kanepede ne kadar yer kaldıysa işte.

"Zayn burada sıkıştım,kalk git!"

"Ben burada yatacağım o kadar!"

"Ya ne çeşit bir manyaksın koskoca yatak var orada git yat!"

"Erkek benim,benim sözüm geçer!"

"Hah,bunu dedin ya kesin sözünü dinlerim!"

"Neden bağırıyorsun?!"

"Bilmiyorum,ortama uygun!" Evet saçmalığın dibindeydim şuan. Zayn bana resmen poposunu döndü ve uyuma moduna geçti. Kanepe ile poposu arasında sıkışıp kalmıştım. Rahatsızca kıpırdandım ama istifini bile bozmadı. Böyle yapınca yataktan gideceğimi sanıyordu ama yanılıyordu. Bende O'na popomu döndüm ve değmemesi gereken yerlerimizin değmesini sağladım. Ne yapabilirim? Sözümden dönemezdim. Zayn'e zafer dansı yapması için fırsat vermek istemiyordum.

Evet harika,koskoca yatak boş kalmıştı.

Uyandığımda belimde bir el,üzerimde bir bacak hissettim. Zayn ne biçim uyuyordu böyle?

"Zayn,resmen beni ahtapot gibi sardın sersem,uyan!" Zayn ve kanepe arasında sıkışıp kalmıştım. Ama Zayn uyumaya devam ediyordu. Kanepeden destek alarak Zayn'i yere düşürdüm. Belimde olan eli yüzünden bende yeri boyladım. Tshirtüm kısa olduğu için hızla ayağa kalktım. Zayn'e baktım. Bıraksan orada uyur. Saçları dağılmıştı. Üst tarafı çıplak olduğu için yarı mürekkepli vücudunu görebiliyordum. Fazla..seksiydi. Uyku sersemliğinden dolayı sesi boğuk çıkıyordu. Şuan gerçekten yanaklarını mıncırmak istiyorum. Mıncırmak mı? Ne diyorum ben ya unutun gitsin.

"Senin derdin ne ha?"

"Ahtapot gibi bana yapışmıştın,sıkıştım. Seslendim ama uyanmayı bırak kıpırdamadın bile."

"Her neyse. Şuan çok açım, evde hiçbir şey yok. Dün yediklerimizin burada olması bile bir mucizeydi. O yüzden hazırlan,önce alışverişe sonra kahvaltıya."

"Zayn giyecek kıyafetim yok. Dışarı bu üzerime olmayan erkek tshirtüyle mi çıkıyım? Hem saat erken kimse parka doluşmadan çantamı al da gel her şeyim içinde,lütfen."

"Diana,Tanrı aşkına delirdin mi sen? O kadar yolu gidip gelemem!" Acilen yavru köpek bakışlarımı devreye sokmam gerekiyordu.

"Ama lütfeeeen..." Zayn çok inatçı birisiydi yani anladığım kadarıyla ve bu bakışlara kanmayacaktı. O'na biraz daha yaklaştım. Tahrik edici olduğunu düşündüğüm bir ses tonuyla konuştum.

"Hadi ama sen benim kahramanımsın. Lütfen. Kahramanlar yardım eder,sende bana yardım etmelisin. Rica ediyorum." Gözleri dudaklarıma kaydı ve yutkundu. Donup kaldı şuan. Hah bende başarabiliyormuşum tahrik etmeyi. Dudaklarını araladı ve yavaş hareketlerle yaladı. Yüzünü biraz daha bana yaklaştırdı ve konuştu.

"Olmaz..." Böyle bir cevap beklemiyordum! O çantada param,telefonum vardı. O anda aklıma bir fikir geldi. Beni buraya,kendisini affettirebilmek için getirmişti. Bunu kullanmalıydım.

"Zayn seni affetmesem üzülür müsün,yoksa umrunda olmaz mı?"

"Bu da nereden çıktı şimdi? Siz kadınlar ve saçma sorularınız. İlk defa birinden şey diledim."

"Ney?"

"Ya şey işte dün hani diledim." Zayn'e kesinlikle küçükken özür dilemenin çok kötü bir şey olduğunu söylemişler. Ağzından bile çıkmıyor bu laf.

"Tamam zorlamıyorum seni. Ama şunu bil seni affetmedim."

Bıkkınca sordu. "Ne yapmam gerekiyor?"

"Çantam..." dedim yüzüme sırıtışımı yayarken.

"Asla tek gitmem. Sende geleceksin arabada giyinirsin. Tabii çantayı bulabilirsek."

"Zayn daracık arabada nasıl giyinebilirim?"

"Sabrımı zorluyorsun!" Öyle bir bağırmıştı ki susup kaldım.

Siyah vanslarımla gelmiştim. Onları ayağıma geçirdim. En azından uyumlu olmuştu. Saçlarımı da Zayn'in verdiği tarakla taradım. Tshirt olarak düşünmezseniz aslında ultra mini bir elbise gibiydi. Ultra mini giyindiğim olmuştu ama en azından bedenime göreydi.

Zayn'den devam.

Arabaya bindiğimizde Diana'nın bacaklarına kaydı gözüm. Ne ben bir erkeğim ve bu gayet normal. Fark etmiş olacak ki tshirtünü çekiştirdi. Gülümsemekle yetindim. Aslında odada beni tahrik etmeyi başarmıştı. Başka bir kız olsa o şeyin devamı yatakta sonlanabilirdi ama Diana başkaydı. O'nun yanında içimi bir iyilik kaplıyordu ve tüm yaptığım şeylere karşın iyi biriymişim gibi hissediyordum. Sanırım yavaş yavaş başarıyordum. Diana sayesinde. Bu eğer Barrymore'ların bir oyunuysa gerçekten üzülürdüm.

"Zayn bana biraz kendinden bahset. Soyadını bile bilmiyorum."

"Haklısın. Malik. Zayn Malik."

"Kendinden bahset denilince senin anladığın bu mu?" Eskiden adım ve yaptıklarım benden önce her yere ulaşıyordu. Adımı söyleyince susuyorlardı. O yüzden kimseye kendimden bahsetmemiştim.

"Sen söyle sence ben nasıl biriyim?"

"Kahraman. Sen tam bir kahramansın gözümde Zayn. Ama sadece beni kurtardığın için değil. Dışarıdan insana güven saçıyorsun. Sıcacık gülümsemenle karşındakinide gülümsetiyorsun ve... iyi birisin. Tabii ani ruh değişikliğini,inatçılığını,uykuculuğunu saymazsak." Son söylediği cümleye ikimizde gülmüştük.

"Peki ya senin gözünde ben sanıl biriyim?" Heyecanla sormuştu.

"Benim gözümde sen...tam bir iyilik meleğisin Diana. Daha önce hissetmediğim şeyleri hissetmemi sağlıyorsun. Kimsenin bana daha önce bakmadığı kadar anlamlı ve güzel bakıyorsun. Sanırım senden etkileniyorum." Diyemezdim. Kötü çocuk gitti desemde bazı zamanlarda kendini gösteriyordu bu o zamanlardandı.

"Sende benim gibisin işte." Gülümseyerek söylemiştim ama Diana'nın pek güldüğü söylenemezdi. Yüzündeki hayal kırıklığını gizlemeye çalışsada gizleyemiyordu. Bunu görebiliyordum. İçimdeki kötü çocuk beni frenlemişti.