My Liar Hero || z.m

14."Lost."

★Hey sonunda bu haftayı da bitirmiş bulunuyoruz. Sonunda -,- Keyifler yerindedir diye umuyorum. Steal My Girl klibini beklerken bunu okuyun bari :D Neyse daha fazla uzamasın bir an önce okumanızı istiyoruum! Keyifli okumalar!

İthaf mega yorumundan ötürü @selenademitaylor'a. Çünkü gerçekten mega bir yorum olmuş. Yorumun için ayrıca teşekkürler bebeğim!

"Kayıp."

Sözlerini bitirdiğinde gözümde, akmasını durduramadığım göz yaşlarımdan buğulanmış bir görüntü vardı. Hemen sildim ve Zayn'e kocaman sarıldım. O'nu buradan çıkarmalıydım. Zira kollarımın arasında ölmesini istemiyordum. Üzerimdeki hırkayı çıkardım. Onun altında kalan gömleğin düğmelerini açıp üzerimden kurtulunca hemen hırkayı geri giyip gömleğin büyük kısmını yaraya bastırdım. Kol kısımlarından da bağladım. Deponun penceresinden dışarı baktığımda bizimkiler yoktu. Sanırım çatışma çıkmıştı. Zayn'i bir an önce buradan çıkarmalıydım.

Tüm gücümü topladım ve Zayn'i sırtıma aldım. Tabii ki de ayakları yere sürtüyordu. Çünkü boyu benden uzundu ve O'nu kaldırmam bile bir mucizeydi. Çünkü sıska görüntüsünün altında çok ağır biri vardı.

Depodan çıkarmayı başardığımda ormandan bildiğim,şehre inen patika yolu kullanmaya karar verdim.

"Z-Zayn..." Ağır taşıdığımdan yorulmuştum. Bu yüzden cümlelerimi zarzor bir araya getiriyordum. "Beni duyuyorsun değil mi?" Her adımımda Zayn biraz daha ağırlaşıyordu.

"D-di-ana...b-oşa...uğraşıyorsun..." Zar zor konuşuyordu. Şimdiden pes etmişti. Bu savaşı ilk olarak kafasında yenmesi gerekiyordu.

"Benim tanıdığım o güçlü Zayn nerede ha?" Güldü. Ya da gülüşe benzer bir ses çıkardı.

"Yorulmanı...i-istemiyorum..."

"Ya...Taşıyan benim sana ne oluyor sus işte." Bu haldeyken bile beni düşünüyordu. Patika yol beni hayli zorluyordu ama bu yol şehir merkezine daha yakındı. Zayn'in kanı artık gömleği aşmıştı. Sıcaklığı kendi sırtımda hissediyordum. Biraz daha hızlanmaya çalıştım fakat ayağım yerdeki çukura takılınca yüz üstü yapıştım. Zayn'de üstümde kalmıştı. Kalkamıyordum. "Hadi Diana başarabilirsin." Dedim kendi kendime. Derin nefesler alıp yere ellerimi koydum. Ellerimden destek alarak oturur pozisyona geçtim. Zayn yana düşmüştü. Artık taşıyamayacaktım.

"Zayn lütfen bana kendinde olduğunu söyle." Kalbim acıyordu,O'nu böyle çaresiz görmek canımı yakıyordu.

Cevap olarak Zayn'in ağızından birka inilti döküldü. İyi değildi. Alnındaki ter damlacıkları artmıştı ve ben daha çok telaşlanıyordum. Bağladığım gömleği ve üzerindeki tshirtü çıkardım. Kurşun içerideydi çıkmamıştı. Görebiliyordum. Onu oradan alabilirsem belki daha iyi olurdu. Lanet olsun bu konuda hiçbir bok bilmiyorum! Son çare kurşunu oradan çıkarmaya karar verdim. Başımdaki tel tokalardan birini çıkardım. Tükmüğümle ıslatıp üzerime sildim. Daha sonra yaraya yönelttim.

"Bu biraz acıyacak Zayn..." Tel tokayı daldırmamla birlikte ormanda Zayn'in acı çığlığı duyuldu. Tel tokayı çektiğimde kurşunu çıkarmıştım. Gömleği tampon görevi yapması için arada bastırıyordum. Sanırım,yarıyı geçici bir süreliğine tutturmam gerekiyordu. Yoksa bu kanla başa çıkamayacaktım.

"Diana..."

"Zayn,lütfen benimle kal. Sakın uyuma. Seni kurtaracağım. Söz veriyorum."

"Canım çok yanıyor ve uykum var Diana..." Birden dikkatimi hırkamdan sarkan ip çekti. Hemen ipi söktüm. Tel tokamın içinden geçirdim. Tel tokamın iğne görevi görmesi için biraz sivrileşmesi gerekiyordu. Taşla bu şekli verdikten sonra küçük kurşun yarasının etrafını temizleyip dikmeye başladım. Midem bulanıyordu,her an kusacakmış gibi hissediyordum ama ölmesini istemiyordum. Bunun için her şeyi yapmaya hazırdım.