★Merhaba MLHFamily! Sizlere bu zamana kadar bölümleri hiç geciktirmedim. Dediğim günde koydum. Bazılarınız sağolsun okuyunca oy verdi,yorum yaptı. Onlara çok teşekkür ediyorum. Diğer bölümde inanılmaz derecede yorumlar düştü. Sınav haftasına bağlayacağım ama bir yere kadar. Ben bu hikayeye emek veriyorum. Size düşen okuduğunuz zaman çeşitli yollarla bu emeğimi karşılamak.
Bunu bir sitem veya başka bir şey olarak algılamanızı istemiyorum. Sadece oy ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin. Sınır koymak istemiyorum. Ama bu gidişle sanırım koyacağım...
Bu arada multimediaya kendi yaptığım afiş niteliğinde bir şey koydum,bakın bakalım beğenecek misiniz? ^^
Gelelim ithafa; kendisi bu zamana kadar her bölüme yorum yapmış,oy vermiş. Bu zamana kadar sanırım gözümden kaçtı ithaf verememişim. O yüzden bu bölümü @zeyzey_1907 adlı okuyucuma ithaf ediyorum.
Sanırım çok uzattım sdfgh Keyifli okumalar!★
''Gözlerin bir labirent gibi.''
Diana'dan devam.
"Diana,kızım kiminle konuşuyorsun?"
Orlando'nun sesini duyar duymaz Zayn'i balkona attım ve perdeyi çektim. Bu sırada Orlando odama girmişti bile. "Kiminle konuşuyordun?"
"Sana olan sinirimi döküyordum sadece." Tamam,ne diyeceğimi bulamadığım için bu konudan açtım ne yapabilirim? Umarım Zayn balkonda donmaz.
"Şuna bir açıklık getirelim," Ellerini cebine soktu ve bana birkaç adım yaklaştı. Ayakkabısından çıkan ses beni gıcık etmişti. "Seni zorla buraya getirebilirdim..."
"Getirdin zaten." Daha fazla Zayn'i balkonda tutmamak için konuyu bitirip,defolup gitsin istiyordum. "Biraz sabırlı olup beni dinleyecek misin?" Herhangi bir tepki vermediğimden dolayı sözlerine devam etti. "Seni zorla buraya getirebilirdim ama bunu yapmadım. Sevgiline bir anlaşma sundum ve O'da seni seçmedi. Seni bana veren,asıl düşmanın Zayn." He,he ondan.
"Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var,gider misin?"
"Pekala,ama şunu bilmelisin;sen benim kızımsın ve ben seni koruyorum." Yıllarca koruyorum ayağına yatıp benim üzerimden işler yürüttüğünü çok çabuk unutmuş anlaşılan. Arkasını döndü ve ayakkabısından çıkan,beni sinir eden sesle odadan ayrıldı. Hemen arkamı dönüp balkon kapısını açtım. Zayn,kollarını birbirine sürterek ısınmaya çalışıyordu.
"Hey,çok mu üşüdün?"
"Biraz,ama beni ısıtabilirsin diye düşünüyorum."
"Nasıl olacakmış o?" Bana yaklaştı ve beni odada bulunan gereksiz büyüklükteki yatağa çekti. Yorganı kaldırdı,içine girmem için başıyla işaret verdi. Ardından kendini yatakla buluşturdu. Kollarını belimde buluşturup,başını boynuma koydu. Değişik hissediyordum. Zayn'le sevgiliyken ilk defa böyle yatıyordum. Hani her zaman güven duygumun eksikliğinden bahsediyorum ya,o Zayn buradayken,tam yanı başımdayken kendini hiç hissettirmiyordu. Ve bu...Kesinlikle tarif edilemez bir duyguydu.
"Ne düşünüyorsun?" Zayn boğukça sordu.
"Hiç. Peki ya sen?" Kafamı çevirip O'na baktım,sırıtıyordu.
"Sen,ben,yatak-"
"Hey hey hey . Bunun sonunun iyi bir yere gitmeyeceğinden eminim." Tek hamlede üzerime çıktı. "Zayn ne yapıyorsun?"
"Bir şey yapmıyorum sadece böyle durmak istedim."
"Bu çok saçma."
"Hayır değil. Düşüncemi yarıda böldün ve şimdi dinleyeceksin. Henüz yeni sevgili olmuş olabiliriz ve biz bunu hiç yaşayamadık. Ben kurallarımdan hiç bahsetmedim." Kaşlarım çatılmıştı. Ne kuralıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Liar Hero || z.m
Fanfic''Söz ver, gitmeyeceksin,'' dedim gözlerimi kırpıştırarak. Yağmur damlaları yüzümden akıp giderken, göz yaşım tutamadı kendini katıldı onlara. ''Söz veriyorum, seni asla bırakmayacağım.'' ''Bir şarkı ol, hep benim için çal, tamam mı?'' Hıçkıra hıç...