My Liar Hero || z.m

21."Victim."

★Merhaba MLHFamily! Hemen bölümü okumanızı istediğm için,bu kısmı kısa tutacağım. Bu bölümün ithafını mega yorumundan dolayı @SedaTorun'a veriyorum. Ve hepinize oy ve yorumlarnızdan dolayı teşekkür ediyorum. Bu bölümde de oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen ^^ Keyili okumalar!★

"Kurban."

Büyük alkışlar ve tezahüratlar eşliğinde Zayn'den ayrılıp bizimkilerin yanına gittim. Bizim olduğumuz yerin karşı tarafında Orlando ciddi yüz ifadesi ve siyah takım elbisesiyle oturuyordu. Bu mekana korumalar alınmıyordu. Orlando tek başınaydı ve endişeliydi. Biz korumalarımızı sivil bir şekilde bizden önce mekana göndermiştik. Şuan seyircilerin içindeydiler.

Ringdeki sandalyede oturan Zayn'e Liam bir şeyler anlatıyordu. "Louis,O'na bir şey olmayacak değil mi?" Duyacağım kelimeleri biliyordum ama yinede sormuştum.

"Elbette dayak yiyecektir." Gözlerimi devirdim.

"Beni avutmalısın."

"Yalan mı söylemeliyim?" Bu soruyu Louis'ye sormamalıydım. Moralimi düzeltecek şeyler söylemek yerine daha da bozuyordu.

"Gerekirse evet." Ağzından 'huh' diye bir ses çıkarıp kollarını göğüsünde birleştirdi. Ciddi bir ifade takınarak devam etti.

"Diana,Zayn kesinlikle buradan sağ salim çıkacak. Hiçbir şey olmayacak. Ve bir yumruk bile yemeyecek." Küçük tebessümler attık birbirimize. Saçmalayarakta olsa moralimi düzeltmişti. Bu tebessüm,raundun başlama sesi ile uçup gitmişti. Zayn,koca adamdan ardı arkasına yumruklar yiyordu. Ben tırnaklarımı Niall'ın koluna geçiriyordum.

"Diana sakin ol. Kolumu kanattın."

"B-ben çok özür dilerim."

"Sorun değil ama sakin ol. Zayn böyle bir çok maçı kendine çevirdi. Güven O'na." Ringe baktığımda adam Zayn'in elimi sürmeye kıyamadığım yüzüne yumruklarını geçiriyordu. Bir an Zayn ile göz göze gelmiştim. Çaresizdi. Ve ben böyle bir görüntüyü kaldıramıyordum. Sol gözümden düşen yaşı hızla sildim. O'na güveniyordum. Bu maçı kazanacaktı. Gözlerim etrafta Lucas'ı aramştı. Yoktu. Orlando'nun oturduğu yere kaydı gözlerim. Gözleri parlıyordu. Zayn'in dayak yemesi O'nu sevindirmişti.

"Lucas'ın adamları Orlando'nun adamlarını halletmiş. Bundan sonrası bize kaldı." İlk raund bittiği için Liam koşarak Zayn'in yanına gitti. Bende O'nu takip ettim. Zayn'in perişan olmuş yüzünü ellerim arasına aldım. Çok kötü haldeydi. Hemen ilk yardım malzemelerini aldım bu sırada Liam haberleri veriyordu.

"Lucas adamların işine bakmış. Orlando'nun haberi yok herhalde şu rahatlığa bak. Her neyse top artık sende. Bitir işini." Zayn burukça gülümseyip bana baktı.

"Kahramanını çaresiz görmek seni üzdü değil mi?"

"Çaresiz değilsin Zayn. Başta buraya gelmemeliydin. Beni dinlemedin. Kin ve öfke ile kaplanmıştın resmen. Seni bu hale getiren duyguların. Her duyguyu zirvede yaşıyorsun. Ve madem buraya geldin. O zaman tüm öfkeni o koca oğlana kus! Kahramanıma güveniyorum." Alnına bir öpücük kondurup eski yerimize döndüm. İkinci raund başlamıştı. Zayn,hiçbir hamlede bulunmuyordu. O gücü bulana kadar saldırmamasını söylemişti Liam. İlk dakikalar böyle ilerlerken Zayn gücü kendinde bulmuş olacaktı ki atağa geçmişti. Hareketleri öyle sert ve hızlıydı ki adam hamle yapmak için zaman bulamıyordu. Serina ile gülerek birbirimize baktık.

"Bu çocuk kesinlikle senin konuşmalarına göre programlanmış Diana. Şuna bir bak. Sen konuştuktan sonra kendine geldi. Evet,evet kaplan geri döndü! Evet,evet! Bitir işini oğlum!" Serina bir yandan benle konuşup bir yandan da maçı izliyordu. Tezahürat yapmayıda unutmuyordu. Maçın sonunda kazanan taraf Zayn olmuştu. Orlando bir saniye bile beklemeden arka çıkış kapısına yöneldi. Tam da beklediğimiz gibi. Dışarıda O'nu bizim çocuklar karşılayacaktı. Zayn üzerine birkaç şey giydikten sonra bizde dışarıya çıkmıştık. Yerde yatan adamların görüntüsü beni dehşete düşürmüştü. Çok fazla kan vardı.